Κέντρο Στέγασης Αστέγων!

Λοιπόν, όσοι μένετε ή κυκλοφορήσετε στην Αθήνα και δείτε κάποιον άστεγο στον δρόμο, καλέστε το 1960 (Κέντρο Στέγασης Αστέγων).Θα σας ζητηθούν πληροφορίες για το που ακριβώς βρίσκονται.Θα πάνε να τους βρουν, για να τους δώσουν ένα δωματιάκι στις αίθουσες που προσφέρει ο Δήμος Αθηναίων.Θα προσφερθεί και φαγητό.Αν αρνηθούν οι ίδιοι να μετακινηθούν, θα τους προσφερθούν κουβέρτες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης.


Παγώνουν καρδιές στους δρόμους της Αθήνας

Λοΐζος, ο μελωδός της ελπίδας

Εκείνο το ανοιξιάτικο βράδυ του 1963 το κοινό στο θέατρο «Ακροπόλ» ήταν ενθουσιώδες. Στην πρώτη σειρά κάθονταν ο Γιάννης Ρίτσος, ο Νικηφόρος Βρεττάκος και ο Μίκης Θεοδωράκης. Στη σκηνή, ο Μάνος Λοΐζος και ο Χρήστος Λεοντής θα παρουσίαζαν για πρώτη φορά τραγούδια τους σε στίχους τού Μάνου Ελευθερίου, του Φώντα Λάδη και της Μάρως Λήμνου - αργότερα Λοΐζου.

Οταν η συναυλία τελείωσε, ο Μίκης ανέβηκε πλάι στους πέντε νέους και τους πρόσφερε μια πέτρα: «Σαν παλιότερος που είμαι», εξήγησε, «ήθελα σε σας τους νέους συναδέλφους να χάριζα κάτι περισσότερο από λόγια. Εψαξα, μα δεν βρήκα τίποτα καλύτερο απ' αυτή την πέτρα, που πέρασε ξυστά στο κεφάλι μου την ώρα που διηύθυνα τον «Επιτάφιο», στη Νάουσα, τον Οκτώβρη του 1961. Νομίζω πως καλύτερη τιμή δεν μου έγινε ώς τώρα, ακόμα κι αν, όχι από λάθος δικό μου, δεν έφαγα αυτόν το σκληρό καρπό της μακεδονικής γης στο κεφάλι».

Μεσ' στη συγκίνηση της βραδιάς, η πέτρα χάθηκε μετά στα παρασκήνια. Αλλά ο 26χρονος, τότε, Λοΐζος, που είχε εγκαταλείψει την Ανωτάτη Εμπορική, είχε περάσει από τη Σχολή Βακαλό και είχε κάνει το γκαρσόνι, τον γραφίστα και τον διακοσμητή για να μπορέσει να παραμείνει αφοσιωμένος στη μουσική, μάλλον δεν ξέχασε το δώρο του ανθρώπου που είχε είδωλό του. Από το ισπανικό «Τραγούδι του δρόμου», σε εναρμόνιση Λόρκα και απόδοση Γκάτσου, το πρώτο που είχε μόλις κυκλοφορήσει σε δίσκο, μέχρι τα τελευταία δικά του τραγούδια του 1980, ο Λοΐζος δεν έπαψε να βλέπει την πολιτική μεσ' από το καθρέφτισμά της στα πιο απλά πράγματα και τις καθημερινές στιγμές των ανθρώπων.

Οι πιγκουίνοι βγήκαν βόλτα

ΠΙΓΚΟΥΙΝΟΙ είναι αυτοί που βλέπετε, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Πρόκειται για πραγματικούς πιγκουίνους που κάνουν βόλτα στην ακτή στην Ανταρκτική, τώρα που εκεί είναι... κατακαλόκαιρο. Παντελώς αβάσιμη είναι κάθε υποψία ότι πρόκειται για... στελέχη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που μετέβησαν στην παγωμένη ήπειρο για να συμμετάσχουν σε κάποια συνεδρίαση επιτροπής της σοσιαλδημοκρατίας! Οχι, στην Ανταρκτική δεν έχει οργανώσει ακόμη κάποιο συνέδριο, διάσκεψη, ημερίδα ή οτιδήποτε σχετικό ο Γιώργος Παπανδρέου - κυρίως γιατί αυτή η ήπειρος στερείται ξενοδοχείων του επιπέδου των σοσιαλιστών ηγετών! Μέχρι την Παταγονία, απέναντι, στο άκρο της Νότιας Αμερικής, έχει φτάσει πάντως ο Γιώργος με τους σοσιαλιστές του! Έθνος

Βρήκε μια φώκια στον καναπέ της!

Μια απρόσμενη έκπληξη περίμενε μια γυναίκα από τη Νέα Ζηλανδία, όταν μπαίνοντας στην κουζίνα του σπιτιού της, αντίκρισε μια μικρή φώκια να κοιμάται στον καναπέ της.

Η Annette Swoffer δήλωσε ακριβώς: «Ήμουν στο γραφείο μου όταν άκουσα έναν θόρυβο και νόμιζα ότι οι γάτες έφεραν ένα κουνέλι κι κάτι έτσι πήγα κάτω να ρίξω μια ματιά».
"Όταν είδα τη φώκια, σκέφτηκα ότι έχω παραισθήσεις» συμπλήρωσε.

Σύγκρουση γιγάντων

Στην κοινωνία των θαλάσσιων ελεφάντων, το ζευγάρωμα είναι ολόκληρη ιεροτελεστία. Κινητήρια δύναμη παραμένει βεβαίως το ένστικτο, όμως αντίθετα απ’ ό,τι θα πίστευε κανείς γι’ αυτά τα θαλάσσια κήτη – ίσως αντίθετα και από την ανθρώπινη πραγματικότητα – ο έρωτας είναι μια διαρκής διεκδίκηση. Σαν αληθινοί ιππότες, βγαλμένοι από μια άλλη εποχή, οι κύριοι καλούνται να μονομαχήσουν προκειμένου να κατακτήσουν την καρδιά της καλής τους. Εναν τέτοιο αγώνα διεκδίκησης ανάμεσα σε δύο αποφασισμένα αρσενικά βαρέων βαρών – ζυγίζουν περίπου 2,5 με 4 τόνους το καθένα – απαθανάτισε ο φωτογραφικός φακός του Πολ Νίκλεν, σ’ ένα «χαρέμι» του Νότιου Ατλαντικού Ωκεανού. Από όλα τα αρσενικά που έχουν συγκεντρωθεί στην ακτή της Νότιας Γεωργίας, μόλις ένα στα τρία θα καταφέρει να ζευγαρώσει.

Τα Νέα

Μια παλιά συνέντευξη της Σώτης Τριανταφύλλου.

Η Νέα Υόρκη, η Κουίντα και οι αναγνώστες της που βλέπουν «Εσμεράλδα»

Τα ταξίδια

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ταξιδέψει. Δεν είναι τόσο χαρακτηριστικό αυτό. Το χαρακτηριστικό είναι το πώς αισθάνομαι όταν ταξιδεύω. Αισθάνομαι παντού οικεία, δεν νιώθω ξένη πουθενά. Αυτό οφείλεται στο ότι αγαπάω όλο τον κόσμο, βρίσκω ενδιαφέροντα παντού, είμαι πολύ περίεργη και θέλω να μαθαίνω, έχω δίψα για μάθηση. Και έχω μια ευκολία στην επικοινωνία με πολύ διαφορετικούς ανθρώπους, με πολύ διαφορετικές κουλτούρες.

Τα πλήθη

Είναι θέμα του πως τα πλήθη αντιμετωπίζουν το μέρος που επισκέπτονται. Για παράδειγμα στο Grand Canyon, που είναι ένα θαύμα, ένα από τα ωραιότερα μέρη του κόσμου, μου ερχόταν να ουρλιάξω, διότι ο κυρίαρχος ήχος που ακουγόταν ήταν το κλικ από τις φωτογραφικές μηχανές.

Υπόθεση Παγκρατίδη

Η αληθινή ιστορία πίσω από το θρίλερ που έδωσε στον Θωμά Κοροβίνη το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2011...

Στις 20 Ιανουαρίου του 1959, δύο αιμόφυρτα σώματα σε αφασία ανασύρονται από το δάσος του Σέιχ Σου. Το έγκλημα κινητοποιεί το μεγαλύτερο ανθρωποκυνηγητό στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας και ταυτόχρονα την πλέον αναπόδεικτη καταδίκη δολοφόνου κατά συρροήν. Πόση από την “γκρίζα” ζωή της πόλης κρύβεται πίσω από το θρύλο του “δράκου του Σέιχ Σου”; Περίπου μισόν αιώνα μετά τη σύλληψη και την ομολογία του Αριστείδη Παγκρατίδη, αναμοχλεύουμε τα γεγονότα και τη μυθοπλασία μιας εποχής που ενέπνευσε τον Θωμά Κοροβίνη να γράψει τον «Γύρο του Θανάτου», και να κερδίσει στη συνέχεια το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2011.

Θεόδωρος Αγγελόπουλος-Ένα βίντεο αφιέρωμα

Θεόδωρος Αγγελόπουλος (1935-2012)

27 Απριλίου 1935 : Γεννιέται στην Αθήνα. Δημοτικό και γυμνάσιο στην Αχαρνών. Συμμαθητές και φίλοι καλοί, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Αλέκος Φασιανός, ο Χρήστος Γιανναράς, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.

1953 : Εισάγεται στη Νομική Σχολή Αθηνών την οποία εγκαταλείπει στο πτυχίο.
1961 : Φεύγει για τη Γαλλία και γράφεται στη Σορβόννη όπου παρακολουθεί μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμολογίας, με καθηγητές τον Ζορζ Σαντούλ και τον Μιτρί, τους οποίους ξανασυνάντησε αργότερα στην IDHEC. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα εθνολογίας με το Λεβί Στρος. Για να αντεπεξέλθει στα έξοδα των σπουδών δουλεύει στη ρεσεψιόν της Σιτέ Ουνιβερσιτέρ (με την ώρα) μαζί με τον γλύπτη Γεράσιμο Σκλάβο.

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Το βόρειο Σέλας όπως φαίνεται από την περιοχή Tromsoe
Βήμα

Παραμυθένια γειτονιά

Μοιάζει με κατασκευή από Lego, σαν τμήμα μακέτας από εργασία φοιτητών της Αρχιτεκτονικής με θέμα την ιδανική πόλη, μια εικόνα βγαλμένη από παραμύθι. Είναι, όμως, μια γειτονιά πέρα για πέρα αληθινή. Βρίσκεται στο Ζάανταμ της Ολλανδίας, μια πόλη περίπου 70.000 κατοίκων που δεν απέχει πολύ από το Αμστερνταμ και το Κανάλι της Βόρειας Θάλασσας. Τα πράσινα ξύλινα σπίτια με την κόκκινη στέγη και τις πολύχρωμες σοφίτες δεν είναι έμπνευση κάποιου αρχιτέκτονα αλλά το παραδοσιακό αρχιτεκτονικό στυλ της περιοχής που διασχίζει ο ποταμός Ζάαν και που – όσο κι αν ακούγεται περίεργο – φιλοξένησε το πρώτο βιομηχανικό πάρκο στον κόσμο. Από την πρώτη βιομηχανική επανάσταση έχουν περάσει σχεδόν τρεις αιώνες. Ωστόσο, η αρχιτεκτονική παράδοση αντιστέκεται – μάλλον ως αντίβαρο στα βαριά και ογκώδη βιομηχανικά κτίρια που παραμένουν το (άλλο) σήμα κατατεθέν της περιοχής.Τα Νέα

Ένα μικρό αφιέρωμα για τον μεγάλο Σκηνοθέτη μας.

ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ
50 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ...ΟΜΙΧΛΗ 

O Θόδωρος Aγγελόπουλος είναι, χωρίς αμφιβολία, ο έλληνας σκηνοθέτης με τη μεγαλύτερη διεθνή αποδοχή κι ένας από τους πιο συζητημένους εγχώριους δημιουργούς, τα τελευταία τριάντα χρόνια. Το έργο του αποτελεί αντικείμενο μελετών, μονογραφιών, συγγραμμάτων, διατριβών, αφιερωμάτων. Oι ταινίες του προβάλλονται παντού και προκαλούν την παγκόσμια προσοχή. Όλες είναι φορτωμένες με διεθνείς διακρίσεις, με απόγειο τον Xρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Kαννών για το Mια αιωνιότητα και μια μέρα. Aπό τους τελευταίους και χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους του μοντερνισμού στον κινηματογράφο, ο Θόδωρος Aγγελόπουλος στάθηκε άξιος συνεχιστής της μεταπολεμικής παράδοσης του Antonioni και σπουδαίος συνοδοιπόρος του Όσιμα, του Jancs, του Bertolucci, του Wenders, διαμορφώνοντας ένα καινούργιο, προσωπικό και προωθημένο στιλιστικό ίχνος, όταν, παγκοσμίως, οι αισθητικές αναζητήσεις βρίσκονταν σε ύφεση και επικρατoύσε ο κομφορμισμός.

Επιστήμονες δημιούργησαν το πρώτο μαγνητικό σαπούνι

Βρετανοί και άλλοι επιστήμονες κατασκεύασαν το πρώτο σαπούνι στον κόσμο, που ανταποκρίνεται σε μαγνητικά πεδία και συνεπώς...
δικαιούται τον τίτλο του πρώτου μαγνητικού σαπουνιού στην ιστορία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζούλιαν Ιστόου του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο γερμανικό χημικό περιοδικό «Angewandte Chemie», σύμφωνα με το BBC, δημιούργησαν ένα σαπούνι που μοιάζει απολύτως με κανονικό σαπούνι, όμως περιέχει μικροσκοπικά άτομα σιδήρου, με αποτέλεσμα να έλκεται από μαγνήτες, όταν τοποθετείται σε οργανικό διάλυμα.

Μια Ομιλία πιο Επίκαιρη από Ποτέ!

O Charlie Chaplin στην ταινία "Ο μεγάλος Δικτάτωρ" γυρισμένη το 1940,

είναι η πρώτη ομιλούσα ταινία του Σαρλώ. Πεισματικά αρνιόταν, για μιάμιση περίπου δεκαετία, να ακολουθήσει την τεχνολογική εξέλιξη που επέτρεπε την ομιλία στον κινηματογράφο. Όταν τελικά ενέδωσε, το έκανε γιατί είχε πραγματικά κάτι να πει, συγκλονίζοντας όλο τον κόσμο τότε, αλλά και τις μετέπειτα γενιές που θα ερχόταν σε επαφή με το φιλμ.

Φυσικά το φιλμ απαγορεύτηκε στην Γερμανία και στις συμμαχικές της χώρες!

Η ταινία είναι το διαχρονικότερο μανιφέστο ανθρωπισμού που έγινε ποτέ!

Ο "Μεγάλος Δικτάτορας" είναι μια ταινία που σατιρίζει τα σατανικά σχέδια του Χίτλερ. Με τον Chaplin σε διπλό ρόλο, σαν δικτάτορας και σαν Εβραίος κουρέας που μοιάζει με τον πρώτο, το φιλμ παρουσιάζει τα μονοπάτια της ζωής των δύο πρωταγωνιστών έως ότου αυτά διασταυρώνονται και ο ένας παίρνει την θέση του άλλου.

Λίγο πριν τον συγκλονιστικό και διαχρονικό του λόγο, ο αλητάκος κάθεται μαζί με τον φίλο του, και ομοϊδεάτη, αξιωματικό Σουλτζ. Προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ότι ο κουρέας έχει πάρει την θέση του δικτάτορα, ο Σουλτζ παρακινεί τον αλητάκο να μιλήσει.

-You must speak.

-I can't!

-You must! It's our only hope.

Πέρα από το νόημα που του αποδίδεται λόγω του σεναρίου, αυτή η στιχομυθία μπορεί να λειτουργήσει και σε μεταφορικό επίπεδο σαν ο Σουλτζ να είναι το κοινό που περιμένει κάποιον να του δώσει ελπίδα κατά του τυράνου, αλλά επίσης, και σαν το κινηματογραφικό κοινό που λατρεύοντας τον Chaplin περιμένει επιτέλους να ακούσει την φωνή του μη αντέχοντας άλλο την εμμονή στον βωβό κινηματογράφο.

Άρθρο από:

(http://fridge.gr/movie-review/the-great-dictator/)

Να γελάς

Στίχοι: Υπόγεια Ρεύματα
Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα
Πρώτη εκτέλεση: Υπόγεια Ρεύματα

Βαρκάδα στην ομίχλη με φτερωτή συντροφιά

Οπου καπνός, φωτιά. Οπου χειμώνας και ποταμός, ομίχλη. Οπου ναυτικοί και πλοία, γλάροι. Η περίπτωσή μας, βέβαια, κάπως διαφορετική – λιγότερο ταξιδιάρικη, ίσως όμως πιο ρομαντική. Στον ήσυχο ποταμό Γιαμούνα, τον παραπόταμο του Γάγγη που διαρρέει το Δελχί και την Αγκρα και που δεν κατάφερε να ξεφύγει από την πανταχού παρούσα μόλυνση, οι «ναυτικοί» είναι δυο φτωχοί Ινδοί που μες στην παγωνιά κίνησαν με το ξύλινο πλοίο τους για μια απόδραση από την πολύβουη πόλη. Θαρρούσαν πως θα 'ταν οι δυο τους, να πουν τα δικά τους κουκουλωμένοι μέσα στην πάχνη. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο – ή πιο σωστά τους ξενοδόχους. Με λίγα ψίχουλα, εκατοντάδες πουλιά προθυμοποιήθηκαν να τους κρατήσουν συντροφιά στην πρωινή βαρκάδα τους

Τα Νέα

Εκπαιδεύοντας την Τζέσι

}Των φρονίμων τα σκυλιά, πριν από τη χιονοθύελλα εκπαιδεύονται να αναζητούν τους επιζώντες. Δεδομένου μάλιστα ότι τις επόμενες ώρες στις Αλπεις, και συγκεκριμένα στην Ανατολική Ελβετία και τη Δυτική Αυστρία, ο καιρός αναμένεται να αγριέψει επικίνδυνα, ο γερμανός διασώστης Τόμας Μέρκελ και η σκύλα του Τζέσι δεν έχουν πολλά περιθώρια για χαζολογήματα στο χιόνι. Προηγείται η άσκηση, κατά την οποία ο γερμανικός ποιμενικός θα μάθει πώς να χρησιμοποιεί τη σωτήρια όσφρησή του στον εντοπισμό ανθρώπων θαμμένων κάτω από το χιόνι. Στην άσκηση, που πραγματοποιήθηκε στο Γκάρμις-Πάρτενκιρτσεν από την τοπική Υπηρεσία Διάσωσης, συμμετείχαν αρκετοί ακόμη γερμανικοί ποιμενικοί με τους εκπαιδευτές τους, καθώς είναι γνωστό πως αυτοί οι σκύλοι διαθέτουν το χάρισμα να μαθαίνουν εύκολα και γρήγορα – η αθρόα συμμετοχή τους σε κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές δεν είναι τυχαίο γεγονός. Η Τζέσι πάντως υπήρξε άριστη μαθήτρια, κι έτσι η επιμέλειά της επιβραβεύθηκε δεόντως· με χάδια, παιχνίδια και λιχουδιές.

Τα Νέα

Ονειροτάξιδο στο μεγαλύτερο ηφαίστειο της Αφρικής

Πρόκειται ίσως για το πιο βατό ψηλό βουνό που υπάρχει.

«Η Μπέλλου ήταν μία κολασμένη ψυχή»

Άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα της, τα πάθη, η σχέση της με τα χρήματα, περιστατικά από τη ζωή της, οι καυγάδες και οι τρυφερές της στιγμές. Όλα αυτά συνθέτουν την παράσταση «Σωτηρία Μπέλλου η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας» που ανεβαίνει από τις 19 Δεκεμβρίου στο θέατρο Κάππα. Η Ντίνα Κώνστα μας εξηγεί τα μονοπάτια που ακολούθησε για να προσεγγίσει την ηρωίδα της και μας περιγράφει τη γνωριμία τους κάποτε στη Θεσσαλονίκη όταν η Σωτηρία Μπέλλου έκανε «έτσι για το γούστο της τη ρεσεψιονιστ»! Άλλωστε πάντα έκανε ότι της ερχόταν στο μυαλό, ενώ για το τι έλεγαν για την ίδια «δεν έδινε την παραμικρή σημασία»…

Η παράσταση ξεκινά από το τελευταίο βράδυ της Σωτηρίας Μπέλλου στο νοσοκομείο πριν την εγχείρηση που θα της στερήσει τη φωνή… 
Εκεί, λοιπόν, περνάει όλη της η ζωή μέσα στο μυαλό της. Αλλά δεν τα σκέφτεται απλά, τα ξαναζεί. Ξαναζεί τη ζωή της από την αρχή. Δεν είναι απλά μία διήγηση για το πως έζησε. Και βέβαια ξανακούμε τα υπέροχα τραγούδια της. Τους μεγάλους σταθμούς. Μέσα από αυτά τα τραγούδια ξαναζεί τα περιστατικά που τα δημιούργησαν, πώς τα έζησε εκείνη, συνομιλεί με τους ανθρώπους που τα δημιούργησαν…

Το αίσχος του Γκουαντάναμο

ΑΙΩΝΙΑ καταισχύνη για τις ΗΠΑ, αντίστοιχη και ίσως χειρότερη από τα ναζιστικά Νταχάου, αποτελεί η λειτουργία του στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης ισλαμιστών κρατουμένων στο Γκουαντάναμο. Δέκα ολόκληρα χρόνια λειτουργεί ήδη το «αμερικανικό Νταχάου του 21ου αιώνα» και ακόμη να κλείσει, ενώ τα ναζιστικά ομοειδή στρατόπεδα λειτούργησαν λιγότερο από τα μισά χρόνια. Ψεύτης αποδείχτηκε στο θέμα αυτό ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος είχε υποσχεθεί ότι θα κλείσει το Γκουαντάναμο σε 100 μέρες. Πέρασαν πάνω από... 1.000 μέρες προεδρίας τους και όλοι πια έχουν πειστεί ότι δεν το κλείσει ποτέ, όσο και αν διαμαρτύρονται οι εικονιζόμενοι Βέλγοι ακτιβιστές.

Έθνος

Διαβάστε περισσότερα:

Η ιστορία του Γκουαντάναμο

Πάγωσε ο καταρράκτης της Υπάτης

Οι χαμηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ωρών και κυρίως της περασμένης νύχτας, πάγωσαν τον καταρράκτη της Υπάτης στην Φθιώτιδα.
Την εικόνα «πάγωσε» και μας την μεταφέρει το Star Λαμίας…

Ντοκουμέντο βίντεο από την καταστροφή της Σμύρνης (1922)

Ένα ξεχασμένο ντοκουμέντο ιστορικής αξίας από την καταστροφή της Σμύρνης, το 1922, κινηματογραφήθηκε με κάμερα 35mm σε Σμύρνη, Αθήνα και Πειραιά και βρήκε νέα ψηφιακή ζωή το 2008...

Ο George Magarian, ο οποίος είναι δημιουργός του «ντοκιμαντέρ» εποχής, γεννήθηκε το 1895 και σπούδασε στο «Αμερικανικό Κολλέγιο» στο Ικόνιο (Konya) της Τουρκίας. Αργότερα, διατέλεσε διευθυντής στο παράρτημα του Ικονίου της ΧΑΝ (Χριστιανική Αδελφότης Νέων, ΧΑΝΘ για τη Θεσσαλονίκη, γνωστή ως YMCA, Young Men Christian Association και ΧΕΝ=Χριστιανική Ένωσις Νεανίδων, YWCA, Young Women Christian Association το γυναικείο τμήμα).
Όπως σημειώνει στους μεσότιτλους, αν και η YMCA δεν ήταν φιλανθρωπική οργάνωση, την περίοδο των γεγονότων στη Μικρά Ασία, το 1922, οργάνωσε δομές ανακούφισης για τα θύματα της τραγωδίας αυτής. Ο George Magarian, την ίδια στιγμή που συμμετείχε στα γεγονότα αυτά, με μια μηχανή 35 mm, κινηματογράφησε πολλές σκηνές της ανθρωπιστικής καταστροφής, στη Σμύρνη, στην Αθήνα και στον Πειραιά.
Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες παρέμειναν επί 60 και πλέον χρόνια στο διαμέρισμα της συζύγου του, στη Νέα Υόρκη. Ολοι αγνοούσαν την ύπαρξή τους, έως ότου το 2008 ο εγγονός του Robert Davidian, κινηματογραφιστής ο ίδιος, βρήκε το μοναδικό αυτό ντοκουμέντο και το διέσωσε από τη φθορά του χρόνου μετατρέποντάς του σε ψηφιακή μορφή, πριν την ολοκληρωτική του αποσύνθεση.

Λογχίζοντας ανεμόμυλους

Tου Πάσχου Μανδραβέλη Σήμερα και αύριο οι δημοσιογράφοι, οι τεχνικοί της ραδιοτηλεόρασης και το προσωπικό των ΜΜΕ απεργούμε. Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσαν οι ομοσπονδίες μας διεκδικούμε μεταξύ άλλων «να ανακληθούν άμεσα οι απολύσεις σε όλα τα Μέσα Ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, και να μην πραγματοποιηθεί καμία νέα απόλυση συναδέλφου». Ευγενέστατος στόχος, αλλά πόσο εφικτός είναι; Μήπως έχουμε μια ακόμη απεργία για την τιμή των όπλων; Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η «Ελευθεροτυπία» ικανοποίησε το αίτημα των συνδικαλιστών πριν καν αυτό διατυπωθεί. Δεν έκανε καμιά απόλυση. Ο κόσμος το ’χει τούμπανο και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις κρυφό καμάρι. Ο χώρος των ΜΜΕ έχει υπερδιογκωθεί τεχνητά και, όπως κάθε φούσκα, αναγκαστικά σκάει. Δεν μιλάμε μόνο για τις δυο ντουζίνες εφημερίδων που κυκλοφορούν πανελλαδικά, ούτε για τα έξι κρατικά κανάλια, ούτε για τα δέκα ιδιωτικά πανελλαδικής εμβέλειας. Επειδή ανάμεσα στα αιτήματα της απεργίας είναι και το «να ενισχυθεί ο περιφερειακός Τύπος και να διασφαλισθούν οι εργαζόμενοί του» πρέπει να ρωτήσουμε: πόσο περισσότερο πρέπει να ενισχυθούν τα περιφερειακά ΜΜΕ όταν σε κάθε πόλη κυκλοφορούν 5 - 7 καθημερινές εφημερίδες, ενώ σε κάθε νομό εκπέμπουν 3 - 4 τοπικά κανάλια; Και η ενίσχυση από πού θα προκύψει; Από τα λεφτά που εξασφαλίζει το μισητό Μνημόνιο;

Σωκράτης Μάλαμας-Συνέντευξη

Λίγο προτού ξεκινήσει τις εμφανίσεις του στον «Σταυρό του Νότου» από τις 16/1, και κάθε Δευτέρα, ο πιο αγαπημένος έντεχνος τραγουδιστής πολλών και διαφορετικών μουσικών φυλών μιλά στον Νίκο Βουλαλά για την «αυθόρμητη κίνηση» του προγράμματος που θα παρουσιάσει, για την κρίση και… τη Lady Gaga. 

Το πρόγραμμα που θα παρουσιάσετε θα είναι ακουστικό. Τι διαφορετικό να περιμένει όποιος έρθει;
Ένα ακουστικό σχήμα είναι πιο ευέλικτο στις μετακινήσεις, στο ρεπερτόριο, στα οικονομικά, στις συνεννοήσεις. πιο πρακτικό στην ηχητική κάλυψη και πιο εύπλαστο στις αισθητικές τοποθετήσεις. Το «διαφορετικό» το βρίσκει κανείς μόνος του. Ειδικά όταν είναι ενεργητικός ακροατής κι όχι παθητικός πελάτης.

Αναφέρεστε σε ένα «δημιουργικό ανακάτεμα τραγουδιών». Πώς κάνατε την επιλογή τους;
Το «δημιουργικό ανακάτεμα» τραγουδιών είναι ένας εύσχημος τρόπος για να αποφύγουμε το αντίστοιχο «χαοτικό συνονθύλευμα» όλων των ειδών και όλων των τρόπων. Συμβαίνει συχνά να ακολουθούμε μια σειρά τραγουδιών και κάποια στιγμή να χάνεται ο ειρμός και να καταλήγουμε σε τραγούδια έξω από τη φυσιολογική ροή. Η αυθόρμητη κίνηση μιας βραδιάς έχει κάτι ελκυστικό για όλους μας.

«Κουδούνι» στην Ιμβρο

Η τουρκική κυβέρνηση, ικανοποιώντας πάγιο αίτημα του Ελληνισμού και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ανοίγει τον δρόμο ώστε να ξαναλειτουργήσει το σχολείο στους Αγίους Θεοδώρους. Προσπάθεια να είναι έτοιμο έως τον Σεπτέμβριο

Σαράντα επτά χρόνια μετά την απαγόρευση της διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας και το κλείσιμο των ελληνικών μειονοτικών σχολείων της Ιμβρου, που συνοδεύτηκαν με τον εκπατρισμό χιλιάδων Ελλήνων, η Αγκυρα φαίνεται πως δίνει το «πράσινο φως» για να ξαναλειτουργήσει ένα ελληνικό μειονοτικό σχολείο στην Ιμβρο.

Την Τρίτη 10 Ιανουαρίου το υπουργείο Εθνικής Παιδείας της Τουρκίας απάντησε θετικά, εγκρίνοντας το αίτημα για αδειοδότηση ελληνικού μειονοτικού σχολείου στην Ιμβρο. Μια ενέργεια που έχει εκ των πραγμάτων πρώτα απ' όλα συμβολικό χαρακτήρα.

Το αίτημα για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας διατυπωνόταν επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια από τις ιμβριακές οργανώσεις προς την τουρκική κυβέρνηση, ενώ είχε τεθεί και με το ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης του 2008 για την Ιμβρο και την Τένεδο.

Tape art

Ο Max Zorn δεν θέλει πινέλο, αλλά κολλητικές ταινίες

Δείτε κάποια από τα έργα του!

ΧΙΛΗ

Το 33ο Ράλι Ντακάρ πραγματοποιείται και φέτος, για τέταρτη συνεχή χρονιά, στη Νότια Αμερική, με αφετηρία τη Μαρ Ντελ Πλάτα της Αργεντινής και τέρμα τη Λίμα του Περού
Βήμα

Τόσο κοντά και όμως τόσο μακρυά

Ποιος είπε ότι μόνον η πανσέληνος προσφέρεται για ωραίο θέαμα και για ωραίες φωτογραφίες; Εχει και η φθίνουσα φάση της Σελήνης την ομορφιά της, ιδιαίτερα σε κάτι περιπτώσεις όπως αυτή, όταν μοιάζει να... ζουλιέται όσο ακριβώς χρειάζεται για να χωρέσει στο κοίλωμα του όρους Σβάιερσπιτσε στην Ελβετία. Είναι νωρίς το πρωί και η Σελήνη δύει. Και μοιάζει τόσο κοντινή που ξεχνά κανείς ότι θα χρειάζονταν ακριβώς πέντε μήνες, 10 ημέρες, 31 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα για να τη φτάσει κανείς με ένα αυτοκίνητο που θα έτρεχε με 100 χιλιόμετρα την ώρα – λέμε τώρα, διότι στη φαντασία όλα επιτρέπονται.

Τα Νέα

Orient Express

Ήταν ακριβώς όπως στις ταινίες και τα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι. Ένα ταξίδι με το Orient Express είναι must στη ζωή ενός γνήσιου ταξιδιώτη. Η διαδρομή από το Παρίσι μέχρι το Λονδίνο κράτησε 8 ώρες, αλλά έμοιαζε με μακρύ ταξίδι στο χρόνο.

Όταν έφτασα στο ξενοδοχείο μου στο Παρίσι, μου ζήτησε η ρεσεψιόν να περάσω από το concierge. Με περίμενε­ ένας φάκελος που μέσα του έκρυβε μια πανέμορφη ταξιδιωτική θήκη από φίνο μαλακό δέρμα. Το πολύτιμο περιεχόμενο ήταν το εισιτήριό μου καθώς και δύο κωνικά tags για τις βαλίτσες μου. Το ταξίδι με το Orient Express μόλις ξεκινούσε. Στον υπέροχο σταθμό των τρένων της Gare de l’Εst, νωρίς το πρωί, η αποβάθρα Νο 5 ξεχώριζε. Ένα παχύ χαλί είχε στρωθεί και στη μια του άκρη μια αντικέ ρεσεψιόν περίμενε την εκλεκτή πελατεία για check in. Οι επιβάτες έφταναν σιγά σιγά, ντυμένοι στην πένα. Ατμόσφαιρα και εικόνα άλλης εποχής.

Κοίτα πιο πέρα...

Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που περιλαμβάνει το νέο Άλμπουμ των Active Member "Ο Χειμώνας". 

Καλή ακρόαση και καλό χειμώνα!

                                                 Κοίτα, παιδί μου,

αυτά τα δέντρα τα 'χει γύρει ο Απηλιώτης.

Αν ψήλωναν αζόριστα, η γη θα τα 'χε μπρος της,

όπως εσύ έχεις εμένα.

Κοίτα, παιδί μου,

εκείνο το πυράγκαθο, στον ήλιο κοκκινίζει.

Είναι ο υμνητής του βράχου αυτού και μου θυμίζει

λόγια μου ψυχωμένα.

Κοίτα, παιδί μου,

με το ψιλόβροχο πως τακιμιάζει η ρέμβη,

σαν προσλαλιά που ο χλευασμός τίποτα δε της κλέβει•

τα 'χει όλα κερδισμένα.

Κοίτα, παιδί μου,

'κείνο το πέτρινο μισογκρέμιστο σπιτάκι

σα να ονειρεύεται μια φαμίλια τριγύρω από το τζάκι.

Είναι εκεί για τα περασμένα.

Κοίτα, παιδί μου,

σε ικετεύω,

πιο πέρα από μένα

Στίχοι: B.D Foxmoor, Μιχάλης Μυτακίδης

Μουσική: Jamoan

Project: La Bruja Muerta ( Η νεκρή μάγισσα)

Για να μάθετε περισσότερα για το νέο Project των Active Member επισκεφτείτε την σελίδα:

ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΜΙΑ

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν τσιγγάνος.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους εβραίους δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν εβραίος.

Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει».

(Πάστορας Martin Niemöller)

Σε καιρούς οικονομικής ύφεσης και κρίσης, οι μειονότητες τίθενται στο στόχαστρο. Οι Ρομά, η μεγαλύτερη και πιο ευάλωτη μειονότητα της Ευρώπης, με πληθυσμό που ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια σε όλες τις χώρες της γηραιάς ηπείρου, ήταν ανέκαθεν ένα εύκολο θύμα. Και ο διωγμός τους από το Γαλλικό κράτος το καλοκαίρι του 2010, ανακάλεσε στη μνήμη εποχές που θεωρούσαμε ότι είχαν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Το «Χωρίς Πατρίδα Καμιά» καταγράφει τη φυγή τους από τη χώρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διαφωτισμού, ακολουθεί την πορεία τους πίσω στη Ρουμανία, τις προσπάθειές τους για να στήσουν εκεί μια ζωή από την αρχή, και τα αδιέξοδα που τους οδηγούν επανειλημμένα στο δρόμο της μετανάστευσης. Το «Χωρίς Πατρίδα Καμιά» είναι το χρονικό ενός λαού υπό διωγμό.   

Αν θέλετε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την ταινία επισκεφτείτε την σελίδα του Εξάντα:

Freerunning: Τα καλύτερα από τη Ρωσία για το 2011

Πολύ εντυπωσιακοί Freerunners αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνοι. Μία μεγάλη συλλογή από "παρκουρίστες" σε ένα Βιντεάκι.

Αλκίνοος Ιωαννίδης – «Γυάλινος κόσμος»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Δισκογραφική Εταιρεία : Universal

Την ώρα που η μουσική μετατρέπεται σε καθαρό ρυθμό, ανάσα, βαθύτερη ικανοποίηση του είναι, η χαρά που δοκιμάζουνε οι μουσικοί επί σκηνής υπερβαίνοντας τον εαυτό τους, απλώνεται σαν κύμα που σε ρουφάει  και  σε κυριεύει… Αυτή είναι η στιγμή που καταγράφει ο Γυάλινος Κόσμος, το διπλό ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ του Αλκίνοου Ιωαννίδη, από το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.

Εκεί όπου, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και τρεις ταλαντούχοι και ευφάνταστοι μουσικοί και  φίλοι (ο Σωτήρης Λεμονίδης στο πιάνο και τα πλήκτρα, ο Γιώργος Καλούδης στο βιολοντσέλο και την κρητική λύρα και ο Μιχάλης Καπηλίδης στα τύμπανα) παρουσίασαν τραγούδια της προσωπικής κυρίως δισκογραφίας του Αλκίνοου, διασκευασμένα για χορωδία και ηλεκτρική μπάντα.

Σ’ ένα πρόγραμμα «ηλεκτρικό» με το ρυθμό να παρασύρει λέξεις φορτωμένες ήχο, νόημα, εικόνες και σιωπές. Το φωνητικό σύνολο «Εν φωναίς» να «κεντάει» στις ερμηνείες του, με κορυφαίες στιγμές το «Πέρασμα» με την Αγάπη Παπαμήτσου και το παραδοσιακό της Ν. Ιταλίας «Ώρια μου πιτσουλίνα» με την Αναστασία Έδεν. Και τα καταιγιστικά σόλο των μουσικών να δίνουν άλλον αέρα στα 24 τραγούδια του Αλκίνοου… Σαν ένα πρόσωπο που το φωτίζεις αλλιώς κάθε φορά κι αυτό έχει να σου πει αλλιώς την ίδια ιστορία, όπως λέει ο ίδιος.

Στον Γυάλινο Κόσμο την ενορχήστρωση έκαναν οι μουσικοί, την εναρμόνιση της χορωδίας ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, ενώ τη διδασκαλία της ανέλαβε ο Αλέξανδρος Στουπάκης. Την επιμέλεια του ήχου είχε ο Βαγγέλης Λάππας. Και το εξώφυλλο του δίσκου φιλοτέχνησε ο Άντης Ιωαννίδης.

Πόλη και δημόσιος χώρος

«Τι σας ευχαριστεί ή σας ενοχλεί περισσότερο όταν κινείστε καθημερινά στο δημόσιο χώρο της πόλης σας;» Αυτό το ερώτημα υπήρξε η αφορμή για τη δράση-έρευνα «Δημόσιος Χώρος» την οποία ξεκίνησε πέρυσι ο χώρος τέχνης ΖΕΟΝ. Οι πάνω από 500 φωτογραφίες που συγκεντρώθηκαν θα παρουσιαστούν στο χώρο της ομάδας στην Πλατεία Κουμουνδούρου (10-29/1), ενώ θα ακολουθήσουν ομιλίες και workshops με απλές προτάσεις βελτίωσης της καθημερινότητάς μας, αρχής γενομένης από μια παρουσίαση της όλης δράσης στο αμφιθέατρο της σχολής ΑΚΤΟ στις 18/1.

Αcropol Palace

Ένα κείμενο του Δ. Φύσσα για το ξενοδοχείο Acropol που κάηκε...

 

 Κάποτε ήταν ένα ξενοδοχείο-θρύλος· σήμερα στοιχειώνει την Αθήνα, στη γωνία Πατησίων και Αβέρωφ. Το παλιό Acropol-Palace μεταμορφώνεται στους πίνακες της Χαράς Παρθένη σε εικόνα συμβολική. Η Α.V. θυμάται την ιστορία του.
Το ξενοδοχείο «Ακροπόλ-Παλάς» είναι έργο του σημαντικού αρχιτέκτονα Σωτήρη Μαγιάση (1894-1966). Χτίστηκε στα χρόνια του μεσοπολέμου (1926-1928) και δεν είναι νεοκλασικό (δεν είναι όλα τα παλιά κτίρια νεοκλασικά!), αλλά αρ νουβό – μια ελληνική παραλλαγή του. Έχει ύψος 34 μέτρα και περιλαμβάνει υπόγειο, δύο στάθμες ισογείου, ημιώροφο, πέντε ορόφους και δύο δώματα. Αρχικά ανήκε στο γνωστό επιχειρηματία Καραδόντη και εγκαινιάστηκε με 107 δωμάτια 173 κλινών. Για 60 περίπου χρόνια λειτούργησε ασταμάτητα, τα τελευταία του σε παρακμή. Σ’ όλο αυτό το διάστημα, η οδός Πατησίων μέχρι την πλατεία Αμερικής και ειδικά το κομμάτι από την οδό Στουρνάρα μέχρι την πλατεία Αιγύπτου (συμβολή Πατησίων - λεωφόρο Αλεξάνδρας) αποτελούσε πόλο έλξης αστικών και μεσοαστικών στρωμάτων.

Φεστιβάλ Πάγου στην Κίνα

Μια πόλη φτιαγμένη από πάγο και χιόνι...

Tο 28ο Διεθνές Φεστιβάλ Πάγου διεξάγεται στην πόλη Χαρμπίν της βορειοανατολικής Κίνας. Η μέση θερμοκρασία το Χαρμπίν το χειμώνα είναι -16 βαθμοί! Για τρεις μήνες οι κάτοικοι του Χαρμπίν και χιλιάδες τουρίστες μπορούν να απολαύσουν μια μυθική πόλη φτιαγμένη από πάγο. Εκτός από τις βόλτες στην πόλη, οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν βόλτες με άμαξες και χειμερινά σπορ, όπως αλπικό σκι, χειμερινή κολύμβηση και διάφορες εκθέσεις. Τα γλυπτά φωτίζονται εσωτερικά και εξωτερικά από πολύχρωμα φώτα και χιλιάδες πυροτεχνήματα φωτίζουν τον ουρανό κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.

Μονομαχία στις Άλπεις

Μπορεί να είναι μονομαχία για λόγους τιμής. Καβγάς για τα μάτια ενός κοριτσιού. Ή να πιάστηκαν στα χέρια (στην περίπτωσή τους μάλλον στα… κέρατα) δι΄ασήμαντον αφορμήν. Η αιτία είναι άγνωστη. Αυτό που ξέρουμε, πάντως, είναι ότι το επεισόδιο ανάμεσα στα δύο αγριοκάτσικα σημειώθηκε σε ύψος 4.000 μέτρων, σε έναν απόκρημνο βράχο των ιταλικών Αλπεων. Αλλο ένα αγριοκάτσικο παρακολουθεί τη μονομαχία με συναισθήματα που είναι αδύνατον να διακριβωθούν. Θεατής του αγώνα ήταν και ο Μάριους Σάμπο που απαθανάτισε το στιγμιότυπο. Ο φωτογραφικός φακός δεν αποτύπωσε τη συνέχεια. Γι’ αυτό ανέλαβε να την εξιστορήσει ο φωτογράφος: όταν τα δύο αγριοκάτσικα αντιλήφθηκαν ότι ένα στραβοπάτημα θα μπορούσε να τα στείλει στον θάνατο, αποφάσισαν να συνεχίσουν τον καβγά σε ένα πιο ασφαλές μέρος. Κήρυξαν ανακωχή και χάθηκαν μέσα στα πυκνά σύννεφα που σκέπαζαν την πλαγιά.Πηγή: Τα Νέα

Η κορυφή ανήκει στον Μέσι

Ο Λιονέλ Μέσι είναι μόνιμος κάτοικος στην κορυφή του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Ο Αργεντινός σταρ της Μπαρτσελόνα, για τρίτη συνεχόμενη φορά αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου.

Ο Μέσι επανέλαβε έτσι το ρεκόρ του Μισέλ Πλατινί(τρεις σερί σεζόν κορυφαίος) και έγινε ο μεγάλος νικητής του βραβείου που απονέμει το « France Football » μαζί με τη FIFA. Ο Μέσι εκτός από τις τρεις φορές που βγήκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής (2009, 2010, 2011), έχει μια δεύτερη θέση (2008) και μια τρίτη (2007). Κατά συνέπεια, για πέντε συνεχείς αγωνιστικές περιόδους  είναι στην καλύτερη τριάδα!

Τι έχει εφευρεθεί από γυναίκες;

Σπάνια ακούμε για γυναίκες εφευρέτριες. Αληθεύει ότι οι γυναίκες δεν έχουν ποτέ εφεύρει κάτι;

Η ιστορία έχει να επιδείξει πολλές γυναίκες εφευρέτριες. Μπορούμε, για παράδειγμα, να αναφέρουμε την Υπατία από την Αλεξάνδρεια (περίπου 370-415 μ.Χ.), που εφηύρε μια συσκευή διύλισης, καθώς και το υδρόμετρο, που μετράει την πυκνότητα των υγρών.

Ωστόσο, ιστορικά, ήταν δύσκολο για τις γυναίκες εφευρέτριες να αυτοπροβληθούν. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, οι γυναίκες στις ΗΠΑ και την Αγγλία δεν μπορούσαν να κατοχυρώνουν ευρεσιτεχνίες στο όνομά τους, μόνο και μόνο επειδή ήταν γυναίκες. Για παράδειγμα, η Sybilla Masters θεωρείται η πρώτη Αμερικανίδα εφευρέτρια.

Οι 10 µεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην Ελλάδα το 2011

Η Κρήτη, η Βραυρώνα, η Κοζάνη, η Επίδαυρος, η Μεσσηνία, το Βελεστίνο και η Αντίπαρος αποκαλύπτουν τα µυστικά τους
Η αρχαία ιστορία γράφτηκε σε διάρκεια αιώνων, η αναζήτηση όµως των τεκµηρίων της δεν είναι κάτι που ακολουθεί χρονολογική σειρά ούτε κατευθύνεται από τις βουλές των επιστηµόνων, που άλλοτε µπορεί να πασχίζουν επί χρόνια για ένα εύρηµα χωρίς επιτυχία, άλλοτε – τύχη αγαθή – να το ανακαλύπτουν και άλλοτε να είναι ένα απρόσµενο αλλά σπουδαίο γεγονός. 

Φυτά: τα όπλα της φύσης

Φυτά που απορροφούν 

ανιδιοτελώς 

τους ρυπαντές και 

καθαρίζουν την 

ατμόσφαιρα

Ο κάκτος και κυρίως ο κυλινδρικός κάκτος, τοποθετημένος δίπλα στον υπολογιστή, στην τηλεόραση ή στον φούρνο μικροκυμάτων απαλλάσσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τον χώρο από την ακτινοβολία και τα ανεπιθύμητα μαγνητικά κύματα. 

Η aloe vera και το φιλόδεντρο (αναρριχώμενο, διακοσμητικό, αειθαλές φυτό με καρδιόσχημα φύλλα) καταβροχθίζουν με όρεξη τη φορμαλδεΰδη και την πενταχλωροφενόλη.

Η αζαλέα απορροφά την αμμωνία και το ξυλένιο. 
Είναι καλύτερο να την τοποθετεί κανείς στον χώρο της κουζίνας. 

Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Υποβολή αιτήσεων για σπουδές για 1 προπτυχιακό και 13 μεταπτυχιακά - Αιτήσεις από 4/1 έως 15/3

Βοήθεια από τον ουρανό

Μοιάζει σαν ένας ακροβάτης που κατεβαίνει προς τα σύννεφα. Στην πραγματικότητα, είναι ένας διασώστης που ανεβαίνει προς το ελικόπτερο από τη θάλασσα επιτελώντας το δυσάρεστο έργο της μεταφοράς της σορού ενός γερμανού τουρίστα, μόλις 36 ετών, που έχασε τη ζωή του στα άγρια κύματα. Το τραγικό περιστατικό σημειώθηκε στο νοτιότερο σημείο της Πορτογαλίας, εκεί όπου τα νερά του Ατλαντικού συναντούν τα νερά της Μεσογείου και άλλοτε βρισκόταν το οχυρό του Σάγκρες. Εκεί δίπλα βρίσκεται το ακρωτήρι του Σαν Βισέντε – το «τέλος του κόσμου» για τους Πορτογάλους. Στο «τέλος του κόσμου» αναγκάστηκαν να επιχειρήσουν οι διασώστες της πορτογαλικής πολεμικής αεροπορίας. Η επιχείρηση δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μαζί με τον 36χρονο βρέθηκε νεκρός άλλος ένας τουρίστας, ενώ ένας τρίτος ανασύρθηκε βαριά τραυματισμένος. Οι διασώστες διακινδυνεύουν τη ζωή τους. Χωρίς να καταφέρνουν πάντα να σώσουν μια άλλη ζωή.

Τα Νέα

Πράσινες ταράτσες...

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ελληνικές πόλεις είναι η έλλειψη χώρων πρασίνου. Η κατάληψη του αστικού χώρου από το τσιμέντο έχει σημαντικές ενεργειακές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις αφού τα κτίρια ευθύνονται, σε μεγάλο ποσοστό, για την ενεργειακή κατανάλωση, αλλά και για την εκπομπή ρύπων και αερίων. Στην Ελλάδα, ειδικότερα, τα κτίρια ευθύνονται για το 40% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας και για το 45% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Παράλληλα, η έλλειψη πράσινων επιφανειών επηρεάζει τη δημόσια υγεία, αλλά και επιβαρύνει τη συλλογική ψυχολογία των κατοίκων της πόλης εντείνοντας το αίσθημα δυσφορίας. Το παράδειγμα της Αθήνας είναι χαρακτηριστικό, όπου κάθε φορά που αντικρίζουμε την πόλη από ψηλά, βλέπουμε γκρίζες ταράτσες, ασχήμια και αταξία.
Είναι σίγουρο ότι αισθητικά όλους θα μας ευχαριστούσε να βλέπουμε κήπους στις στέγες των κτιρίων της Αθήνας αντί για κεραίες και δώματα. Παρ’ όλα αυτά όμως οι πράσινες επιφάνειες δεν είναι μόνο ζήτημα αισθητικής. Oι φυτεμένες επιφάνειες βελτιώνουν το μικροκλίμα των αστικών περιοχών, μειώνουν τη σκόνη και το νέφος, ενισχύουν και προστατεύουν τη μόνωση των κτιρίων, αυξάνουν την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και δημιουργούν φυσικό περιβάλλον για την αστική χλωρίδα και πανίδα, τους λεγόμενους «πράσινους διαδρόμους».

Ένα δικαστικό δράμα 19 ετών έφτασε στο τέλος του…

Στις 22 Απριλίου του 1993, γύρω στις 22.30 το βράδυ, ο 19χρονος Stephen Lawrenceπερίμενε το λεωφορείο για να επιστρέψει σπίτι του στο Plumstead του Νοτιοανατολικού Λονδίνου. Εκείνος κι ένας φίλος του, επίσης μαύρος, δέχτηκαν την επίθεση 5 λευκών συνομήλικων τους. Με τραγική κατάληξη να υποκύψει στα τραύματα που του προκάλεσαν οι δύο μαχαιριές που δέχθηκε, πριν καν φτάσει στο νοσοκομείο. Θα μπορούσε να είναι άλλη μια δυσάρεστη μεν, αλλά δυστυχώς συνηθισμένη επίθεση ρατσιστικής βίας, από αυτές που συχνά απασχολούν τη Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου. Κι όμως χρειάστηκαν να περάσουν σχεδόν 19 χρόνια μέχρις ότου να καταδικαστούν και να περάσουν την είσοδο της φυλακής ο Garry Dobson και ο David Norris. Κάτι που έγινε χθες Τρίτη 3/1 κι αφού στο μεταξύ η υπόθεση Stephen Lawrence άλλαξε με την εξέλιξή της το χάρτη της βρετανικής δικαιοσύνης.