Ο ιός που σκότωσε το αυτονόητο

H Συνειδητοποίηση

Θέλησα μια μέρα να μετρήσω
τα θαύματα που δεν αναγνώρισα ως τώρα.
Σταμάτησα το μέτρημα ευθύς
κι άρχισα γοερό το κλάμα.

Πριν από πολλά χρόνια, όταν συνειδητοποίησα πόσα σπουδαία πράγματα συνέβαιναν γύρω μου, μέσα μου, κι εγώ δεν τους έδινα καμία σημασία, άρχισα να αναρωτιέμαι: Γιατί το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας; Γιατί άραγε οι άνθρωποι δεν εκτιμούμε όσα έχουμε; Σίγουρα μια απάντηση είναι η φυσική τάση μας για πρόοδο. Αυτή που μας οδηγεί πάντα στο να αναζητήσουμε κάτι καλύτερο. Κι όμως, είναι αυτό δικαιολογία;

Λένε πως όταν δεν εκτιμάμε αυτό που έχουμε, το χάνουμε. Μα πώς να χάσουμε κάτι που δεν είχαμε ποτέ; Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να νιώσουμε ασφαλείς, μια αίσθηση αναγνώρισης και ουσιαστικής έκπληξης από το να είμαστε ευγνώμονες. Όταν χαιρόμαστε αυτό που μας συμβαίνει καθετί νέο είναι στοιχείο έκπληξης.