Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022

«Τα Προσφυγικά της Αθήνας» στα σκίτσα του Γάλλου καλλιτέχνη Nicolas Hubesch

 


Εκατοντάδες εκατομμύρια Έλληνες που ζούσαν στη Μικρά Ασία πριν από 100 χρόνια, εκδιώχθηκαν από τη χώρα τους, ή αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν  για να γλυτώσουν από τις σφαγές.  Εκείνη την περίοδο ο κόσμος αναταράχτηκε από τεράστιες αλλαγές, άλλαξε δια παντός το πρόσωπο της σύγχρονης Ελλάδας. Ένα από τα μεγαλύτερα θέματα ήταν το προσφυγικό. Το 1923 ως το 1930 ιδρύθηκε με τη βοήθεια της Κοινωνίας των Εθνών την Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ), που δημιούργησε προσφυγικούς συνοικισμούς.

Το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος από τις 15 Σεπτεμβρίου έως τις 13 Οκτωβρίου, παρουσίασε την έκθεση σκίτσων του Γάλλου καλλιτέχνη Nicolas Hubesch «1922 / 2022, Τα Προσφυγικά». Η θεματολογία της έκθεσης, είχε να κάνει με τις ζωντανές μνήμες των κτιρίων που στέγασαν τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας μετά την Καταστροφή της Σμύρνης  στις γειτονιές της Αττικής. Κύριος σκοπός του Γαλλικού Ινστιτούτου Ελλάδος, είναι να παραμείνει σημείο αναφοράς ξεχωριστών συναντήσεων, μεταξύ της ελληνικής και της γαλλικής κοινωνίας.





Ποιος είναι ο Γάλλος καλλιτέχνης:  Ο Nicolas Hubesch γεννήθηκε το 1969 στα προάστια του Παρισιού, από Βέλγο πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Μετά από ένα πέρασμα από τη Lyon, τη Dijon και το Strasbourg, όπου φοίτησε στο τμήμα εικονογράφησης της Ecole des Arts Décoratifs, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, έκανε διάφορες περιστασιακές δουλειές και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται για τον Τύπο και εκδοτικούς οίκους, με ειδίκευση στο παιδικό βιβλίο, όπως οι Bayard, Spirou, Actes Sud Junior και l’École des Loisirs (συνεργάστηκε μεταξύ άλλων με τους Serge Bloch, Paul Martin, Catharina Valckx και Jean-Michel Thiriet). Συνεργάστηκε με τον σεναριογράφο Trap στη δίτομη σειρά Aux frontières du quaternaire, η οποία κυκλοφόρησε μεταξύ 2004 και 2005. Παράλληλα, με τους συντρόφους του από το Atelier du Coin, συμμετείχε στην δημιουργία του περιοδικού Capsule Cosmique, στο οποίο δημοσίευσε το La Méthode de Savoir Survivre και το Vladimir sur les toits (από το 2004 έως το 2006), ενώ ταυτόχρονα συνεργάστηκε με την Anne Baraou σε ένα κόμικ για τις εκδόσεις Dargaud. Έκτοτε, έχει εκδώσει περίπου πενήντα κόμικς και παιδικά άλμπουμ για μεγάλο αριθμό εκδοτών στη Γαλλία.

Από το 2015 έζησε μεταξύ Παρισιού και Αθήνας, μια πόλη που ερωτεύτηκε και η οποία τον ενέπνευσε να σχεδιάσει αμέτρητα σκίτσα.

«Ίσως λόγω του κορωνοϊού να έχω περπατήσει τόσο πολύ στους δρόμους της Αθήνας, με το πιστοποιητικό στην τσέπη που με εξουσιοδοτεί να ταξιδεύω σε ακτίνα 1 χλμ από το Παγκράτι και τις παρακείμενες συνοικίες: Γούβα, Βύρωνα, Καισαριανή… Στη στροφή των στενών αυτών, ανακαλύπτω τα μικροσκοπικά σπίτια των προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Μερικά διατηρημένα, έχουν παραμείνει όμορφα, αλλά τα περισσότερα αποσυντίθενται σιγά σιγά εδώ και έναν αιώνα. Γύρω τους η πόλη έχει φυτρώσει σαν μανιτάρι.

Στην αρχή, ήταν σκηνές, ίσα ίσα για καταφύγιο, που αργότερα έδωσαν την θέση τους σε καλύβες από σανίδες, και αυτές με τη σειρά τους σε μικρές πλίνθινες παράγκες που υπάρχουν ακόμα και σήμερα, στη οδό Σμύρνης ή Ανατολής, στη σκιά των πρόσφατων ψηλών κτιρίων.

Ήθελα να τα ζωγραφίσω πριν εξαφανιστούν οριστικά, με τη ζωή, τους ανθρώπους να περνούν, τις γάτες παντού, τα μικρά μονώροφα κτίρια που ακολούθησαν, όπως στη Νίκαια και μετά τα μεγαλύτερα στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Τα περισσότερα από αυτά κατοικούνται ακόμα, αλλά από άλλους πρόσφυγες, Ρομά, Πακιστανούς, Αφγανούς…



“Είμαστε όλοι πρόσφυγες”αυτό το γκράφιτι που διάβασα σε έναν τοίχο στην Αθήνα, τόσο απλό, που τα λέει όλα»
Πηγή: εναλλακτική δράση


Τρίτη 8 Μαρτίου 2022

Women of the World Unite



 Ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα η σημερινή. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.

Ιστορία της 8ης Μαρτίου
 
Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
 
Η ιδέα για τον εορτασμό της προέκυψε κατά το πέρασμα στον 20ό αιώνα, το οποίο σηματοδοτήθηκε από την εκβιομηχάνιση, την πληθυσμιακή έκρηξη και τις ριζοσπαστικές ιδεολογίες. Το έναυσμα, όμως, είχε δοθεί αιώνες πριν, με τη Λυσιστράτη να πρωτοστατεί σε μια ιδιόμορφη «φεμινιστική» απεργία, προκειμένου να τελειώσει ο πόλεμος των ανδρών.

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι γυναίκες του Παρισιού ζητούσαν «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα» στις Βερσαλίες. Η γιορτή ουσιαστικά αφορά στους αγώνες συνηθισμένων γυναικών, που με το θάρρος και την αποφασιστικότητα τους έγραψαν ιστορία.

 

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εργάτριες στο τομέα της υφαντουργίας και του ιματισμού κινητοποιήθηκαν στις 8 Μάρτη του 1857 στη Νέα Υόρκη για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους. Η αστυνομία επιτέθηκε και διέλυσε βίαια το πλήθος των λευκοντυμένων γυναικών, όμως το εργατικό κίνημα είχε ήδη γεννηθεί. Δυο χρόνια αργότερα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών και συνέχισαν τον αγώνα για τη χειραφέτηση τους.


 
Το 1908 παρέλασαν 15.000 γυναίκες στους δρόμους της Νέας Υόρκης ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής.


 
Η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά από το Σοσιαλιστικό Κόμμα των ΗΠΑ στις 28 Φεβρουαρίου 1909. Ο εορτασμός της καθιερώθηκε το 1910 με πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Διεθνούς.
 
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, η φεμινίστρια Alexandra Kollontai έπεισε τον Λένιν να επισημοποιήσει τη γιορτή στη Σοβιετική Ένωση, όμως μέχρι το 1965 αυτή παρέμεινε γιορτή των εργατών.
 
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

 

 

Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα: Αφενός εμπορευματοποιήθηκε και αφετέρου εκλήφθηκε ως ευκαιρία για να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους στις γυναίκες, όπως κατά την Ημέρα της Μητέρας και του Αγίου Βαλεντίνου.
 
Ωστόσο, περιστατικά που σημειώνονται με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας τη Γυναίκας, αποδεικνύουν την ανάγκη προβολής και τίμησης, αν μη τι άλλο, των αγώνων των γυναικών. 

Πηγή: tvxs.gr 




Σάββατο 4 Απριλίου 2020

Ο ιός που σκότωσε το αυτονόητο

Ο ιός που σκότωσε το αυτονόητο
H Συνειδητοποίηση
Θέλησα μια μέρα να μετρήσω
τα θαύματα που δεν αναγνώρισα ως τώρα.
Σταμάτησα το μέτρημα ευθύς
κι άρχισα γοερό το κλάμα.
Πριν από πολλά χρόνια, όταν συνειδητοποίησα πόσα σπουδαία πράγματα συνέβαιναν γύρω μου, μέσα μου, κι εγώ δεν τους έδινα καμία σημασία, άρχισα να αναρωτιέμαι: Γιατί το κάνουμε αυτό στον εαυτό μας; Γιατί άραγε οι άνθρωποι δεν εκτιμούμε όσα έχουμε; Σίγουρα μια απάντηση είναι η φυσική τάση μας για πρόοδο. Αυτή που μας οδηγεί πάντα στο να αναζητήσουμε κάτι καλύτερο. Κι όμως, είναι αυτό δικαιολογία;
Λένε πως όταν δεν εκτιμάμε αυτό που έχουμε, το χάνουμε. Μα πώς να χάσουμε κάτι που δεν είχαμε ποτέ; Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να νιώσουμε ασφαλείς, μια αίσθηση αναγνώρισης και ουσιαστικής έκπληξης από το να είμαστε ευγνώμονες. Όταν χαιρόμαστε αυτό που μας συμβαίνει καθετί νέο είναι στοιχείο έκπληξης.

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2020

5 μαθήματα ζωής που μπορούμε να διδαχθούμε από τα δέντρα

5 μαθήματα ζωής που μπορούμε να διδαχθούμε από τα δέντρα

Ο Ralph Waldo Emerson είχε πει «Υιοθετήστε το ρυθμό της φύσης: το μυστικό της είναι η υπομονή». Θα επωφελούμασταν τα μέγιστα αν αφιερώναμε λίγο χρόνο για να δώσουμε προσοχή στα απλά μαθήματα που ένα και μόνο δέντρο έχει να μας προσφέρει.
Μπορούμε να μάθουμε τόσα πολλά από τον τρόπο που αντιδρά, προσαρμόζεται και προχωρά. Σχεδόν κάθε κομμάτι της ζωής του σχετίζεται με την ανθρώπινη φύση μας και μπορούμε να γίνουμε σπουδαιότεροι όταν επιτρέψουμε στα εκπληκτικά στοιχεία του κόσμου μας να μας καθοδηγούν μέσω αυτού του ταξιδιού ζωής.

5 μαθήματα ζωής που μπορούμε να διδαχθούμε από τα δέντρα

1. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη

Κάθε εποχή φέρνει μαζί της ιδιαίτερα στοιχεία. Η άνοιξη και το καλοκαίρι μας ωθούν να βγούμε, να ελπίζουμε και να επαναφορτίζουμε τις μπαταρίες μας. Το φθινόπωρο και ο χειμώνας μας εμπνέουν να μένουμε σπίτι και να αφοσιωνόμαστε σε άλλες ασχολίες, όπως και το να επανασυνδεόμαστε με τα συναισθήματά μας. Κάθε εποχή έχει τα δικά της απολαυστικά στοιχεία. Αλλά εμείς αντιστεκόμαστε στην αλλαγή.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

Μουσική «γέφυρα» από τη Συρία στον Άγιο Λαυρέντιο



Στο κτίριο του παλαιού στρατώνα στον Άγιο Λαυρέντιο είχε προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί η συναυλία Ζιάντ Ρατζάμπ σε διοργάνωση από τον Αναπτυξιακό Σύλλογο Αγίου Λαυρεντίου με την υποστήριξη του Μουσικού χωριού.
Συναντήσαμε τον Σύρο ουτίστα και οργανοποιό, ο οποίος μας μίλησε σε άπταιστα ελληνικά για τη μουσική του πορεία και τη σχέση της Ελλάδας με τους ήχους της Ανατολής.
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο προσφυγικό ζήτημα, εκφράζοντας τη γνώμη του για την υπάρχουσα κατάσταση, αλλά και τον δυναμικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η μουσική σε τόσο δύσκολους καιρούς.

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την ισορροπία μας με απλούς καθημερινούς τρόπους

Μπορείς να σταθείς όρθιος στο ένα πόδι, να περπατήσεις πάνω σε έναν κορμό δέντρου ή να μείνεις πάνω σε μία μεγάλη μπάλα χωρίς να πέσεις; Αυτές οι ασκήσεις μπορεί να σας φαίνονται παιδικά παιχνίδια, αλλά πρόκειται ουσιαστικά για ασκήσεις που μαρτυρούν το επίπεδο της σωματικής μας ισορροπίας – απαραίτητη δεξιότητα στην ενήλικη ζωή και όσο μεγαλώνουμε.Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την ισορροπία μας με απλούς καθημερινούς τρόπους
Η ισορροπία είναι μια όμορφη δεξιότητα, συχνά χαρακτηρίζεται από αρμονία ανάμεσα στον εγκέφαλο και τους μύες μας. Μας κρατά δυνατούς κατά τη διάρκεια της άσκησης και των καθημερινών δραστηριοτήτων, ενώ μας προστατεύει από επικίνδυνες πτώσεις. Πώς μπορούμε να την εξασκήσουμε και να τη βελτιώσουμε;

Καθημερινές βασικές συνήθειες για να βελτιώσουμε την ισορροπία μας

Το χτίσιμο ισορροπίας είναι σαν μαθαίνουμε να παίζουμε ένα όργανο. Χρειάζεται να δημιουργήσουμε απαραίτητες νευρομυϊκές συνδέσεις και στη συνέχεια να τις διατηρήσουμε.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι συχνά δεν έχουν ανεπτυγμένη ισορροπία επειδή κάνουν καθιστική ζωή. Τα παιδιά, αντιθέτως, έχουν αξιοθαύμαστη ισορροπία επειδή προπονούνται καθημερινά: πειραματίζονται με ασταθείς θέσεις και το κάνουν με διασκεδαστικό τρόπο. Ευτυχώς, οι ενήλικες μπορούμε να βρούμε ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή για να ενδυναμώσουμε τον κορμό μας και τα αντανακλαστικά μας, χτίζοντας καλύτερη ισορροπία.

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019

Μήπως το πραγματικό θαύμα των Χριστουγέννων είναι η επαφή με τον εαυτό μας;

Μήπως το πραγματικό θαύμα των Χριστουγέννων είναι η επαφή με τον εαυτό μας;

Κατέβηκα πριν λίγες μέρες στο κέντρο της πόλης για έναν περίπατο. Περπατούσα σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους που ήδη είχαν γεμίσει με φωτάκια, στολισμένες βιτρίνες, και μουσικές ενώ o κόσμος λόγω και της νέας μόδας για την Παρασκευή των εκπτώσεων, είχε κατακλύσει τους δρόμους και τις πλατείες. Κοιτούσα γύρω μου και έβλεπα ανθρώπους να μπαινοβγαίνουν στα μαγαζιά, να χαζεύουν βιτρίνες, και να σκέφτονται αν πρέπει να αγοράσουν από τώρα τα δώρα για τις γιορτές που είναι προ των πυλών ή να περιμένουν την τελευταία στιγμή.
Και τότε ήταν που άρχισα να σκέφτομαι πως σύντομα θα έρθουν Χριστούγεννα, και προάγγελος αυτών είναι οι όλο και αυξανόμενοι στολισμοί σε δρόμους, μαγαζιά, βιτρίνες, τα ίδια τραγούδια και μελωδίες που θα ακούς όπου και αν σταθείς και επιπλέον ο βομβαρδισμός διαφημίσεων για δώρα και παιχνίδια, ρεπορτάζ για τα μέρη που πρέπει να επισκεφτούμε για να περάσουμε τέλεια τις γιορτινές μέρες ή τις τιμές για τα γιορτινά τραπέζια και τα κέντρα διασκέδασης, και τέλος, αλλά ίσως και πιο επίμονα, οι εκπομπές και τα άρθρα σε κάθε λογής μέσο επικοινωνίας που με τον πλέον επίμονο τρόπο θα έχουν ως μοναδικό σκοπό να μας πείσουν για το πόσο χαρούμενοι είμαστε απλά και μόνο λόγω των εορτών, γιατί κάτι περίεργο έχει η ατμόσφαιρα αυτές τις μέρες, ή θέλοντας να δώσουμε ακόμα πιο μεγάλη έμφαση, αξία, αναγκαιότητα, το θαύμα των Χριστουγέννων μας γεμίζει χαρά, ευτυχία, καλή διάθεση.
Είναι αλήθεια αυτό το πνεύμα των εορτών; Είναι αλήθεια αυτό το θαύμα των Χριστουγέννων; Να ξοδεύεις χρήματα σε δώρα είτε για τον εαυτό σου, είτε για άλλους; Να γεμίζεις το σπίτι και το μπαλκόνι σου με εκατοντάδες (που πολλές φορές καταντούν από την υπερβολή και κακόγουστα) λαμπάκια; Να πηγαίνεις πολυτελείς διακοπές σε χιονοδρομικά κέντρα ή άλλους αντίστοιχους χειμερινούς προορισμούς; Να τρως και να πίνεις σαν να είναι το τελευταίο σου γεύμα;

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019

Πώς η σωματική άσκηση μπορεί να γίνει «καταφύγιο» από το άγχος

Ρωτώντας την πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας αν θα είχαν κάποιο κίνητρο για να ασκηθούν, οι περισσότεροι απαντούν ότι θα μπορούσαν να ασκηθούν αν αυτό τους βοηθούσε να χάσουν βάρος, και αυτός θα ήταν ο μόνος λόγος για σωματική άσκηση. Δυστυχώς για τους περισσότερους, η άσκηση δεν αποτελεί μέρος της ζωής και της καθημερινότητάς τους.
Πώς η σωματική άσκηση μπορεί να γίνει «καταφύγιο» από το άγχος
Μπορεί να ασκούνται σποραδικά, για παράδειγμα θα πάνε για περπάτημα μια μέρα περιήγησης σε αξιοθέατα ή θα χορέψουν σε μια γαμήλια δεξίωση. Όμως το να ασκηθούν συχνά δεν συμβαίνει, εκτός αν είναι απαραίτητο ώστε να επιταχυνθεί η απώλεια βάρους τους. Εντωμεταξύ, πολλές μελέτες καταδεικνύουν τα πολλαπλά οφέλη της άσκησης.
Στο εξωτερικό οι ψυχίατροι και οι ιατροί όλων των ειδικοτήτων, συνταγογραφούν θεραπευτική άσκηση, πράγμα το οποίο, λέγεται πως, σύντομα θα έρθει και στη χώρα μας. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες η έλλειψη της σωματικής άσκησης συνδυάζεται με την παρουσία χρόνιων και σοβαρών νοσημάτων. Πιο συγκεκριμένα η άσκηση προάγει και βοηθά το άτομο στους ακόλουθους τομείς:
– στην βελτίωση του ύπνου