Σήμερα

 

Σήμερα πήρα ανάσα! Είτε ξαναβουτήξω είτε όχι, έχω αέρα στα πνευμόνια και χαρά στην καρδιά.

Σήμερα νιώθω πως κερδίσαμε μια μεγάλη μάχη απέναντι στον φόβο, στην κακογουστιά, στην ασχήμια, στην ανηθικότητα, στην αδικία και στην ανοησία που μας μικραίνει.

Σήμερα ελπίζω πως θα γίνει σύντομα παρελθόν αυτό που κυρίως εκπροσώπησε τα όσα μ’ έδιωχναν απ’ τη χώρα μου, αυτό που, όποτε ξεπηδούσε μέσα απ’ την οθόνη, ή εμφανιζόταν απρόσκλητο σε κάθε πτυχή της ζωής μου, μ’ έκανε να θέλω να κλείσω τα αυτιά και τα μάτια των παιδιών μου.

Σήμερα χαίρομαι που όλα αυτά τα χρόνια απέφυγα κάθε κομματική ανάμιξη και θέση, ώστε να μπορώ να γράφω απ' την καρδιά μου, χωρίς βαρίδια, τα όσα γράφω.

Σήμερα εγώ, ο εμμονικά ακομμάτιστος, ο (λόγω καθοριστικών για τη διαμόρφωσή μου εμπειριών) καχύποπτος απέναντι σε κάθε ηγεσία, ο χωρίς συμφέρον να εκτίθεται (και ειδικά σε περιπτώσεις που νομοτελειακά μόνο εναντίον του θα γυρίσουν), εκθέτω τη συγκίνησή μου ευχαρίστως, κι ας μου βγει και σε κακό.

Σήμερα ελπίζω πως όσα έθρεψαν το ναζιστικό φίδι μπορούν να εξαλειφθούν. Μαζί τους, αναπόφευκτα, θα εξαλειφθεί κι αυτό.

Σήμερα χαίρομαι που ζω στην Ελλάδα. Χαίρομαι που, ενώ έφτασα τόσο κοντά, δεν την εγκατέλειψα και είμαι εδώ τώρα, μαζί με τους ανθρώπους του τόπου μου, μπροστά σε ένα αύριο άγνωστο, επικίνδυνο, δύσκολο αλλά δικό μας.

Σήμερα νιώθω υπερήφανος που ανήκω σε μια χώρα που ξεκινά επιτέλους τον αγώνα της για δικαιοσύνη και ανθρωπιά, όρθια, γυμνή και σίγουρη, ενάντια στην απάνθρωπη ψύχρα των λογιστών του θανάτου.

Σήμερα ο τόπος μου από κακό παράδειγμα γίνεται πρόταση.

Σήμερα οι ξένοι φίλοι μου, καλλιτέχνες και μη, προοδευτικοί και μη, μας κοιτάνε αλλιώς. Πάλι σαν ούφο βέβαια, αλλά αλλιώς...

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως δεν θα αντιμετωπίζομαι πια από τους προύχοντες, εγώ και ο κάθε πολίτης, σαν υποτακτικός, άσχετος, λίγος, αμελητέος, ανεπαρκής, ανίκανος, απατεώνας, ζητιάνος, ουτοπιστής, παράξενος, ρομαντικός, χέστης, ηλίθιος και μόνος.

Σήμερα νιώθω πως χαμογέλασαν, έστω και λειψά, τα νεκρά παιδιά του Βουνού, οι κατατρεγμένοι, οι βασανισμένοι, οι φυλακισμένοι, οι εκτελεσμένοι, οι αφημένοι να σαπίζουν ανώνυμοι στα χαντάκια της ιστορίας, οι ήρωες που εξαφάνισε η αφήγηση των κουστουμαρισμένων, φρεσκοξυρισμένων συνεργατών κάθε λογής κατακτητών. Κι ας μην είναι μόνον έτσι, κι ας μην είναι ακριβώς έτσι, κι ας είναι δύσκολα θέματα αυτά για να τα πιάνουμε εύκολα στο στόμα μας.

Σήμερα εύχομαι να ακούσει κάποιος τα παιδιά μας που αγκομαχούν λυπημένα κάτω από ένα σύστημα παιδείας απάνθρωπο, βλακώδες και αναποτελεσματικό.

Σήμερα εύχομαι ο ασθενής, ο ορφανός, ο μετανάστης, ο φυλακισμένος, ο άνεργος και ο φτωχός να γίνουν οι πρωταγωνιστές της σκέψης και της έμπρακτης έγνοιας μας.

Σήμερα εύχομαι ο Πολιτισμός να πάψει να θεωρείται πολυτέλεια για αργόσχολους και να γίνει το ψωμί και το νερό της κάθε μέρας και της ψυχής μας. Όλος ο Πολιτισμός και όχι μόνον αυτός των διασήμων. Να γίνει συγκάτοικος στο σπίτι μας και πρόσωπό μας εντός και εκτός συνόρων.

Σήμερα εύχομαι το ποδόσφαιρο να γίνει ξανά ένα άθλημα και όχι η γλώσσα μιας άναρθρης χώρας.

Σήμερα ξέρω πως χωρίς την ακούραστη συμμετοχή όλων μας, θα επιστρέψουμε σε κυβερνήσεις λοβοτομής. Πως δεν μας παίρνει πια να απέχουμε, να κριτικάρουμε από μακριά, να θέτουμε την διακυβέρνηση έξω από το όριο της φωνής, της γνώμης και της πράξης μας.

Σήμερα εύχομαι η Ευρώπη να γίνει Ευρωπαϊκή, κι εμείς κομμάτι της ουσίας της.

Σήμερα τα παιδιά μου, που πάλευα να φύγουν, να ζήσουν αλλού, μπορώ να τα ονειρεύομαι μεγάλα και δημιουργικά εδώ, στον τόπο τους.

Σήμερα επαναπατρίζω οριστικά τα όνειρα, τα σχέδια και τις προσδοκίες που τοποθέτησα αλλού, τότε που ετοιμαζόμουν να τα ακολουθήσω στα ξένα. 

Σήμερα δέχομαι ευχαρίστως να πληρώσω όσα αναλογούν στην χρόνια ανοχή μου απέναντι σε διαφθορείς και διεφθαρμένους, καθώς και την όποια συμμετοχή μου, από άγνοια, αδυναμία, υποχρέωση ή συνήθεια, στο παιχνίδι τους. Φτάνει να πληρώσουν αναλογικά και αυτοί.

Σήμερα χαίρομαι που δεν ζήτησα και δεν πήρα τίποτα ιδιωτικά από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, και χαίρομαι διπλά που δεν θα ζητήσω τίποτα ιδιωτικά από τις επόμενες.

Σήμερα μπορώ να ονειρεύομαι μια συλλογική διακυβέρνηση αντί για εξουσία. Θα πέσω έξω, το ξέρω, μου το φωνάζουν η πραγματικότητα και η ιστορία. Όμως, και μόνο που μπορώ να το ονειρεύομαι, είναι μεγάλο πράγμα.

Σήμερα μπορώ να ελπίζω πως σύντομα η σχέση Εκκλησίας-Κράτους θα τελειώσει. Γιατί δεν τιμά κανέναν από τους δύο και υποτιμά θρήσκους και άθρησκους πολίτες.

Σήμερα εύχομαι η Κύπρος να αντιμετωπιστεί επιτέλους με τη σοβαρότητα, τη γνώση, τη συνέπεια και την αγάπη που της αξίζει. Γιατί, αν χαθεί, θα χαθεί μαζί της και η Ελλάδα.

Σήμερα ελπίζω πως μπορεί να ανεβεί επιτέλους το επίπεδο του πολιτικού λόγου.

Σήμερα ελπίζω πως η πολιτική μπορεί κάποτε να πάψει να αποτελεί βρισιά.

Σήμερα μαζεύω τα κομμάτια μου, τινάζω τη σκόνη δεκαετιών από τα όνειρά μου και ετοιμάζομαι για τα δύσκολα που ακολουθούν.

Σήμερα, επιτέλους, ελπίζω.

Και εύχομαι το σήμερα να κρατήσει στο αύριο.

Αλκίνοος Ιωαννίδης, 25/1/15

* Το κείμενο αυτό είναι το αποτύπωμα της παρούσας στιγμής. Γράφτηκε με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων των σημερινών εκλογών, με την υπερβολή της συγκίνησης, που κι αυτή πρέπει να καταγράφεται.

alkinoos.gr

Οι δυσάρεστες επιπτώσεις της καθιστικής ζωής στο σώμα

 1/ Κεφάλι 

Όσοι βλέπουν πολλή τηλεόραση διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν κατάθλιψη, προειδοποιούν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, αφού παρακολούθησαν περίπου 50.000 γυναίκες για 14 χρόνια. Με βάση τις απαντήσεις των εθελοντριών, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα πως όσο πιο καθιστικός ήταν ο τρόπος ζωής τους τόσο περισσότερο κινδύνευαν να εκδηλώσουν κατάθλιψη.
Δείτε: 9 καθημερινές αιτίες που προκαλούν κατάθλιψη 
Θαυματουργά βότανα και έλαια ενάντια στην κατάθλιψη!

2/ Αυχένας 
Η κακή στάση του σώματος, ειδικά στον χώρο της δουλειάς, επιβαρύνει τους μυς του αυχένα. Η σταθερή αυτή θέση για πολλές ώρες δημιουργεί…
μυϊκό σπασμό, προκαλώντας το γνωστό μας αυχενικό σύνδρομο, με χαρακτηριστικό σύμπτωμα τον πόνο στον αυχένα και την πλάτη, καθώς και ζάλη, τάση προς εμετό καιπονοκεφάλους.
Δείτε: 60“ για να διορθώσετε το πιάσιμο του αυχένα
Αυχενικό σύνδρομο: Πώς να σηκώσουμε κεφάλι;
Πόνοι στην πλάτη και στον αυχένα – τι κάνουμε;

3/ Καρδιά 
Πολλές είναι οι έρευνες που συνδέουν τον καθιστικό τρόπο ζωής με την αυξημένη πιθανότητα εκδήλωσης καρδιαγγειακών παθήσεων. Σύμφωνα με έρευνα, εκείνοι που περνούσαν καθισμένοι μπροστά στην τηλεόραση 4 ή και περισσότερες ώρες είχαν 125% περισσότερες πιθανότητες να πάθουν κάποιο καρδιαγγειακό επεισόδιο σε σχέση πάντα με εκείνους που κάθονταν λιγότερο από 2 ώρες.
Δείτε: Πρωινό ρόφημα που θωρακίζει την καρδιά!!
17 ωφέλιμες τροφές για την υγεία της καρδιάς!
Ω 3 Λιπαρά οξέα, Σύμμαχος για την καρδιά – 5 φυτικές πηγές που θα τα αυξήσουν!

4/ Στήθος – Παχύ έντερο
Το πολύωρο καθισιό έχει συνδεθεί με 49.000 περιστατικά καρκίνου του μαστού και 43.000 περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου τον χρόνο. Οι αριθμοί αυτοί είναι μέρος της αναφοράς που παρουσίασε το Αμερικανικό Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο (AICR), αφού εξέτασε πάνω από 200 μελέτες. Επίσης, σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ., η φυσική αδράνεια είναι η κύρια αιτία για περίπου το 21-25% των καρκίνων αυτού του είδους.
Δείτε: Τα ύποπτα συμπτώματα για καρκίνο του μαστού
Καθαρισμός παχέος εντέρου – Μία αποτελεσματική θεραπεία!

Πατέρας και κόρη

Μια από τις πιο όμορφες ταινίες μικρού μήκους που έχετε δει. Μια ιστορία αγάπης ανάμεσα σ ένα κορίτσι και τον πατέρα της. Η ιστορία είναι συγκινητική, και η μουσική καταπληκτική. Για να μην αναφέρουμε την κίνηση, η οποία είναι τόσο όμορφη.

Αυτή η μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων ήταν η νικήτρια των Όσκαρ του 2000. Κέρδισε επίσης πάνω από 20 βραβεία και θεωρείται η πιο επιτυχημένη από την σειρά των έργων του σκηνοθέτη Michael Dudok De Wit.

Ένας πατέρας αποχαιρετά τη μικρή του κόρη και φεύγει. Καθώς τα ολλανδικά τοπία ζουν μέσα στις εποχές τους, παρατηρούμε το κορίτσι να ζει μέσα σ' αυτά. Μεγαλώνει , γίνεται μια νεαρή γυναίκα, αποκτά μια οικογένεια και τα χρόνια περνούν, αλλά πάντα μέσα της υπάρχει μια βαθιά λαχτάρα για τον πατέρα της.

Η ιστορία μπορεί να θεωρηθεί σαν μια μεταφορά. Ο πατέρας που φεύγει σε μια βάρκα σημαίνει ότι πεθαίνει και οι εικόνες της κόρης που προσμένει να ρθει πίσω σημαίνουν ότι πάντα τον σκεφτόταν για  όλη τη ζωή της. Προς το τέλος, όταν η πλέον ηλικιωμένη κόρη αρχίζει να περπατά μέσα από την κατάφυτη, στερεμένη πια κοίτη, υπονοεί ότι πέθανε και ταξιδεύει στη μετά θάνατον ζωή για να δει τον πατέρα της για μια ακόμη φορά...

antikleidi.com

Πυξίδα

Ζήσε μονάχα την στιγμή και άσε το μετά

ένα σωσίβιο η ζωή που ξεφουσκώνει αργά

Στίχοι: Πάνος Σταθογιάννης & Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς & Νίκος Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Πυξ Λαξ

Εννιά συν ένα είδη Νοημοσύνης

Πρόσφατα έκανε τον γύρο του ίντερνετ μια «έρευνα» σχετικά με την νοημοσύνη. Σύμφωνα μ” αυτήν (ή τουλάχιστον όπως παρουσιάστηκε στα διαδικτυακά media) οι συντηρητικοί άνθρωποι έχουν χαμηλότερη νοημοσύνη από τους προοδευτικούς.
Το παράδειγμα του Ουίνστον Τσώρτσιλ από μόνο του θα αρκούσε για να ανατρέψει τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας, αλλά το θέμα είναι ότι εξαρχής αυτή η έρευνα στηρίζεται σε σαθρό –και ξεπερασμένο- έδαφος.

Το IQ (intelligence quotient) δεν είναι τόσο έξυπνο, όσο πιστεύαμε πριν από τριάντα (!) χρόνια.

Στα τεστ IQ μετριέται μόνο η γλωσσική και η λογικό-μαθηματική ευφυΐα. Συνακόλουθα ο Μάρλον Μπράντο, ο Μάικλ Τζόρνταν, ίσως και ο Βαν Γκογκ ή ο Χριστόφορος Κολόμβος, θα θεωρούνταν σχεδόν χαζοί αν έκαναν ένα τέτοιο τεστ.

~~{}~~

Ευτυχώς, για τους ανθρώπους που δεν τα πάνε καλά με τα μαθηματικά, το 1983 οHoward Gardner στο βιβλίο του “Frames of Mind”, διατύπωσε τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης και δικαιώθηκαν όσοι προτιμούν να χορεύουν απ’ το να λύνουν εξισώσεις.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία η νοημοσύνη κάθε ανθρώπου χωρίζεται σε εννιά (τουλάχιστον) τομείς, οι οποίοι εδράζουν σε διαφορετικά σημεία του εγκεφάλου.

Και τα εννιά είδη είναι σημαντικά, και τα εννιά συνυπάρχουν και συνεργάζονται, αλλά κάθε άνθρωπος έχει έναν διαφορετικό «χάρτη κατανομής» ευφυΐας, κι αυτό τον κάνει τόσο διαφορετικό.
Επιπλέον η ευφυΐα μας (οι ευφυΐες μας) δεν είναι κάτι παγιωμένο, αλλά αναπτύσσεται όσο μαθαίνουμε και «δουλεύουμε» με αυτήν (αυτές).

Αδέσποτη γάτα έσωσε βρέφος πεταμένο στα σκουπίδια

Ένα βρέφος που είχε εγκαταλειφθεί σε κάδο απορριμμάτων σώθηκε χάρη σε μια αδέσποτη γάτα που το προστάτευσε από το κρύο με το σώμα της.

Το περιστατικό συνέβη στο Ομπνίνσκ, στην περιοχή Καλούγκα της Μόσχας, στη Ρωσία.

Το βρέφος, ένα αγοράκι δύο-τριών μηνών εγκαταλείφθηκε το Σάββατο στο χαρτόκουτο που χρησιμοποιούσε για «σπίτι» η γάτα Μάσα.

«Το ζώο ζέστανε το μωρό επί πολλές ώρες με τη θερμότητα του σώματός του», σύμφωνα με τοπικά Μέσα ενημέρωσης.

Όταν το βρέφος άρχισε να κλαίει, μια ένοικος βγήκε στο κεφαλόσκαλο και το εντόπισε στο πλάι της γάτας, η οποία δεν σταματούσε να γλείφει το πρόσωπο και τα χέρια του μωρού.

«Οι ένοικοι της πολυκατοικίας είναι βέβαιοι: αν η γάτα δεν είχε πάρει υπό την προστασία της το βρέφος, αυτό δεν θα είχε επιβιώσει», σύμφωνα με το Zvezda.

Η γάτα δεν ήθελε να αφήσει το μωρό ακόμη και όταν έφτασε το ασθενοφόρο και ακολούθησε τους γιατρούς που το πήραν μέχρι που ανέβηκαν στο όχημα, πρόσθεσε το δίκτυο.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, τους οποίους επικαλείται το Zvezda, το βρέφος ήταν καλά ντυμένο και φορούσε καθαρά και καινούργια ρούχα, ενώ δίπλα του είχαν αφήσει μερικές πάνες.

Η ζωή του μικρού αγοριού, που εξακολουθεί να νοσηλεύεται, δεν βρίσκεται σε κίνδυνο, διαβεβαιώνουν οι γιατροί, ενώ η αστυνομία έχει ξεκινήσει έρευνα για να εντοπίσει τους γονείς του.

econews.gr

Αλκαλικές vs όξινες τροφές

Κάτι που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι το ph του οργανισμού μας είναι ελαφρά αλκαλικό, δηλαδή 7,4 και εμείς, μέσω των τροφών, οφείλουμε να το διατηρήσουμε. Αυτός είναι βέβαια και ο λόγος που η κατανάλωση αλκαλικών τροφών και όχι όξινων αποτελεί την τέταρτη θεμελιώδη αρχή της διατροφής. H αναλογία για κατανάλωση σε αλκαλικές τροφές πρέπει να είναι 80% και 20% σε όξινες. Εμείς θα σας παρουσιάσουμε τις σημαντικότερες τροφές που ανήκουν στην κάθε κατηγορία, αλλά και πώς οι αλκαλικές τροφές βοηθούν στην απώλεια κιλών.
“Τροφή”: Θεμελιώδης αρχή είναι η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ  του 80 – 20% και όχι η υπερ-αλκαλοποίηση του οργανισμού. Απλώς στις ημέρες μας η διατροφή μας κλίνει κυρίως προς τα όξινα τρόφιμα γι` αυτό και έχει επέλθει ανισορροπία με όλα τα παρελκόμενα (ασθένειες, κ.τ.λ.). 

Οι όξινες τροφές έχουν σαν αποτέλεσμα την επιβράδυνση του μεταβολισμού και την απορρόφηση στοιχειώδους ενέργειας, αφήνοντάς μας απροστάτευτους στις ασθένειες και προσθέτοντάς μας παράλληλα κιλά. Αυτό οφείλεται στο ότι το όξινο περιβάλλον οξειδώνει τους ιστούς και τα όργανα, δημιουργώντας έτσι ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την παραμονή επιβλαβών βακτηριδίων και μικροοργανισμών. Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι αλκαλικές τροφές αποτελούν τη βάση της υγείας, ενώ δεν είναι καθόλου τυχαίο που σήμερα η πιο διάσημη δίαιτα των Χολιγουντιανών σταρς είναι η «αλκαλική».

Ο εγκέφαλος, το δεξί βουβό ημισφαίριο και η γραφή

Η εργασία αυτή παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο 1ο Διεθνές Συνέδριο Δημιουργικής Γραφής που έγινε από 4 έως 6 Οκτωβρίου του 2013 σε συνεργασία του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας ΠΜΣ (μεταπτυχιακό τμήμα Δημιουργικής Γραφής) και το Ελληνοαμερικανικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα: Κολλέγιο Αθηνών – Κολλέγιο Ψυχικού.

Εισαγωγή

Η γνώση της νευροφυσιολογίας σχετικά με τις λειτουργίες του εγκεφάλου, είναι ίσης αξίας με τη γνώση της γλώσσας όπου χρησιμοποιείται η γραμματική, η σύνταξη, η ορθογραφία.

Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται τα βασικά πέντε μέρη του εγκεφάλου, δηλαδή, αριστερό και δεξί ημισφαίριο, μεσολόβιο (ή αλλιώς κεντρικός νευρώνας), αμυγδαλή και ιππόκαμπος, με στόχο να δούμε πώς μπορούμε συνειδητά να βοηθήσουμε τη συνεργασία των ημισφαιρίων, να χρησιμοποιήσουμε το βουβό δεξί ώστε το αριστερό να εκφράσει με λόγια τα συναισθήματά μας άρα και τη δημιουργικότητά μας, να μειώσουμε την ένταση της πρωτόγονης αμυγδαλής και να αυξήσουμε τις πιθανότητες δημιουργίας και διατήρησης νέων εγκεφαλικών κυττάρων μέσω του ιππόκαμπου, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Ακολουθεί μια περιληπτική ανάλυση των πέντε βασικών δομών του εγκεφάλου ώστε να δούμε πώς αυτά επηρεάζουν τη σκέψη και το συναίσθημα.

Πώς γράφτηκε το «Smoke on the Water» των «Deep Purple»

Ένα πραγματικό γεγονός ενέπνευσε το πιο επιτυχημένο τραγούδι των «Deep Purple» που τον Δεκέμβρη του 1971 ταξίδεψαν στην παραλίμνια πόλη Μοντρό στην Ελβετία για να ηχογραφήσουν τον έκτο, κατά σειρά, δίσκο τους, Machine Head.

Φεστιβάλ του Μοντρέ

Το απόγευμα της 4ης Δεκεμβρίου 1971, στο πλαίσιο του μουσικού φεστιβάλ, που φιλοξενούνταν στο καζίνο του Μοντρό, οι «Deep Purple» παρακολουθούσαν την συναυλία του Frank Zappa και των Mothers of Invention.
Οι «Mothers» έπαιζαν το τραγούδι «King Kong», όταν κάποιος θαυμαστής κατά τη διάρκεια του τρομερού σόλο του «Don Preston», πέταξε μια φωτοβολίδα μέσα στην αίθουσα!
Η φωτοβολίδα έσκασε στην οροφή που ήταν διακοσμημένη με καλάμια και κλαδιά και σύντομα ξέσπασε πυρκαγιά.
Η συναυλία διεκόπη, ο κόσμος που παρακολουθούσε κατάφερε εγκαίρως να εκκενώσει την αίθουσα και το μόνο θύμα της φωτιάς ήταν ο μουσικός εξοπλισμός του συγκροτήματος.
Το κεντρικό σύστημα θέρμανσης του καζίνο τυλίχτηκε στις φλόγες προκαλώντας έκρηξη και την ολοσχερή καταστροφή του καζίνο.

Charlie, από τί πέθανε ο Θεός;

  
Εκφραστές αλλά και εκπρόσωποι του βαθύτερου απελευθερωτικού και ελευθεριακού πνεύματος του Μάη του 68, οι δολοφονημένοι καρικατουρίστες του Charlie Hebdo παρέμειναν πάντα ασυμφιλίωτοι εχθροί του ρατσισμού, της ακροδεξιάς, των καραβανάδων, του παπαδαριού, των  λεφτάδων και της... μικροαστικής βλακείας. Δεν είναι εξάλλου διόλου τυχαίο ότι οι δυο παλιότεροι από αυτούς, ο Wolinski και ο Cabu ήταν στο Μάη του 68 και στα χρόνια που τον ακολούθησαν, πρωταγωνιστές στην αναβίωση της γαλλικής παράδοσης σκληρής πολιτικής σάτιρας και καρικατούρας που βρήκε στο Ντομιέ τον πιο άξιο εκπρόσωπό της.


Ελευθεριακοί, αναρχικοί ή απλώς μέλη του ΚΚ, όπως ήταν για πολλά χρόνια ο Wolinski, ήταν όλοι τους πεπεισμένοι άθεοι και αντιεξουσιαστές, όπως ήταν εξάλλου και το ίδιο το  Charlie Hebdo, που προκαλούσε μόνιμα το μίσος όλων των εξουσιών και όλων των κατεστημένων.  Τιμώντας τη μνήμη τους, τους αγώνες τους και την ανεκτίμητη προσφορά τους στην υπεράσπιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αφιερώνουμε το παρακάτω κείμενο του Ντανιέλ Μπενσαίντ σε σκίτσα του δολοφονημένου Charb, που ήταν και διευθυντής του Charlie Hebdo.

No Pasaran! 

Από τι πέθανε ο Θεός; 
Του Ντανιέλ Μπενσαΐντ*-σκίτσα Charb

Προσκλήσεις για το νέο ντοκιμαντέρ του Γ. Αυγερόπουλου: «Agora»

Μετά από τέσσερα χρόνια έρευνας και παραγωγής, το νέο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου, «Αγορά» (Agora: Από τη Δημοκρατία στις Αγορές) ολοκληρώθηκε με επιτυχία και από την Πέμπτη 15 Ιανουαρίου, θα προβάλλεται στις Κινηματογραφικές Αίθουσες της Αθήνας (Αλκυονίδα και Στούντιο) και της Θεσσαλονίκης (Ολύμπιον). Άρτιο αισθητικά και καλά τεκμηριωμένο, το ντοκιμαντέρ προσφέρει μία ενδελεχής ανασκόπηση του τι πραγματικά συνέβη τα τελευταία κρίσιμα χρόνια στην Ελλάδα, μέσα από καταλυτικές συνεντεύξεις, αλλά και παρουσίαση των πιο καθοριστικών γεγονότων που επηρέασαν την εξέλιξη της χώρας. Το Tvxs.gr είναι χορηγός επικοινωνίας και έχει εξασφαλίσει διπλές προσκλήσεις για τους αναγνώστες του.

Το ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου «Αγορά» (Agora), συνθέτει ένα ανακεφαλαιωτικό χρονικό της κοινωνικής τραγωδίας που μαστίζει την Ελλάδα την τελευταία πενταετία, θέτοντας κρίσιμα ερωτήματα για μια παγκόσμια συστημική κρίση σε εξέλιξη και μία ευρωπαϊκή διακυβέρνηση που διεξάγει οικονομικά πειράματα υψηλού ρίσκου χωρίς να υπολογίζει το ανθρώπινο κόστος.

Δολοφονία Τεμπονέρα: Το θύμα μιας βάρβαρης εποχής

Είκοσι τέσσερα χρόνια συμπληρώνονται  από τη δολοφονία του 38χρονου καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα από μέλη της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων. Το φθινόπωρο του 1990, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοινώνει πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία που προβλέπει μεταξύ άλλων λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση της δωρεάν παροχής συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, πιθανό περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου, επιβολή ομοιόμορφης ενδυμασίας, έπαρση της σημαίας κ.ά.

Οι πρώτες καταλήψεις ξεκινούν στα τέλη Οκτωβρίου του 1990 ενώ, μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, τα υπό κατάληψη γυμνάσια και λύκεια φτάνουν το 70% του συνόλου. Ταυτόχρονα γίνονται πολλές πορείες διαμαρτυρίας με συμμετοχή μεταξύ 10.000 και 30.000 ατόμων, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής.

Blizzard

Το τέλος της Κατερίνας Γώγου. Η «αφελής» του ελληνικού κινηματογράφου, η αναρχική ποιήτρια των Εξαρχείων. Η ποιητική της συλλογή πούλησε όσο και του Ελύτη

«Εμένα, οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά,
  εμένα, οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα»
                                                            Κατερίνα Γώγου

Η Κατερίνα Γώγου είναι γνωστή στο ευρύ κοινό από τις ερμηνείες δεύτερων ρόλων σε πολύ δημοφιλείς ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.
Ήταν η ατίθαση συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο».
Όταν ο καθηγητής Δημήτρης Παπαμιχαήλ προσπάθησε να ξεσκεπάσει μια ακόμη αταξία των μαθητριών του, η Γώγου ως Λαζάρου του απάντησε: «πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου».
Ήταν η αεικίνητη αδελφή της Τζένης Καρέζη στην ταινία «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», που χόρευε ασταμάτητα στο πλευρό του Τζανετάκου.
Ήταν και η τσαχπίνα υπηρέτρια της Ελενίτσας, Μάρως Κοντού στο «η δε γυνή να φοβήται τον άντρα», που έτρεχε στο πλευρό της κυρίας της ψάχνοντας αγχωμένη «βελόνα και κλωστή» για να ράψει το κουμπί του αυστηρού αφεντικού της.
Η Κατερίνα Γώγου όμως, όπως λένε όσοι την έζησαν, δεν ήταν αυτό το επιφανειακό κορίτσι που έβγαζε μέσα από τις ταινίες της.
Ο ρόλος του θηλυκού κλόουν, όπως τη χαρακτήριζαν, δεν της ταίριαζε και ας τον ερμήνευε με τόση επιτυχία.

Από την ταινία «Μια τρελή, τρελή οικογένεια»

Η Γώγου ήταν το ακριβώς αντίθετο. Μια μοναχική ψυχή με συνεχείς αναζητήσεις, αλλά και συγκρούσεις με το καταστημένο και ένα μυαλό που δε σταμάταγε να σκέφτεται ποτέ.
Ο αληθινός χαρακτήρας της φάνηκε αργότερα μέσα από τα ποιήματά της, όταν είχε πια εγκαταλείψει την υποκριτική και είχε αφιερωθεί στο γράψιμο.