Πώς γίνεται
όμως η Αθήνα να μετατρέπεται σε μία από τις πόλεις με τις περισσότερες
μπάρες παγκοσμίως; Είναι τελικά τα bars σήμερα ό,τι ήταν τα video clubs
στα ’80s;
Σε
μία από τις πιο ζόρικες εποχές ever για την επιχειρηματικότητα, ένας
από τους ελάχιστους χώρους που γνωρίζουν πρωτοφανή ανάπτυξη είναι αυτός
των bars. Κοντράροντας ίσως τους νόμους προσφοράς και ζήτησης, οι μπάρες
εξακολουθούν να φυτρώνουν στους φτηνά ενοικιαζόμενους χώρους όπου
λειτουργούσαν άλλοτε μαγαζάκια, εργαστήρια και μικρο-επιχειρήσεις.
Μπορείτε να το δείτε και ως φυσιολογική εξέλιξη ενός πληθυσμού που
στέκεται αμήχανος απέναντι στην καινοτομία, πάντως οι δημοφιλείς πιάτσες του κέντρου, το Γκάζι, του Ψυρρή, το Κολωνάκι, τα Εξάρχεια και το εμπορικό τρίγωνο, υποδέχτηκαν φέτος δεκάδες αφίξεις. Κινητικότητα σημείωσαν τα Πετράλωνα, τα Μελίσσια, το Ψυχικό, ο Κεραμεικός. Την ίδια στιγμή τα προάστια της πόλης απέκτησαν αυτάρκεια: το Χαλάνδρι έχει γίνει η χαρά του μπαρόβιου. Η Νέα Ερυθραία είναι το hot spot των βου-που, το κέντρο της Γλυφάδας γνώρισε φέτος θεαματική bar explosion και η Αιμιλίου Βεάκη στο Περιστέρι απέκτησε
σε ένα χρόνο δέκα bars.
Πρακτικά ποτέ δεν είχαμε περισσότερα. Φτηνά
bars, cocktail bars και θεματικά bars ή ακόμη και νεανικά urban
καφενεία. Βάλτε τώρα στην εξίσωση και τον παράγοντα «crisis» κι έχετε
συνθήκες ασφυκτικού ανταγωνισμού. Θα καταφέρουν να ευδοκιμήσουν όλοι; Όπως και σε όλους τους άλλους τομείς, θα επιβιώσουν οι καλύτεροι. Οι νεαροί επιχειρηματίες, πάντως, οι περισσότεροι στην πιο δημιουργική ηλικία της ζωής τους, άνθρωποι με εμπειρία ως εργαζόμενοι στη νύχτα, αξιοποιούν αυτό που ξέρουν καλύτερα δημιουργώντας αυτό που θέλουν όλοι, «κάτι δικό τους». Ένα cafe ή ένα bar είναι μια σχετικά χαμηλού κόστους επένδυση. Αν πάνω στην αρχική τοποθέτηση επενδύσεις γούστο, ποιότητα και καλή αύρα, έχεις σημαντικές πιθανότητες να κερδίσεις και το στοίχημα.
Μπορείτε να το δείτε και ανθρωπογεωγραφικά. Τα μεγάλα clubs, για παράδειγμα, δεν περνούν σήμερα την καλύτερή τους φάση.
Με
τα λειτουργικά τους κόστη να είναι ανάλογα του μεγέθους τους, οι
υπηρεσίες τους έχουν γίνει οικονομικά απρόσιτες για ένα μεγάλο ποσοστό
της παλιότερης πελατείας τους. Ίσως πάλι είναι και ηλικιακό το θέμα. Οι
σημερινοί τριαντάρηδες ή ακόμη και οι late εικοσάρηδες, η γενιά δηλαδή
που πρόλαβε να ζήσει και να στηρίξει την έκρηξη των clubs στην Αθήνα,
έχει απομυθοποιήσει το glamour τους και δεν μπορεί πια να «ακούσει» τον
εαυτό της στα σημερινά παλιμπαιδίστικα mainstream dance ακούσματα.
Πολλοί
από αυτούς έχουν υιοθετήσει ηπιότερες συνήθειες εξόδου. Συχνά αμέσως
μετά τη δουλειά. Με συγκοινωνία ή με τα πόδια. Κοντά στο σπίτι, για ένα ή
δύο ποτά. Δηλαδή φτηνά. Όπως κι αν το κάνεις, το bar είναι από τα
λίγα μέρη όπου μπορείς να περάσεις λίγο ποιοτικό χρόνο έξω από το σπίτι
σε χαμηλό κόστος. Έχεις περισσότερες πιθανότητες να πετύχεις τη
μουσική και το crowd που σου ταιριάζει. Μπορείς να πας με την παρέα ή
και μόνος – αν είναι το στέκι σου. Το bar είναι πάνω απ’ όλα κοινωνική και ψυχολογική ανάγκη.
http://www.athinorama.gr/clubbing/articles/?id=11836
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου