Της Χάρης Ποντίδα
«Ηταν κάποτε ένα παιδάκι που ήθελε να βγειβόλτα µε τον µπαµπά τουκαι ο µπαµπάς του δεν το άφηνε και το παιδάκι προσπαθούσε να τον πείσει να βγούνε βόλτα, και τότε ο µπαµπάς του είπε όχι και το παιδάκι έβαλε τιςγκρίνιες και οµπαµπάς δεν µπορούσε άλλο και πήγαν και περάσανε φανταστικά...».
Η Ελια, ετώνέξι, δεν έχειώρα για πολλές κουβέντες. Σκυµµένη πάνω στο γραπτό της, προσπαθεί να κόψει καινα κολλήσει δίπλα στις ιστορίες που έγραψε και έστειλε ηλεκτρονικά στο(διαδικτυακό) e-περιοδικό bookbook.gr τις εικόνες που έβλεπε στο σάιτ.
Κάθε εικόνα και µια ιστορία. Μια δική της ιστορία. Πολλές εικόνες (ανέβαιναν επί 13 ηµέρες), πολλές µικρές ιστορίες που εκείνη προσπάθησε να τις συνδέσει σε µία. Τη ρωτάς, χαµογελάει και συνεχίζει να κολλάει κοιτώντας πού και πού τη µητέρα της που είναι µέσα στην αίθουσα.
Γιατί ηδιαδικτυακήτης επικοινωνία µε τοηλεκτρονικόπεριοδικό bookbookείχεέναωραίο «λάιβ» φινάλε: Παιδιά, κόλλες, µπογιές, χαρτιά, µαµάδες (πάντα οι µαµάδες είναι εκεί) και δουλειά οµαδικού πνεύµατος πάνω σε ένα µεγάλοτραπέζι σε µια αίθουσα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
Ο στόχος υψηλός: Η εικονογράφος Ιρις Σαµαρτζή συµβουλεύει και συµπαρίσταται στο έργο των µικρών, µε σκοπό να δηµιουργήσουν όλοι µαζί ένα βιβλίο/πολύπτυχο, το πρώτοτους οµαδικό βιβλίο.
«Το σηµαντικό»,λέει η ΕιρήνηΒοκοτοπούλου (από το bookbook), «είναι ότι µέχρι να φτάσουντα παιδιά ώςεδώ είχαν ήδη δηµιουργήσειµια σχέση µετο όλο concept. Αυτόπου βλέπετετώρα είναι σαν κορύφωση µιας διαδικασίας. Από τα µέιλ δε που λάβαµε καταλάβαµε πόσο τους άρεσε...».
Μεσηµέρι στο Μουσείο. Τα παιδιά (από 6 ώς 13 χρονών), πριν βγάλουν κόλλες και χαρτιά, ανεβαίνουν στον πρώτο όροφο για να ξεναγηθούν πρώτα στην έκθεση «Ο,τι η τέχνη του βιβλίου στην ΑνωτάτηΣχολή Καλών Τεχνών» που έστησαν οι φοιτητές του Τµήµατος Γραφικών Τεχνών, Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίουτης Σχολής, που εδώ και χρόνια δηµιούργησε και διευθύνει η Λεώνη Βιδάλη.
Επί της ουσίας, τοπαιδικόεργαστήρι ήταν η συνέχειατης έκθεσης «Ο,τι η τέχνη του βιβλίου».
Κι αυτόόχι µόνο γιατίόλες οιεικόνες που ανέβαιναν στοσάιτ τουbookbook προέρχονταν από τις εργασίες των φοιτητών τηςΚαλών Τεχνών. Αλλάκαι για έναν ακόµη λόγο: «Αυτό το µεγάλο τραπέζι όπουδουλεύουντα παιδιά», όπως µας έλεγε η Λεώνη Βιδάλη, «είναι το τραπέζι της οµαδικής εργασίας που έχουµε και στην Καλών Τεχνών.
Ολα τακάνουνοι φοιτητές γύρω από ένα τραπέζι, οµαδικά. Και αφοράόλο τον κύκλο των εργασιών που απαιτεί η τέχνη του βιβλίου. Από τα κείµενα και τις εικονογραφήσεις µέχρι την επιµέλεια και τη βιβλιοδεσία».
«Ηταν κάποτε ένα παιδάκι που ήθελε να βγειβόλτα µε τον µπαµπά τουκαι ο µπαµπάς του δεν το άφηνε και το παιδάκι προσπαθούσε να τον πείσει να βγούνε βόλτα, και τότε ο µπαµπάς του είπε όχι και το παιδάκι έβαλε τιςγκρίνιες και οµπαµπάς δεν µπορούσε άλλο και πήγαν και περάσανε φανταστικά...».
Η Ελια, ετώνέξι, δεν έχειώρα για πολλές κουβέντες. Σκυµµένη πάνω στο γραπτό της, προσπαθεί να κόψει καινα κολλήσει δίπλα στις ιστορίες που έγραψε και έστειλε ηλεκτρονικά στο(διαδικτυακό) e-περιοδικό bookbook.gr τις εικόνες που έβλεπε στο σάιτ.
Κάθε εικόνα και µια ιστορία. Μια δική της ιστορία. Πολλές εικόνες (ανέβαιναν επί 13 ηµέρες), πολλές µικρές ιστορίες που εκείνη προσπάθησε να τις συνδέσει σε µία. Τη ρωτάς, χαµογελάει και συνεχίζει να κολλάει κοιτώντας πού και πού τη µητέρα της που είναι µέσα στην αίθουσα.
Γιατί ηδιαδικτυακήτης επικοινωνία µε τοηλεκτρονικόπεριοδικό bookbookείχεέναωραίο «λάιβ» φινάλε: Παιδιά, κόλλες, µπογιές, χαρτιά, µαµάδες (πάντα οι µαµάδες είναι εκεί) και δουλειά οµαδικού πνεύµατος πάνω σε ένα µεγάλοτραπέζι σε µια αίθουσα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης.
Ο στόχος υψηλός: Η εικονογράφος Ιρις Σαµαρτζή συµβουλεύει και συµπαρίσταται στο έργο των µικρών, µε σκοπό να δηµιουργήσουν όλοι µαζί ένα βιβλίο/πολύπτυχο, το πρώτοτους οµαδικό βιβλίο.
«Το σηµαντικό»,λέει η ΕιρήνηΒοκοτοπούλου (από το bookbook), «είναι ότι µέχρι να φτάσουντα παιδιά ώςεδώ είχαν ήδη δηµιουργήσειµια σχέση µετο όλο concept. Αυτόπου βλέπετετώρα είναι σαν κορύφωση µιας διαδικασίας. Από τα µέιλ δε που λάβαµε καταλάβαµε πόσο τους άρεσε...».
Μεσηµέρι στο Μουσείο. Τα παιδιά (από 6 ώς 13 χρονών), πριν βγάλουν κόλλες και χαρτιά, ανεβαίνουν στον πρώτο όροφο για να ξεναγηθούν πρώτα στην έκθεση «Ο,τι η τέχνη του βιβλίου στην ΑνωτάτηΣχολή Καλών Τεχνών» που έστησαν οι φοιτητές του Τµήµατος Γραφικών Τεχνών, Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίουτης Σχολής, που εδώ και χρόνια δηµιούργησε και διευθύνει η Λεώνη Βιδάλη.
Επί της ουσίας, τοπαιδικόεργαστήρι ήταν η συνέχειατης έκθεσης «Ο,τι η τέχνη του βιβλίου».
Κι αυτόόχι µόνο γιατίόλες οιεικόνες που ανέβαιναν στοσάιτ τουbookbook προέρχονταν από τις εργασίες των φοιτητών τηςΚαλών Τεχνών. Αλλάκαι για έναν ακόµη λόγο: «Αυτό το µεγάλο τραπέζι όπουδουλεύουντα παιδιά», όπως µας έλεγε η Λεώνη Βιδάλη, «είναι το τραπέζι της οµαδικής εργασίας που έχουµε και στην Καλών Τεχνών.
Ολα τακάνουνοι φοιτητές γύρω από ένα τραπέζι, οµαδικά. Και αφοράόλο τον κύκλο των εργασιών που απαιτεί η τέχνη του βιβλίου. Από τα κείµενα και τις εικονογραφήσεις µέχρι την επιµέλεια και τη βιβλιοδεσία».
link
Στο Ιντερνετ: http://www.bookbook.gr/.http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=4&artid=4628554
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου