Άγρια επίθεση στον Στέλιο Μάινα στο κέντρο της Αθήνας - Ποιοί επιτέθηκαν στον γνωστό πρωταγωνιστή

- Δήλωσε σοκαρισμένος από το περιστατικό αλλά συνεχίζει να υποστηρίζει τους μετανάστες
- Σ. Μάινας: Είναι λογικό να ξεσπούν στον διπλανό οι άνθρωποι που παστοποιούνται"
- Είχε γράψει άρθρο στο διαδίκτυο με αφορμή τους μετανάστες απεργούς πείνας
- Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του γνωστού ηθοποιού

Ο γνωστός ηθοποιός Στέλιος Μάινας, αποκάλυψε ότι το βράδυ της Παρασκευής, δέχθηκε επίθεση από αλλοδαπούς στη γειτονιά του, στην περιοχή της Βικτωρίας.


Σε συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή της Γεωργίας Ευσταθίου και του Γιώργου Ντουδεσκέα, στο ραδιόφωνο Real fm 97,8, ο ηθοποιός δήλωσε ότι το συγκεκριμένο γεγονός τον σόκαρε, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν θα άλλαζε την αγάπη που νιώθει για την πόλη του.

Όχι μόνο αυτό, αλλά δικαιολόγησε την πράξη τους αυτή και δεν έπαψε να τους υποστηρίζει. ''Είναι λογικό οι άνθρωποι που ''παστοποιούνται'' σε ένα τετραγωνικό, να θέλουν να ξεσπάσουν την οργή τους στο διπλανό τους'', δήλωσε, μια άποψη που υποστηρίζει και σε πρόσφατο κείμενό του, που δημοσίευσε στο διαδίκτυο.

Στο συγκεκριμένο κείμενο μάλιστα, αναφερόταν στην προσφορά και τον κόπο των αλλοδαπών σε διάφορες εργασίες που εκετελούνται στην Ελλάδα.

Το κείμενο του Στέλιου Μάινα

«Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά. Έχει μείνει ενεός και εμβρόντητος βλέποντας να χάνονται ένα ένα τα δικαιώματα που ο λαός μας με αίμα κατέκτησε. Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά. Περιμένει να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός που σηκώνουν μέρα με τη μέρα οι γκρεμισμένες κατακτήσεις του.

Ο πνευματικός κόσμος δεν σιωπά, στέκει και συλλογάται πριν άκριτα μιλήσει. Αλλά τώρα που αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές συμβαίνουν στο τόπο μας, τώρα που η φωτιά έφτασε και στο δικό μας σπίτι, τώρα είναι η ώρα να δείξουμε την αλληλεγγύη μας.

Τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε ποιοι βοήθησαν να ετοιμαστεί η Αθήνα των Ολυμπιακών, ποιους καταπλάκωσαν τα χώματα κι οι πέτρες απ το Μετρό μας, τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε ποιοι βοηθούσαν και βοηθούν στα χτήματά μας, ποιοι μαζεύουν τις ελιές μας, ποιοι ποτίζουν τις φράουλές μας, ποιοι μαζεύουν τα δίχτυα απ΄ τις τράτες και τα καΐκια μας, ποιοι φρόντιζαν και φροντίζουν τους ανήμπορους ηλικιωμένους μας, ποιοι καθαρίζουν τα σπίτια μας, τώρα είναι η ώρα να θυμηθούμε. Ποιοι έχτισαν τις οικοδομές μας με τρία ένσημα το μήνα.

Τώρα, σ’ αυτούς τους καιρούς της βαρβαρότητας είναι η ώρα να υπερασπιστούμε τη συλλογικότητα και τον πολιτισμό μας. Ας μην κάνουμε εκπτώσεις στην ανθρωπιά που μας έχει απομείνει, ας σταθούμε αλληλέγγυοι σ αυτούς που η απεργία πείνας είναι το ύστατο όπλο για να ζήσουν με αξιοπρέπεια.»