Εσύ; Ξέρεις ότι μέσα σου κατοικεί ένα παιδί; Δεν έχει σημασία η τωρινή σου ηλικία, αν έχεις ρυτίδες, αν είσαι γονιός ή έχεις εγγόνια γιατί στα βάθη της ύπαρξής σου, κατοικεί ένα παιδί που η ψυχολογική του κατάσταση καθορίζει τα κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σου, τα αισθήματα και συναισθήματά σου, τον τρόπο που αντιδράς τώρα, καθώς επίσης και πολλές από τις εμπειρίες που ελκύεις στην ζωή σου ως ενήλικας.
Από την στιγμή που βρισκόμαστε στην κοιλιά της μαμάς, δημιουργείται μια ζωτική σχέση με εμάς και εκείνη και όλες οι συναισθηματικές εντυπώσεις που δημιουργούνται, αποθηκεύονται στο μεταιχμιακό ή συναισθηματικό μέρος του εγκεφάλου μας. Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι τα έξι πρώτα χρόνια ζωής μας χρησιμοποιούμε την διαισθητική κατανόησή μας για την συναισθηματική κατάσταση των ανθρώπων που μας περιτριγυρίζουν. Χρησιμοποιούμε, δηλαδή, περισσότερο το δεξί μέρος του εγκέφαλου, παρά το αριστερό, που είναι της λογικής.
Πρόκειται για έναν από τους πιο αυθεντικούς συγγραφείς και ποιητές του 20ου αιώνα που έγινε ιδιαίτερα γνωστός στο εξωτερικό. Το όνομα του συνδέθηκε ιδιαίτερα με το περιθώριο λόγω του τρόπου ζωής του. Τα έργα του στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αυτοβιογραφικά, αν και ακόμη κι αυτά, περιέχουν αρκετά φανταστικά στοιχεία.Επιμέλεια: Τόνια Γκόρου
Ωστόσο, τρία νέα βιβλία με αδημοσίευτα έως τώρα έργα του Τσαρλς Μπουκόφσκι δείχνουν μια άλλη πλευρά του συγγραφέα. Η πλευρά αυτή περιλαμβάνει την αγάπη του για τις γάτες τις οποίες χαρακτηρίζει ως «δασκάλες του».
Ο συγγραφέας των γνωστών μυθιστορημάτων «Factotum» και «Women» αποτύπωσε την αγάπη του για τις γάτες σε διάφορα ποιήματα όπως το «My cats» και το «The history of one tough motherfucker». Αργότερα μέσα στη χρονιά, το υλικό θα συγκεντρωθεί και θα εκδοθεί σε έναν τόμο με τίτλο «Γάτες».
20 Μαρτίου του 1948 ήρθε στη ζωή ο μεγάλος τραγουδοποιός Νίκςο Παπάζογλου. Έφυγε νωρίς έπειτα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο στις 17 Απριλίου του 2011, σε ηλικία 63 ετών, αφήνωντας όμως ως κληρονομιά σε όλους μας μία ανεκτίμητης αξίας καλλιτεχνική παραγωγή. Το tvxs, αναδημοσιεύει την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε ο καλλιτέχνης στηνΚρυσταλία Πατούλη.
"Ένα ανεκτίμητο ενθύμιο από τον... φίλο μου, όπως ήθελε να τον αποκαλώ μετά από αυτή την συνέντευξη που ακολουθεί. Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω τη συγκίνηση που μου προκαλούσε -και θα προκαλεί πάντα και σε όλους πιστεύω- αυτός ο καλλιτέχνης, με την ίδια τη ζωή, τη σκέψη, τη φωνή και τα τραγούδια του. Τεράστιο κενό, αναντικατάστατο, αφήνει η απουσία του. Όμως η σφραγίδα του έργου-ζωής του χάραξε για πάντα το dna όλων εκείνων που συνθέτουν το όνομα Ελλάδα. Καλό ταξίδι Νίκο." Κρυσταλία Π.
Στιγμές… ελληνικού flamenco
Ο συνθέτης που δημιούργησε την «Σχολή της Θεσσαλονίκης», ο «ινδιάνος» της ελληνικής μουσικής, μιλά για την «άκρη του κόσμου», για στιγμές ζωής και καριέρας, τον Χατζιδάκη, τον Σαββόπουλο, τον Ντύλαν αλλά και το… ελληνικό flamenco.
«Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα. Ουχί Ασίμος, ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμωφ. Τώρα θα μου πεις, γιατί το "Άσιμος" με γιώτα. Γιατί, όταν λέμε "ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής", η λέξη "άσημος" παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη "τραγουδιστής" και γράφεται με ήτα. Ενώ το "Άσιμος" είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου».
«Νικόλας Άσιμος», αυτό ήταν το όνομα που επέλεξε ο Νικόλαος Ασημόπουλος στα 18 του χρόνια.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις20 Αυγούστου 1949 και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Από τα σχολικά του χρόνια έδειξε ότι πρόκειται για ένα παιδί με ιδιαίτερες ανησυχίες που συχνά προκαλούσε τις έντονες αντιδράσεις των καθηγητών του. Η ισχυρή προσωπικότητά του και το ξεχωριστό ταλέντο του τον αναδεικνύουν σε «μπροστάρη» των διαφόρων μαθητικών εκδηλώσεων.
Το 1967, η Ελλάδα μπαίνει στο γύψο και ο Άσιμος μπαίνει στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών. Εκεί εφευρίσκει και το όνομά του. Σε ένα κείμενο που έστειλε σε τοπική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης –επιθυμία του ήταν να γίνει δημοσιογράφος- υπογράφει για πρώτη φορά με το ψευδώνυμο Άσιμος, το οποίο στη συνέχεια καθιέρωσε ως επίσημο όνομά του.
Μαζική ήταν η συμμετοχή διαδηλωτών στη συγκέντρωση έξω από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών αλλά και στην πορεία μέχρι την Πύλη του Βραδεμβούργου, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο Βερολίνο μετά από κάλεσμα του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς Die Linke. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos, καθώς και δεκάδες γερμανικές οργανώσεις, αλλά και συλλογικότητες ομογενών.
Εκατοντάδες διαδηλωτές συμμετείχαν στην πορεία αλληλεγγύης στην Ελλάδα, που πραγματοποιήθηκε στη γερμανική πρωτεύουσα. Συνδικάτα αλλά και υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ και του Ισπανικού Podemos έδωσαν το δυναμικό παρόν. Σύνθημα των διαδηλωτών το «Η Ελλάδα δεν είναι μόνη της».
Οι συμμετέχοντες κρατούσαν πάνο που έγραφαν «Τίνος είναι το φταίξιμο» και « Πολεμήστε τους εγκληματίες των ευρωπαϊκών τραπεζών» ενώ κυριαρχούσαν τα μηνύματα αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό αλλά και αυτά εναντίον της λιτότητας.
Μετά την πορεία, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με ελληνικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, που ερμήνευσε η Ελίνα Σκαρπαθιώτη.
Η λέξη ‘ λαός ‘ προσδιορίζει μια- ούτως ή άλλως- φαντασιακή κατηγορία. Το κάθε σύνολο, το φέρνω στο μυαλό μου σαν τις καλύτερες στιγμές του. Τον Έλληνα τον φαντάζομαι σαν τον Καζαντζάκη και σαν τον Καβάφη κι όχι σαν τον δικτάτορα Παπάγο. Το Ρώσο σαν τον Πούσκιν και το Ντοστογιέφσκι κι όχι σαν τον ολιγάρχη Αμπράμοβιτς . Το Γερμανό σαν τη Ρόζα Λούξενμπουργκ, σαν τον Αïνστάιν και σαν το Χέγκελ κι όχι σαν τον Χίτλερ. Τον αρχαίο Αθηναίο σαν το Σωκράτη κι όχι σαν τους δικαστές του. Είναι το κόλπο μου για να μην αυτοκτονήσω. Να χαίρομαι με τις ιερές μειοψηφίες αντί να βρίζω τις πλειοψηφίες και τους αρχηγούς τους. Ο κάθε λαός είναι οι κορυφές του πνεύματός του κι όχι οι γελοίοι σατραπίσκοι του.
Η μόδα της εποχής στην Ελλάδα είναι η δαιμονοποίηση του γερμανικού ‘λαού’ κι όχι η εκ βάθρων κριτική του καπιταλιστικού οικοδομήματος , μέρος του οποίου είμαστε κι εμείς. Πάντα κάποιοι άλλοι φταίνε: στην αρχαία Ρώμη οι Χριστιανοί, στη βυζαντινή αυτοκρατορία οι Βογόμιλοι, στην δυτική αυτοκρατορία οι Καθαροί, στο μεσαίωνα οι ορθολογιστές επιστήμονες, τους τέσσερις τελευταίους αιώνες οι Εβραίοι, τις τελευταίες δεκαετίες οι κομμουνιστές, οι αναρχικοί, οι τρομoκράτες. Στις μέρες μας, ο εχθρός είναι οι μουσουλμάνοι για τους αμόρφωτους δυτικούς, οι δυτικοί για τους αμόρφωτους μουσουλμάνους, οι γερμανοί για τους αμόρφωτους έλληνες και οι έλληνες για τους αμόρφωτους γερμανούς.
Δέχτηκα δριμεία και ατεκμηρίωτη- προσωπική- επίθεση (βλ. συνέντευξη στο in.gr):
1) ότι καταναλώνω ουσίες Απάντηση: μου προμηθεύει χασίσι ο Βαμβακάρης, αψέντι ο Ρεμπώ και ηρωίνη ο Μπάροουζ . Τρελή μαστούρα! 2) ότι είμαι μέρος του συστήματος Απάντηση: Προσκαλώ τον οιονδήποτε να επισκευτεί την πολυτελή βίλα μου (ενοίκιο 250 ευρώ), διαστάσεων 3×3 μέτρων, να πιούμε μια τσικουδιά μαζί.( Όποιος βρει δεύτερο ζευγάρι παπούτσια ή δεύτερο μπουφάν, να τα απαλλοτριώσει, δια συνοπτικών διαδικασιών). Είμαι αυτοεγκλεισμένος τώρα και 10 χρόνια. Δε σκοπεύω να βγώ τις προσεχείς δεκαετίες. 3) ότι αγνοώ (!!!) τον πρόσφατο παγκόσμιο πόλεμο Απάντηση: Οι γονείς μου ήταν παιδιά στην κατοχή και μου μετέδωσαν όλη τη φρίκη του πολέμου. Είπα περιληπτικά, ότι τα πολτισμικά επιτεύγματα δίνουν τη σκυτάλη, πολλές φορές, σε συλλογικούς ναρκισσισμούς, που είναι άκρως επικίνδυνοι. Για παράδειγμα, την πρωτοφανή πολιτισμική έξαρση στην Ελλάδα τον 5ο π.Χ. αιώνα, τη διαδέχεται μια περίοδος 150 χρόνων που έλαβαν χώρα 100 πόλεμοι.
Όλες οι ελληνικές πόλεις ενεπλάκησαν και αποδυναμώθηκαν. Ήταν ένας παγκόσμιος πόλεμος διαρκείας, για τα μέτρα της εποχής εκείνης και μάλιστα με τρομερές ακρότητες (διαβάστε πως συμπεριφέρθηκαν οι Αθηναίοι στους κατοίκους της Μήλου).
Επίσης, βαριέμαι να παλεύω για τα αυτονόητα. Ίσως, κάποια μέρα, πρόσωπο με πρόσωπο ( έτσι καθαρίζω εγώ τους λογαριασμούς μου), σας εξηγήσω την άποψη μου, για την ανάδυση του γερμανικού υπερεθνικισμού, σα διαλεκτική απάντηση στην αγγλική αποικιοκρατία ύστερα από την εξαθλίωση που προκάλεσε η πρώτη μεγάλη κρίση του ’29.
Υ.Γ. 1. Ο τίτλος της συνέντευξης στο in.gr είναι της δημοσιογράφου.
Υ.Γ. 2. Αν βρείτε ένα σοβαρό ιστορικό ή φιλόσοφο , να διαφωνεί μαζί μου, για τον πήδο του πνεύματος από τον Πλάτωνα στον Καντ, να με φτύσετε όπου με δείτε. Ευτυχώς, για μένα, που υπάρχουν κι οι
«Οι μόνοι άνθρωποι που υπάρχουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, τρελαίνονται να μιλήσουν, τρελαίνονται να σωθούν, που ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό».Έτσι έλεγε ο Τζάκ Κέρουακ στην εισαγωγή του «Στο δρόμο», του γνωστότερου από τα έργα του, το οποίο γράφτηκε σε τρεις μόνο εβδομάδες, χωρίς κόμματα και χωρίς παραγράφους.
Ο Τζακ Κέρουακ, μια από τις κυριότερες φυσιογνωμίες της Γενιάς Μπιτ (Beat Generation), μαζί με τον Ουίλιαμ Μπάροουζ και τον Άλεν Γκίνζμπεργκ, γεννήθηκε σαν σήμερα στις 12 Μαρτίου του 1922 και πέθανε στις 21 Οκτωβρίου 1969, αφήνοντας πίσω του, όμως, το όνομα και το στίγμα της Μπιτ, το οποίο συμπυκνώνει στο πρόσωπο και το έργο του.
Είναι ο ίδιος που τυχαία ανακάλυψε και απέδωσε στο λογοτεχνικό/κοινωνικό κίνημα και τη γενιά του την επωνυμία "Μπιτ" στα τέλη του '40, που σημαίνει ταυτόχρονα και εξοντωμένη (beaten up), αλλά και άγρυπνη, έτοιμη, εκστατική, μακάρια (beatific). Λέγεται ότι αυτός ευθύνεται και για τον τίτλο «Ουρλιαχτό» του Άλεν Γκίνζμπεργκ και τον τίτλο «Γυμνό Γεύμα» του Ουίλιαμ Μπάροουζ. Ενσωματώνει τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της Μπιτ στα μυθιστορήματά του.
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης υπήρξε ένας από τους κορυφαίους ποιητές και δοκιμιογράφους της μεταπολεμικής γενιάς. Φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, ενώ χαρακτηρίστηκε ο «ποιητής της ήττας» αφού οι στίχοι του αποτύπωσαν τη διάψευση των οραμάτων της Αριστεράς. «Δεν είναι ποίηση της ήττας. Είναι μια αγωνία για την εποχή», έλεγε ο ίδιος.
«Κατά καιρούς μ’ έχουν χαρακτηρίσει καθαρά πολιτικό ποιητή. Προσωπικά δεν νομίζω ότι είμαι πολιτικός ποιητής. Είμαι ερωτικός και πολιτικός μαζί. Συνδυάζονται αυτά τα δύο. Είναι η εποχή που τα συνδύαζε αυτά τα δύο. Δηλαδή δεν μπορούσε να είναι κανείς ερωτικός ποιητής, ξεχνώντας το πολιτικό πλαίσιο εκείνης της εποχής που ήταν φουντωμένα τα πολιτικά πάθη. Υπήρχε το πολιτικό στοιχείο μέσα, η έκφραση της πολιτικής, μέσα από μια ερωτική κατάσταση όμως. Δεν ξέρω αν το καταλαβαίνουμε αυτό το πράγμα εύκολα. Γι’ αυτό αρνούμαι όλα αυτά περί “ποίησης της ήττας' και τα σχετικά. Δεν είναι ποίηση της ήττας. Είναι μια αγωνία για την εποχή, ένα άγχος για την εποχή. Όταν τελείωσε η εποχή, τελειώνει κι η ποίηση. Δεν μπορείς να γράφεις συνεχώς ποίηση. Δεν είμαι επαγγελματίας ποιητής. Αισθάνομαι την ποίηση σαν τρόπο έκφρασης επειδή δεν μπορούσα να εκφραστώ διαφορετικά. Δηλαδή ήταν η εποχή τόσο πιεσμένη, τόσο δύσκολη, που μόνο εκφράζοντας τον πόνο του μπορούσε κανείς να την αντέξει». Μανόλης Αναγνωστάκης
Σκούρα τα βρήκε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών και επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, όταν σε διάλεξη που πραγματοποίησε στο Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας της πόλης Ντελφτ ήρθε αντιμέτωπος με ομάδα Ελλήνων φοιτητών.
Ένας από αυτούς τον πλησίασε και άρχισε να του απευθύνει ερωτήσεις αναφορικά με την Ελλάδα και την διαχείριση της κρίσης.
«Συνεχίζετε να δίνετε δάνεια στην Ελλάδα για να πληρώσει άλλα δάνεια. Γνωρίζετε πολύ καλά την κατάσταση. Προωθείτε εδώ και πέντε χρόνια τη λιτότητα και εδώ στην Ολλανδία. Προτείνατε περικοπές έξι δισεκατομμυρίων την περασμένη χρονιά και αυτό σημαίνει ότι θα περικόψετε ποσά για την εκπαίδευση, την υγεία, για όλα. Και την ίδια στιγμή επιτρέπετε να συμβαίνει αυτό το πράγμα στον Τύπο, να λέγεται ότι κάθε Ολλανδός έχει δώσει 700 ευρώ απευθείας σε κάθε Έλληνα για τα πακέτα διάσωσης», είπε ο Έλληνας φοιτητής στον Γ. Ντάισελμπλουμ.
Ο Ολλανδός υπουργός απάντησε στο φοιτητή: «Για τα προβλήματα της Ελλάδας δεν ευθύνονται οι Βρυξέλλες, έχει ευθύνη η κοινωνία και ελληνική η κυβέρνηση. Η Ευρώπη προσπαθεί να βοηθήσει. Κατηγορείτε εμάς. Στην Ελλάδα υπήρχε πρόβλημα διαφθοράς πριν τη κρίση. Αν η νέα κυβέρνηση θέλει να καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή θα τη στηρίξω».
Ωστόσο, η ενόχληση του επικεφαλής του Eurogroup ήταν εμφανής. Ενδεικτικό ήταν, άλλωστε, γεγονός ότι κατά τη χειραψία του με το φοιτητή, σχεδόν μιμήθηκε τον τρόπο με τον οποίο είχε σφίξει ψυχρά το χέρι του Γιάνη Βαρουφάκη, όταν είχε επισκεφθεί την Αθήνα.
Δημόσια κοινή παρέμβαση των εργαζομένων για την κρίσιμη τουριστική επιχείρηση της Μαγνησίας
Μια ιδιότυπη «χιονοστιβάδα», αδιαφορώντας για τις δυσμενείς επιπτώσεις που μπορούν να επιφέρουν στη λειτουργία μιας καίριας για τον τουριστικό κλάδο επιχείρησης, επιδιώκεται από ορισμένους να προκληθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα με κατεύθυνση το Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου. Απέναντι σε έναν περίεργο «πόλεμο» που φαίνεται ότι μαίνεται γύρω από το Χιονοδρομικό, το οποίο για πρώτη φορά φέτος λειτούργησε με συνθήκες ισοσκελισμένες ως προς τα έσοδα και έξοδά του, οι εργαζόμενοί του οδηγήθηκαν σε κοινή δημόσια παρέμβασή τους.
Ρεπορτάζ: ΒΑΣΩ ΣΑΜΑΚΟΒΛΗ
Με επιστολή, την οποία συνυπογράφουν οι εργαζόμενοι του Χιονοδρομικού Κέντρου Πηλίου, επιχειρείται πυροσβεστικός ρόλος απέναντι σε όσους δείχνουν διάθεση να διαταράξουν τη λειτουργία του Χιονοδρομικού, παρέχουν πλήρη στήριξη στον πρόεδρο της εταιρείας, αλλά ταυτόχρονα προχωρούν σε σοβαρή καταγγελία: τα προηγούμενα χρόνια -οπότε έμεναν απλήρωτοι, σε αντίθεση με τη φετινή σεζόν- ποσό 600.000 ευρώ από έσοδα και επιχορηγήσεις κατευθύνθηκε στο Χιονοδρομικό Κέντρο Πηλίου, χωρίς να πέσει στις εγκαταστάσεις του, ούτε καρφί...
Από το ύφος της επιστολής τους διαφαίνεται ότι πρόκειται για ένα δείγμα στοιχείων που έχουν υπόψη τους.
Αναλυτικά, η επιστολή των εργαζόμενων έχει ως εξής:
Δημόσια κοινή παρέμβαση των εργαζομένων για την κρίσιμη τουριστική επιχείρηση της Μαγνησίας