Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Τέλος εποχής – End of an era

    Τέλος εποχής – End of an era
  • Έχουμε ψηλότερα κτήρια, αλλά κοντύτερο ψυχισμό
  • Φαρδύτερες λεωφόρους, αλλά στενότερες οπτικές γωνίες.
  • Σπαταλούμε περισσότερο, αλλά έχουμε λιγότερα.
  • Αγοράζουμε περισσότερα, αλλά απολαμβάνουμε λιγότερο.
  • Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες.
  • Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο.
  • Έχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερη αντίληψη.
  • Περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση.
  • Περισσότερους ειδήμονες, αλλά λιγότερες λύσεις.
  • Περισσότερα φάρμακα, αλλά λιγότερο καλή φυσική κατάσταση.
  • Έχουμε πολλαπλασιάσει τα αποκτήματά μας, αλλά έχουμε μειώσει τις αξίες μας.
  • Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπανιότατα και μισούμε συχνότατα.
  • Έχουμε μάθει πώς να κερδίζουμε το ψωμί μας, αλλά όχι πώς να κερδίζουμε τη ζωή.
  • Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας.
  • Ταξιδεύουμε στο φεγγάρι, αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε τον δρόμο, ώστε να συναντήσουμε ένα νέο γείτονα.
  • Κατακτήσαμε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι το εσωτερικό μας κενό.
  • Καθαρίσαμε τον αέρα, αλλά βρωμίσαμε την ψυχή μας.
  • Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι την εμπάθεια και την προκατάληψή μας.
  • Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερη ηθική.
  • Γίναμε πολλοί σε ποσότητα, αλλά λίγοι σε ποιότητα.
  • Αυτή είναι η εποχή των ψηλών ανθρώπων, αλλά των μικρών χαρακτήρων.
  • Του γρήγορου κέρδους, αλλά των ρηχών σχέσεων.
  • Αυτή είναι η εποχή του κόσμου της ειρήνης, αλλά των εσωτερικών συγκρούσεων.
  • Περισσότερης άνεσης, αλλά λιγότερης διασκέδασης.
  • Περισσότερων ειδών διατροφής, αλλά λιγότερης θρεπτικότητας.
  • Αυτή είναι η εποχή των δύο εισοδημάτων (και των δύο συζύγων), αλλά περισσότερων διαζυγίων.
  • Των εντυπωσιακότερων κατοικιών, αλλά διαλυμένων σπιτιών.
  • Είναι η εποχή που υπάρχουν πολλά στις βιτρίνες και λιγότερα αποθέματα.
Ζήσαμε μια εποχή με περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερη αντίληψη…
με περισσότερους ειδήμονες, αλλά λιγότερες λύσεις…
με φαρδύτερες λεωφόρους, αλλά στενότερες οπτικές γωνίες… 
με περισσότερα φάρμακα, αλλά λιγότερο καλή φυσική κατάσταση…
Μια εποχή του κόσμου της “ειρήνης”, αλλά των εσωτερικών συγκρούσεων… 
Μια εποχή που προσθέσαμε χρόνια στη ζωή, αλλά όχι Ζωή στα χρόνια μας… 
Μια εποχή που πολλαπλασιάσαμε τα αποκτήματά μας, αλλά μειώσαμε τις αξίες μας… 
Μια εποχή που διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι το εγώ μας… 
Μια εποχή που κατακτήσαμε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι το εσωτερικό μας κενό… 
Μια εποχή που μάθαμε πώς να “κερδίζουμε το ψωμί μας”, αλλά όχι πώς να κερδίζουμε τη Ζωή.
 
Τέλος-εποχής-End-of-an-era!
Αυτή η εποχή ρίχνει αυλαία.
Ναι έχει πόνο.
Γιατί η πληγή χρειάζεται να απολυμανθεί. 
Γιατί τα συστήματα πεποιθήσεων δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη. 
Γιατί χάσαμε τη Γη κάτω από τα πόδια μας.
Όμως η Γη είναι εκεί,ο ήλιος είναι εκεί, η θάλασσα είναι εκεί, τα αστέρια είναι εκεί, η φύση είναι εκεί, τα πάντα είναι στη θέση τους. 
Εκεί. 
Πάντα ήταν.
Μένει μόνο ο άνθρωπος να συμπληρώσει το παζλ. 
Να επαναπροσδιοριστεί.
Βαδίζουμε σε ουσιαστικότερες ιδέες, σχέσεις, συναισθήματα.
Καλή μας δύναμη!
Δείτε ακόμη: Δεν Έχω Πια Χρόνο…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου