Πέμπτη 9 Μαΐου 2013

Μια τρυφερή στιγμή δύο ανθρώπων που έζησαν ένα φρικτό θάνατο


Ειρηνικός Πολεμιστής
Πάνω από 900 νεκροί από την τραγωδία στο Μπανγκλαντές...
Η τραγικότητα του δυστυχήματος αποτυπώνεται στη φωτογραφία της Τασλίμα Άκτερ, η οποία δείχνει μια τρυφερή στιγμή δύο ανθρώπων που έζησαν τις τελευταίες τους στιγμές με αγωνία......

Ο απολογισμός του χειρότερου βιομηχανικού δυστυχήματος στην ιστορία του Μπανγκλαντές ξεπέρασε τους 900 νεκρούς. Ο στρατός ανακοίνωσε ότι βρέθηκαν κι άλλα πτώματα στα ερείπια του εννιαώροφου κτιρίου με βιοτεχνίες ενδυμάτων στα περίχωρα της Ντάκα.

"Ο απολογισμός είναι 912 νεκροί", δήλωσε ο υπολοχαγός Σαντίκ Ουαλίντ, εκπρόσωπος του κέντρου ελέγχου και συντονισμού των επιχειρήσεων. Ο ίδιος πρόσθεσε πως στη διάρκεια της νύχτας ανασύρθηκαν άλλα εκατό πτώματα.

Στο μεταξύ, τουλάχιστον οκτώ άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους χθες Τετάρτη από πυρκαγιά που ξέσπασε σε βιοτεχνία ενδυμάτων στον τρίτο όροφο κτιρίου στην πρωτεύουσα του Μπανγκλαντές.

Τα θύματα πέθαναν από ασφυξία, όταν παγιδεύτηκαν στις σκάλες του κτιρίου και εισέπνευσαν "τοξικό καπνό από τα ακρυλικά ρούχα που καίγονταν", διευκρίνισε ο Μαχμπουμπούρ Ραχμάν, επικεφαλής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.

Η τραγωδία που έπληξε τη χώρα έχει φέρει το Μπανγκλαντές στις πρώτες σελίδες των ανά τον κόσμο εφημερίδων και η φωτογραφία της ακτιβίστριας Shahidul Alam, έχει κάνει τον γύρο του κόσμου προκαλώντας πολλά συναισθήματα και πόνο.

Η ίδια παρατηρεί ότι οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους, δούλευαν κάτω από αντίξοες και απάνθρωπες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί. Την ίδια στιγμή, καλεί τη Δύση να ευαισθητοποιηθεί και να ακούσει τα προβλήματα της χώρας.
 
Η φωτογράφος και ακτιβίστρια, προσπαθεί με αυτό τον τρόπο να φέρει στη δημοσιότητα το έγκλημα που διαπράττεται προς όφελος των μεγάλων πολυεθνικών της Δύσης.....
 
Η Τασλίμα Ακτέρ

n
...Τους “ανακάλυψα” στο τέλος της ημέρας. Ημουν όλη μέρα στα ερείπια και έβλεπα τους διασώστες αλλά και πολίτες να βγάζουν τραυματισμένους εργάτες από τα συντρίμμια. Θυμάμαι ακόμα τα τρομαγμένα μάτια των συγγενών. Ημουν εξαντλημένη, τόσο πνευματικά όσο και σωματικά.
Ξαφνικά, ανακάλυψα το ζευγάρι αυτό, αγκαλιασμένο στα ερείπια. Το αίμα από τα μάτια του άνδρα έτρεχε σαν δάκρυ. Όταν τους είδα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τους αισθάνθηκα σαν δικούς μου ανθρώπους. Τους έβλεπα τις τελευταίες τους στιγμές να κάθονται έτσι αγκαλιασμένοι, προσπαθώντας ό ένας να σώσει τον άλλο.
Κάθε φορά που κοιτάζω αυτή την φωτογραφία, αισθάνομαι άβολα. Με έχει στοιχειώσει. Είναι σα να μου λένε. Δεν είμαστε ακόμα δυο πτώματα. Δεν είμαστε φτηνά εργατικά χέρια και φτηνές ζωές. Είμαστε άνθρωποι σαν κι εσάς. Η ζωή μας είναι πολύτιμη και τα όνειρά μας το ίδιο.
Και καταλήγει: Η αγριότητα και η εκμετάλλευση θα συνεχιστεί. Γι’ αυτό και θέλω η φωτογραφία αυτή να κάνει τον γύρο του κόσμου.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου