Ιστορίες που αν το σκεφτείς...ίσως και να έχουν συμβεί...

Γραμμένο στο πόδι...!

        Με ένα πρόχειρο άκουσμα όλων των τραγουδιών του νέου Δίσκου του Παύλου Παυλίδη με τίτλο ''Ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί'' και κυρίως στο αυτοκίνητο (είναι ο μόνος χώρος που ξέρεις ότι αν μπεί το CD θες δεν θες θα ακούσεις όλο τον δίσκο!) λίγες ημέρες απο την κυκλοφορία του μπορώ να συμπεράνω κάποια χτυπητά σημεία. Καταρχήν ο δίσκος ξεκινάει με ένα πολύ όμορφο κομμάτι τον ''Λαθρεπιβάτη'' με όμορφη μελωδία και ταξιδιάρικο στίχο που σου αφήνει μια γλυκιά απορία για το ποιός είναι τελικά ο Λαθρεπιβάτης στο μυαλό του Παύλου Παυλίδη και σε κάνει ανυπόμονο πραγματικά για να μυρίσεις πρόωρα το Καλοκαίρι που καταφτάνει! Όμορφες εικόνες έχει επίσης και το Ατελιέ...Ξεχωρίζουν όμορφα τα κομμάτια ''Άσε με εδώ'', η ''Νύχτα'', αλλά και το ''Θα 'ρθει μια μέρα'', του οποίου ο στίχος αναφέρεται στην προστασία της φύσης στις Σκουριές Χαλκιδικής, η οποία απειλείται απο το επικείμενο άνοιγμα ορυχείων χρυσού στην περιοχή. Όπως πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις που ο Παύλος αναφέρεται σε ζητήματα που προβληματίζουν την Ελληνική κοινωνία, η μουσική του δένει πανέμορφα τις εικόνες των παιδιών που αθώα γίνονται ένα με την φύση...
        Στο τέλος, όπως περιμέναμε και απο τις προηγούμενες δουλειές του...Παυλάρα μας, ο ήχος γίνεται ξεσηκωτικά δυνατός με το τραγούδι ''Τόσο κοντά'' του οποίου ο στίχος σου μένει στο μυαλό και περιμέναμε όλοι για το πως θα παιχτεί στον δίσκο! Η ''Ελλάδα'' είναι το κομμάτι που με έκανε να ανατριχιάσω αρκετά με τον στίχο του, το οποίο όσο το ακούς τόσο συνηδητοποιείς την σοφία των στίχων του. Συγγνώμη, δεν ξέρω αν φαίνεται υπερβολική ή αρκετά... ''λογοτεχνική'' προσέγγιση των νέων τραγουδιών του Παύλου Παυλίδη, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσεις αυτά τα νέα ποιήματα που μας χάρισε ξανά ο Παύλος...
        Καλή Απόλαυση! Ραντεβού στις συναυλίες!