Κορίτσια έτοιμα για υπερβάσεις...

Το μέλλον του τραγουδιού και η πραγματική ζωή σε εξωπραγματικά δύσκολες συνθήκες... Με αφορμή τη σημερινή πρεμιέρα τους σε δύο μουσικές σκηνές της Αθήνας, συναντήσαμε τις δύο αντιπροσωπευτικές τραγουδίστριες της γενιάς τους σ' ένα από τα εναπομείναντα κλασικά γαλακτοπωλεία της πόλης...

Το γαλακτοπωλείο Αιγαίον στην οδό Πανεπιστημίου ανήκει στο «πάνθεον» των κλασικών ζαχαροπλαστείων της Αθήνας και μετράει ήδη οκτώ δεκαετίες αδιάκοπης λειτουργίας - από το 1926. Κάποτε τα γαλακτοπωλεία και τα καφενεία του κέντρου έμοιαζαν ο «ομφαλός της γης» για την πόλη. Εκατοντάδες τραγούδια άλλωστε γράφτηκαν στα τραπεζάκια τους. Σήμερα, η αίσθηση του χαμένου κέντρου φαίνεται να ισχύει και για τους τραγουδιστές, που μοιάζουν να τραβούν τη μοναχική πορεία τους εν μέσω φθίνουσας δισκογραφίας και οικονομικής κρίσης.

Κι όμως, οι δύο τριαντάρες που κάθονται στο τραπέζι μοιάζουν να μην έμειναν ποτέ μόνες. Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη και η Νατάσσα Μποφίλιου είναι σήμερα τα δύο μεγάλα ονόματα της γενιάς τους. Και με έναν παράξενο τρόπο συμβολίζουν αντιπροσωπευτικές προσωπικότητες καλλιτεχνών και - ίσως - γυναικών. Η Νατάσσα, παιδί πολυμελούς οικογένειας. Η Ελεωνόρα, μοναχοκόρη. Η Νατάσσα, τραγουδίστρια που έχει επιλέξει με συνέπεια το παλιό σχήμα συνεργασίας συνθέτη - στιχουργού - τραγουδιστή (συμπληρώνει δεκαετή συνεργασία με τον στιχουργό Γεράσιμο Ευαγγελάτο και τον συνθέτη Θέμη Καραμουρατίδη). Η Ελεωνόρα, πιο «σόλο», έχει ήδη συνεργαστεί με πολλούς δημιουργούς. Η Νατάσσα, παιδί μιας τυπικής οικογένειας της Μεταπολίτευσης, με όνειρο να γίνει διπλωματικός ακόλουθος (εξού και οι σπουδές στο Πολιτικό της Νομικής). Η Ελεωνόρα, παιδί καλλιτεχνών (του Γιάννη Ζουγανέλη και της Ισιδώρας Σιδέρη), μεγάλωσε μέσα στα καμαρίνια του «Αχ Μαρία». Τις ενώνουν όμως η κοινή δίψα για το τραγούδι, η ηλικία και το σημείο εκκίνησης που ήταν πριν από εννιά χρόνια το ντουέτο τους για τη Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Αρκτου του Παρασκευά Καρασούλου, όπου και οι δύο έκαναν το ντεμπούτο τους δισκογραφικά. Και κάτι ακόμη: σήμερα και οι δύο έχουν πρεμιέρα ίδια ώρα αλλά σε διαφορετικούς χώρους: η Ελεωνόρα στον Σταυρό του Νότου Plus και η Νατάσσα στον Κύκλο. Πρόσφατα επίσης τις ένωσε και ο θυμός για τις αντίξοες συνθήκες σε συναυλία σε θέατρο της Κέρκυρας: «Πολλές φορές αν δεν το πει κάποιος που μπορεί να τραβήξει την προσοχή αυτές οι δυσκολίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Κάναμε πρόβες χωρίς ίχνος θέρμανσης σε θέατρο της Κέρκυρας. Εμείς αντέχουμε πολύ, σε αυτή τη δουλειά πρέπει να αντέχεις πολύ, αλλά οι μαθητές πήγαν την άλλη ημέρα κρυωμένοι στο σχολείο» μου λένε και οι δύο. Πράγματι, το κρύο είναι το πιο εύκολο για το σινάφι του τραγουδιού, ειδικά όταν έχεις σκληραγωγηθεί όπως και οι δύο τους σε εκατοντάδες λάιβ σε όλη την Ελλάδα. Τι φοβούνται όμως σήμερα;

«Κάποια στιγμή φοβάσαι. Εχω νιώσει να με εκμεταλλεύονται εξαιτίας της σημερινής κατάστασης. Πιστεύω πως πρέπει να βρούμε το κουράγιο να αντιστεκόμαστε, να θέτουμε όρους και δεν μιλάω για χρήματα. Μιλάω κυρίως για σεβασμό. Να σεβαστούν την πολύ δύσκολη δουλειά που κάνουμε, αναφέρομαι κυρίως στους επιχειρηματίες. Εχουν αλλάξει και γι' αυτούς βέβαια τα δεδομένα, πρέπει όμως να σέβονται τον καλλιτέχνη που τρέχει όλη την ημέρα και απειλείται κάθε ημέρα αν δεν έχει κόσμο. Εμείς φέρουμε ευθύνη για πολλούς ανθρώπους που δουλεύουν γύρω μας» σημειώνει η Ελεωνόρα. Και η Νατάσσα συμφωνεί μαζί της: «Συμφωνώ απόλυτα, όχι μόνο για τη δική μας δουλειά. Ολοι πρέπει να διεκδικούν. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και κρίση αξιών και ηθικής. Ειδικά τώρα εκμεταλλεύονται πολύ αυτή τη δυσκολία. Μπορεί να βρεθείς χωρίς δουλειά και απολογείσαι συνέχεια. Γύρω από εμάς ζουν πολλοί άνθρωποι. Οταν υπάρχει πίεση για το αν θα φέρεις κόσμο παρεμποδίζεσαι καλλιτεχνικά, μπαίνεις σε λάθος τριπάκι, αυτό φέρνει και την αποτυχία» συμπληρώνει η Νατάσσα και στις παύσεις τής συνομιλίας μας αισθάνομαι πως κάθομαι με δύο νέες γυναίκες του καιρού μας που ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις για τα μαλλιά τους, γελούν, λένε γκομενικά χαμηλόφωνα και δείχνουν αγχωμένες από τις πρόβες τους. Ετσι κι αλλιώς, ρίχνονται πάλι σήμερα στην αρένα της κρίσης, με νέες παραστάσεις και νέα στοιχήματα, η Νατάσσα Μποφίλιου μάλιστα σε καινούργιο χώρο.

«Μας αρέσει να αλλάζουμε χώρους. Ηλθε μια πρόταση για ένα μαγαζί με κυκλική σκηνή και έδεσαν όλα. Φέτος κλείνει ένας κύκλος στον Κύκλο του Βοτανικού με τον Θέμη και τον Γεράσιμο, και θα πάρουμε αποστάσεις από το ρεπερτόριό μας κάνοντας κάτι άλλο» λέει η ίδια και πίνει μια γουλιά καφέ, τσεκάροντας και τα μηνύματα του κινητού της.

Από την άλλη, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη επιστρέφει σε έναν δοκιμασμένο χώρο, αυτόν του Σταυρού του Νότου (Plus), στον οποίο έχει εργαστεί ξανά, αυτήν τη φορά όμως επιστρέφει μόνη με την μπάντα της.

«Είχα ανάγκη να νιώσω οικεία σε έναν χώρο, που μάλιστα έχει ορίσει τα μετέπειτα προγράμματά μου. Ακόμη κι όταν έφτασα σε μεγαλύτερη πίστα ή σκηνή, προσπάθησα να αποκλείσω τη μεγάλη απόσταση από το κοινό όσο γίνεται, αυτή η αίσθηση μου έχει καθορίσει την αισθητική των λάιβ μου» αναφέρει η Ελεωνόρα και σκέφτομαι πως οι δύο τους αποτυπώνουν και τους δύο διαφορετικούς δρόμους αφήγησης στο τραγούδι. Η Ελεωνόρα μοιάζει πιο περσόνα, έχει ακολουθήσει μια πιο μοναχική πορεία, υπηρετώντας πολλούς δημιουργούς. Η Νατάσσα πάλι δουλεύει πιο κολεκτιβίστικα.

«Μέσα από τη δουλειά αναζητάς τον τρόπο που θα δουλέψεις, μπορεί να σε οδηγεί μια συνήθεια της μοναξιάς και σιγά σιγή να εμπιστεύεσαι κάποιους» λέει η Ελεωνόρα και η Νατάσσα συμπληρώνει: «Δεν ήθελα να γίνω τραγουδίστρια και έγινα για να τραγουδήσω τα κομμάτια των παιδιών. Εγινα τραγουδίστρια επειδή ο κολλητός μου ο Κώστας Τσίρκας μού γνώρισε τον Γεράσιμο και μου έβαλε να ακούσω την "Ασπιρίνη". Είμαστε κάτι παραπάνω από παρέα, είμαστε μια ομάδα δέκα ατόμων που πάμε για χρόνια όλοι μαζί». Η Ελεωνόρα πάλι που μεγάλωσε σε καλλιτεχνικά πόδια και σε διαμερίσματα που γίνονταν μονίμως πρόβες λόγω των γονιών της έχει μια ενδιαφέρουσα ματιά: «Είναι και τι εμπειρίες θες να συλλέξεις. Μπορεί εγώ να κινηθώ προς κάτι πιο παρεΐστικο τώρα και η Νατάσσα να κάνει πιο προσωπική διαδρομή από εδώ και πέρα». Ο κόσμος που μπαίνει στο Αιγαίον βλέπει τις δύο νέες τραγουδίστριες. Κάποιοι φωτογραφίζουν με τα κινητά τηλέφωνα αλλά νιώθω πως η απόσταση που παλιά υπήρχε με τους σταρ σήμερα έχει γεφυρωθεί. «Παλιότερα υπήρχε κάτι θετικό, μπορούσε ο κάθε καλλιτέχνης να φτιάξει έναν μικρό μύθο, κάτι που το χρειάζεται για να έχει μια ισορροπία, τώρα δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Τώρα μπορείς να ξέρες τα πάντα για τον τραγουδιστή και μέσα από το twitter. Θα μου άρεσε να υπήρχε μόνο η επαφή με τον παλιό καλό τρόπο, στα καμαρίνια, όχι έτσι» σημειώνει η Μποφίλιου.

Εχει όμως αλλάξει ο κόσμος; Ποιο κοινό τις ακολουθεί σήμερα που και τα δέκα ευρώ μοιάζουν πολυτέλεια; «Πριν από πέντε χρόνια υπήρχε ένα κοινό συγκεκριμένο. Αυτοί που ψάχνονταν να μάθουν κάτι καινούργιο. Στην αρχή με υποστήριξε ένα gay κοινό που ήξερε να ανακαλύπτει τάσεις και του άρεσαν τα εσωστρεφή τραγούδια μου. Τώρα το κοινό μεγάλωσε» λέει η Νατάσσα, συμφωνώντας πάντως μαζί μου πως η Ελεωνόρα έχει περάσει σε ένα πιο ευρύ κοινό. «Ολοι θα περάσουμε από τα ίδια, η Νατάσσα έχει κατακτήσει άλλα πράγματα και έχει ανάγκη άλλες αναζητήσεις» εξηγεί η Ελεωνόρα. Πώς δουλεύουν όμως σήμερα που το θέατρο μοιάζει να τέμνεται με το τραγούδι και ο σκηνοθέτης έχει όλο και μεγαλύτερο ρόλο και στις μουσικές σκηνές; «Από την αρχή με ακολουθεί η υπερβολή, ένα από τα χαρακτηριστικά μου. Πέρυσι ήμουν πιο υπερβολική από ποτέ, αυτό δεν ακούστηκε καθόλου, γιατί ο χώρος ήταν σκηνοθετημένος (σ.σ.: από τον Γιάννη Κακλέα). Εμείς, πάμε δύο τρεις ημέρες κάπου, συζητάμε, επηρεαζόμαστε από μια ταινία, από έναν δίσκο, σχεδιάζουμε, επιλέγουμε τον χώρο, φτιάχνουμε ένα σκίτσο ακόμη και για τα ρούχα που φοράω» διευκρινίζει η Νατάσσα. Η Ελεωνόρα πάλι φέτος θα συνεργαστεί με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Μίνω Θεοχάρη. Αν παλιά τον πρώτο λόγο είχε ο συνθέτης, μετά ο παραγωγός, μετά ο μαέστρος ορχήστρας και σήμερα ο σκηνοθέτης, οι δύο τριαντάρες σταρ έχουν ακούσει κριτικές αρκετές φορές για «υπερβολή» στη σκηνική παρουσία τους.

«Να ορίσουμε τι είναι υπερβολή, εκπαιδευτήκαμε σε ένα προκάτ περιβάλλον με τον καλλιτέχνη που βγαίνει στη σκηνή απεριποίητος, μεθυσμένος  και παίζει με άλλους τρεις μουσικούς τα τραγούδια της καρδιάς χωρίς να υπάρχει από πίσω κανένα σχέδιο. Ετσι, ξαφνικά, όταν βγαίνει μια τραγουδίστρια με πλατινέ μαλλί και ανοίγει τα χέρια της αυτό μοιάζει με τεράστια υπερβολή, ενώ δεν είναι - είναι το αυτονόητο» σημειώνει με λίγο θυμό η Μποφίλιου και η Ελεωνόρα φαίνεται να συμφωνεί. Ο (δεύτερος) καφές τελειώνει, οι δύο τους φοράνε τα παλτά τους και μιλάνε χαμηλόφωνα για τις μάνατζέρ τους (τις Κατερίνες τους), τα επερχόμενα σχέδια. Τις ρωτώ αν τελικά βγαίνει το μεροκάματο. «Βγαίνει. Βέβαια δουλεύουμε πάρα πολύ, έχουμε προσαρμόσει τη ζωή μας, απαντά η Ελεωνόρα. Και η Νατάσσα συμπληρώνει: «Τα τελευταία δύο χρόνια δεν έχω άγχος για το νοίκι μου, βοηθιόμαστε όμως με τους φίλους μου. Σήμερα έχει ο ένας, αύριο έχει ο άλλος». 

 

http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4786114