Κατερίνα Παπαχρήστου: Χορεύοντας tango με τα λιοντάρια

Vintage ήχος με ακουστικές διαθέσεις και προεκτάσεις, αγγλόφωνος στίχος και μια φρεσκάδα εμφανής από τα πρώτα λεπτά της ακρόασης. Η Κατερίνα Παπαχρήστου και οι "Tango with Lions", πρωτοσυστήθηκαν στους μουσικόφιλους με το "Verba Time" που κυκλοφόρησε από την Inner Ear, τον Ιούνιο του 2010. Με σιγουριά σας λέω, ότι ήρθαν για να μείνουν. Συναντήσαμε την Κατερίνα Παπαχρήστου, την «κύρια υπεύθυνη» γι’ αυτή τη μουσική κολεκτίβα και συζητήσαμε για σχέδια, μουσικές παραγωγές και επόμενα σχέδια.

"Verba Time" είναι ο τίτλος της πρώτης δισκογραφικής δουλειάς των "Tango with Lions". Ποια είναι τα αρχεία που έχει αποθηκεύσει η Κατερίνα σ’ αυτή τη «vintage δισκέτα»;
Σ' αυτή τη δισκέτα έχουν αποθηκευτεί σελίδες από ένα αλλόκοτο ημερολόγιο, μιας συναισθηματικά αλλόκοτης περιόδου. 12 μικρές προσωπικές ιστορίες που περιέργως συνδέονται, όπως πολλά διαφορετικά συμβάντα της ζωής μας, μεταξύ τους.
Γράφεις σε αγγλικό στίχο. Ζεις και δημιουργείς στην Ελλάδα. Υπάρχει προοπτική για έναν νέο μουσικό να εμμένει εντός των Τειχών;
Πάντα υπάρχει, όπου κι αν βρίσκεται κανείς, όσο βέβαια υπάρχει και η ανάγκη για δημιουργία. Εξάλλου τα τείχη έχουν αρχίσει να πέφτουν για την αγγλόφωνη μουσική σκηνή στην Ελλάδα. Τα σύγχρονα μέσα επικοινωνίας έχουν ρίξει αυτά τα τείχη, υψώνοντας βέβαια και άλλα, πιο ισχυρά.
Όλο και περισσότερο γίνεται λόγος στις μέρες για αλλαγή του τρόπου διάθεσης και διανομής της μουσικής. Όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες επικοινωνούν τη μουσική τους μέσω διαδικτύου. Το αντιμετωπίζεις θετικά ή με σκεπτικισμό;
Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την τέχνη απ' την εποχή της. Τα μέσα που διαθέτουμε είναι ποικίλα και μου φαίνεται απολύτως λογικό να θέλουν οι καλλιτέχνες να τα εκμεταλλευτούν. Είναι κι αυτό ένα μέρος του χαρακτήρα της δημιουργίας τους. Μου αρέσει όμως ο «παραδοσιακός» τρόπος διανομής, δεν θα ήθελα να χαθεί, γιατί μαζί του θα εξαφανιστεί και ένας ολόκληρος τρόπος ζωής και πολλές μουσικές αναμνήσεις μας.

Φαίνεται πως πλέον το μουσικόφιλο κοινό της Ελλάδας αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερο ελληνικές παραγωγές με ξενόγλωσσο στίχο. Άλλαξαν οι επιρροές μας ή γίναμε περισσότερο δεκτικοί σε καινούριες προτάσεις;
Έχουν πληθύνει τα ξενόγλωσσα -κυρίως αγγλόφωνα- συγκροτήματα στη χώρα μας. Είναι αδύνατον να μην το αντιληφθεί κανείς, ακόμα και όσοι δεν ενδιαφέρονται γι' αυτόν τον γλωσσικό προσανατολισμό των συγκροτημάτων. Ίσως «απενοχοποιήσαμε» τον αγγλικό στίχο. Ίσως, πάλι, να έπιασε ο ορός της παγκοσμιοποίησης.
"The dirty little world inside that needs to come out", γράφεις μεταξύ άλλων στο "In a bar". Η μουσική για σένα είναι παράθυρο ανοιχτό ή καταφύγιο από την «πολλή συνάφεια του κόσμου»;
Είναι και τα δύο μαζί. Την ίδια στιγμή που αισθάνομαι πως θέλω να κλειστώ στο καβούκι μου γράφοντας ένα τραγούδι, έχω και την ανάγκη να εκτεθώ για να αναγνωρίσω στους άλλους κοινά σημεία αναφοράς και να επικοινωνήσω μαζί τους. Να βρω συνενόχους, συνοδοιπόρους. Όσο για την ιδιαίτερη, συχνά νοσηρή συνάφεια του κόσμου, στη σύγχρονη μορφή της, συχνά επιβάλλει την ανάγκη για καταφύγιο.
Το μουσικό μέλλον το βλέπεις στις συμπράξεις ή στις μονάδες;
Νομίζω πως, τελικά, δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε το ένα από το άλλο. Στην Ελλάδα, το μουσικό δυναμικό ανακυκλώνεται, οι μουσικοί γνωρίζονται μεταξύ τους, περνάνε χρόνο μαζί, και συχνά καταλήγουν να συνεργάζονται. Έτσι έχουν προκύψει πολλές μπάντες, και οι “Tango with Lions” μια σύμπραξη είναι. Αλλά οι πιο απολαυστικές συμπράξεις επιτυγχάνονται μέσω της σύμπνοιας μεταξύ των μονάδων.
Την άνοιξη λένε πως οι άνθρωποι γίνονται πιο αισιόδοξοι. Από πού αντλείς εσύ αισιοδοξία και δημιουργικότητα;
Απ' τους ανθρώπους που με περιβάλλουν. Είναι «παντός καιρού».
Μαθαίνουμε πως προετοιμάζεται ήδη το επόμενο δισκογραφικό βήμα των "Tango with Lions". Ακούσαμε το "Α long walk". Τι να περιμένουμε;
Υπάρχει εξέλιξη. Υπάρχει πολυφωνία στους "Tango with Lions" και αναμένεται ένας δίσκος με πιο γεμάτες ενορχηστρώσεις, χωρίς όμως να αλλάζει η ατμόσφαιρα και η ακουστική διάθεση.

http://duendemagazine.gr