Ο Γιάννης Χαρούλης εισέρχεται πια στην κατηγορία εκείνη καλλιτεχνών όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Σωκράτης Μάλαμας. Και δεν αναφέρομαι τόσο στη μεγάλη επιτυχία του και στους κατάμεστους χώρους όπου εμφανίζεται (την Τεχνόπολη δεν την έχω δει ποτέ όπως την είδα χθες βράδυ, τόσο γεμάτη), όσο στη νοοτροπία του(ς), στη φιλοσοφία του(ς). Μία φιλοσοφία που συνίσταται στα εξής: σοβαρότητα, σεμνότητα, focus στη μουσική, αντι-life style, σεβασμός. Και τον συγκρίνω τονΧαρούλη με τους δύο συγκεκριμένους (Θανάση, Σωκράτη), όχι γιατί δεν υπάρχουν και άλλοι καλλιτέχνεςμε ανάλογα στοιχεία (όπως ο Αγγελάκας λόγου χάριν) απλώς αυτοί οι τρεις συγγενεύουν μεταξύ τους και μουσικά.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως ο Γιάννης Χαρούλης αποτελεί τη νέα δύναμη στο ελληνικό τραγούδι.Αίμα που βράζει. Η Τεχνόπολη προσκύνησε χθες. Το ένιωθε και ο ίδιος ο κρητικός τραγουδιστής, το απολάμβανε. Και ερμήνευε τα κομμάτια του με εκείνη την ιδιότυπη προφορά του, σήμα κατατεθέν τηςκαταγωγής του. Από τα πανηγύρια του νησιού του ξεκίνησε ο Χαρούλης και νιώθει υπερήφανος. Δεν ξεχνάει τις ρίζες του, ωστόσο τα τραγούδια του δεν περιορίζονται στα στενά όρια της νήσου του (δεν είναι μαρτυρική, μαρτυρική είναι η Κύπρος, μην ξεχνιόμαστε). Καλλιτέχνης με πιο ευρεία γκάμα ρεπερτορίου, μπορεί και «ανοίγεται» σε άλλους μουσικούς ορίζοντες. Χθες είπε και Λοϊζο, είπε και τα Μαλαματένια Λόγια του Μαρκόπουλου. Και ο κόσμος, νεαρός ως επί το πλείστον, τραγουδούσε με ένα στόμα.
Επαναλαμβάνω. Την Τεχνόπολη δεν την είχα δει ποτέ τόσο γεμάτη. Και στους γύρω δρόμους επικρατούσε το αδιαχώρητο. Με πιτσιρικάδες και έφηβους να βρίσκονται στα κάγκελα (κυριολεκτικά και μεταφορικά), να πίνουν μπύρες και να ακούνε τα τραγούδια απ' έξω.
Τον καινούργιο δίσκο του Γιάννη Χαρούλη με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου δεν τον έχω ακούσει ακόμα για να σας πω γνώμη...
Πηγή: http://www.e-tetradio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου