Και ενώ όλοι φεύγουν από την Αθήνα για μικρότερες πόλεις και χωριά λόγω της κρίσης, η 26χρονη Ιωάννα εγκατέλειψε τη «στρωμένη» ζωή της στην πρωτεύουσα, επειδή ερωτεύτηκε. Δυνατά. Πολύ δυνατά. Ο αγαπημένος της, μένει στην Ελασσόνα και αποφάσισε να πάει να ζήσει εκεί. Όλη την ημέρα, ασχολείται με τον 9 μηνών γιο της… Τις νύχτες, κλείνεται στο εργαστήριό της και ζωγραφίζει μπαούλα, κλειδοθήκες, κορνίζες...
«Πολλές φορές προσπάθησα να δώσω απάντηση στον εαυτό μου για το λόγο που εγκατέλειψα τόσο εύκολα σπίτι, φίλους, δουλειά με καλά λεφτά … Νόμιζα πως, μάλλον, κάτι έλειπε στη φαινομενικά ιδανική ζωή μου στην Αθήνα. Μάλλον, όμως, τίποτα δεν έλειπε... Απλώς ερωτεύτηκα τόσο δυνατά, που τα εμπόδια μού φαίνονταν ανύπαρκτα. Άξιζε τον κόπο, να φέρω τη ζωή μου πάνω κάτω».
«Όταν άφησα την Αθήνα για να ζήσω στην Ελασσόνα, έπρεπε να κάνω κάτι άλλο εκτός από το να προσπαθώ να προσαρμοστώ στον κόσμο του άντρα μου. Να κάνω κάτι για τον εαυτό μου που θα ικανοποιεί τον εγωισμό μου, την ανάγκη για δημιουργία, την ανάγκη να πατήσω στα πόδια μου ...όχι μόνο οικονομικά! Έτσι ξέθαψα το ταλέντο μου στη ζωγραφική! Υπήρχε ήδη ένα μαγαζί που ο Βαγγέλης, ο άντρας μου, δούλευε ως φωτογράφος, όπως κι ένας τεράστιος χώρος τον οποίο μετατρέψαμε σε εργαστήριο! Ξύλα, πέτρες, υφάσματα, παλιά έπιπλα, μπουκάλια, είναι η πηγή έμπνευσής μας. Φτιάχνουμε μπαούλα, πίνακες, κορνίζες, κλειδοθήκες κι ό,τι άλλο κατεβάσει η κούτρα μας! Τις νύχτες, όταν ο μικρός κοιμάται, δημιουργούμε».
______
«Εδώ, μπορώ να κυκλοφορώ με μεγαλύτερη ασφάλεια, είτε με τα πόδια είτε με το ποδήλατό μου σε σχέση με την Αθήνα. Έχω αγαπήσει τους δρόμους της Ελασσόνας μιας και τους περπατάω κάθε μέρα μαζί με το γιο μου».
______
«Δεν υπάρχουν πολλές επαγγελματικές ευκαιρίες στην επαρχία σε σχέση με την πόλη, ωστόσο πιστεύω πως όποιος θέλει να δουλέψει κι έχει όραμα θα τα καταφέρει. Η κρίση είναι ένα παιχνίδι των κυβερνήσεων για να μας λυγίσουν και να μας αποχαυνώσουν».
______
«Η μητρότητα είναι ο πιο σπουδαίος και δύσκολος, αλλά ταυτόχρονα και εύκολος ρόλος που έπαιξα ποτέ. Στην εγκυμοσύνη φοβόμουν κατά καιρούς ότι η ζωή μου θα περιοριστεί με το παιδί και ότι θα πρέπει να ξεχάσω την άνεση και τα όνειρά μου. Τελικά, ο μικρός είναι συνοδοιπόρος μας μέχρι να διαλέξει κι αυτός το δρόμο του. Είναι παντού μαζί μας. Στο μαγαζί, στις βόλτες, στα ταξίδια. Τώρα που άρχισε να κάθεται και να βγάζει διάφορους ήχους είναι τρέλα! Ό,τι και να κάνει ενθουσιάζομαι σα μικρό παιδί».
______
«Δε θα επέστρεφα στην Αθήνα, παρά μόνο αν το αποφασίζαμε με τον άντρα μου για το καλό της οικογένειάς μας. Ως άνθρωποι που έχουμε ανάγκη να είμαστε κοντά στη φύση, κάτι τέτοιο ακούγεται σενάριο επιστημονικής φαντασίας, οπότε πιο πιθανό φαντάζει να πάρουμε τα βουνά!»
______
«Η αγάπη μας για έκφραση και τέχνη έγινε δουλειά. Ποτέ δεν κοστολογήσαμε ακριβά τις δημιουργίες μας όχι γιατί δεν τις εκτιμούμε αλλά γιατί είναι η ψυχοθεραπεία μας. Είναι ευλογία να βγάζεις σε τέτοιους καιρούς μεροκάματο από κάτι που αγαπάς πραγματικά».
______
«Λατρεύω τη βόλτα στον ποτάμι που είναι μόλις 10 λεπτά με τα πόδια! Υπέροχη φύση! Το καλοκαίρι κάνουμε και μπάνιο εκεί»!
______
«Είναι φοβερό το πόσο ενέργεια μπορεί να σου προσφέρει ένα παιδί! Από την ημέρα που γεννήθηκε μέχρι σήμερα που κοντεύει 9 μηνών, κοιμάμαι πολύ λίγες ώρες κι αυτές σπαστές, μιας και τον θηλάζω. Το μητρικό γάλα είναι γι’ αυτό τροφή, νερό, ηρεμιστικό, καταπραϋντικό και ως εκ τούτου κάνει τη σχέση μας αρκετά εξαρτημένη -με την καλή έννοια».
______
«Ακούμε μουσική όλη την ημέρα, κυριολεκτικά! Τον μικρό τον κοιμίζω με μουσική, προτιμάει τον Bob Marley»!
Πηγή: Lifo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου