Το 600 μ.Χ. οι Μάγια μεταναστεύουν στο Γιουκατάν και ιδρύουν τις πρώτες φυτείες κακαόδενδρου, θεωρώντας το κακάο πολύτιμο εμπορεύσιμο αγαθό το οποίο χρησιμοποιούν ως μέσο συναλλαγής αλλά και ως μονάδα μέτρησης. Για τους Αζτέκους αποτελούσε σύμβολο φιλοξενίας και πλούτου. Οταν ο κονκισταδόρ Ερνάν Κορτές επιστρέφει στην Ισπανία (16 αι.), κάνει το κακάο γνωστό στη Αυλή του Καρόλου Ε', χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία, μια και ο μεξικανικός τρόπος παρασκευής του (ανάμειξη των σπόρων με άφθονο τσίλι) δεν ικανοποιούσε τον ουρανίσκο των Ισπανών. Η προσθήκη ζάχαρης και βανίλιας γλυκαίνουν το ρόφημα, το οποίο κερδίζει τους βασιλιάδες και τους κύκλους της αριστοκρατίας. Το 1606 ο ιταλός ταξιδιώτης Αντόνιο Καρλέτι φέρνει το μυστικό της συνταγής στην Ιταλία. Με την παρακμή της Ισπανίας, το μονοπώλιο στο εμπόριο της σοκολάτας φτάνει στο τέλος του και σύντομα το κακάο διαδίδεται στην Ευρώπη. Στα 1674 στο Λονδίνο παρασκευάζεται πρώτη φορά σοκολάτα σε στερεά μορφή, ενώ η βιομηχανική της παραγωγή αρχίζει το 1780 στη Βαρκελώνη. Πλούσια σε φενιλεθιλαμίνη, θεοβρωμίνη, φώσφορο και μαγνήσιο καταστέλλει το στρες, διεγείρει τα κέντρα ευχαρίστησης του εγκεφάλου και προκαλεί αίσθημα ευφορίας. Ο ηγεμόνας των Αζτέκων Μοντεζούμα έπινε κακάο σε μεγάλες ποσότητες πριν επισκεφτεί τις συζύγους του, ενώ ο Καζανόβας το θεωρούσε σεξουαλικό διεγερτικό, ισχυρότερο από τη σαμπάνια.
Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου