Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Φώτης Σιώτας
Ενορχήστρωση με το Θανάση: Φώτης Σιώτας
Αφιερωμένο σ'ένα παιδί που γεννήθηκε σαν σήμερα, 9 Μαΐου το 1986.
Τα λόγια είναι περιττά γι'αυτό το υπέροχο τραγούδι από τον νέο δίσκο του Θανάση Παπακωνσταντίνου,"Ελάχιστος Εαυτός". Απολαύστε το!
Ξανά στην αγκάλη σου, ξανά, σα μικρό παιδί,
γυναίκα αμάραντη, ξανά, σα μικρό παιδί.
Ποτέ δεν σε ξέχασα, ποτέ, σα μικρό παιδί,
θολό φεγγαρόφωτο, ποτέ, σα μικρό παιδί.
Σελήνη δως μου την άλλη σου πλευρά.
Η ανάσα είναι σαν πριόνι.
Κόβει το χρόνο και σκορπά
στην άχραντη σιγή
φωτιά και χιόνι.
Μακριά σου χανόμουνα συχνά, σα μικρό παιδί,
παλίρροια γόνιμη, συχνά, σα μικρό παιδί.
Αρχαίο κύμα, αρχαία προσμονή.
Κόβει το χρόνο και σκορπά
στην άχραντη σιγή
φωτιά και χιόνι.
Ζητώ την αγάπη σου, ξανά, σα μικρό παιδί,
γαζέλα ανάλαφρη, ξανά, σα μικρό παιδί.
Παραδομένος κι απόλυτος μαζί.
Η ανάσα είναι σαν πριόνι.
Κόβει το χρόνο και σκορπά
στην άχραντη σιγή
φωτιά και χιόνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου