Και όµως! Υπάρχουν φιλµ, σπουδαίων σκηνοθετών, που έγιναν διάσηµα επειδή τα γυρίσµατά τους δεν ολοκληρώθηκαν, µερικών µάλιστα ούτε καν άρχισαν. Σας παρουσιάζουµε κάποια από αυτά: σκόρπιες ιδέες και εικόνες που ακόµη εξάπτουν τη φαντασία µας. Ναπολέων
του Στάνλεϊ Κιούµπρι
Θα ήταν το magnum opus του σηµαντικότερου αµερικανού κινηµατογραφιστή. Ο Στάνλεϊ Κιούµπρικ,φρέσκος από την επιτυχία του «2001»(που γύρισε το 1968), ήθελε να µιλήσει για όλα: το πάθος για εξουσία, για έρωτα, για αυτοκαταστροφή, όλα αυτά που, κατά τον δηµιουργό, έπλαθαν ένα «οπτικοποιηµένοεπικόποίηµα». ∆εκαπέντε χιλιάδες φωτογραφίες τοποθεσιών συγκεντρώνονται. Ο Κιούµπρικδιαβάζει εξονυχιστικάκάθε βιβλίο πάνωστο θέµα.Αλλες 17.000 πρωτότυπες γκραβούρες µπαίνουν στο αρχείο. Ο Τζακ Νίκολσον και ο Ντέιβιντ Χέµινγκς του «Blow up» είναι οι πρώτοι υποψήφιοι για τον ρόλο. Ολα πάνε στον βρόντο: η United Artists (και µετέπειτα η MGM)λέει το τελικό «όχι» – ηεµπορική αποτυχία του «Ναπολέοντος» µετον Ροντ Στάιγκερ, το τελευταίο καρφί στο φέρετρο µίας απότις πιο φιλόδοξες ιδέες ενός σπουδαίου κινηµατογραφιστή.
Destino
των Γουόλτ Ντίσνεϊ και Σαλβαδόρ Νταλί Φίλοιαγαπηµένοι,οιδυο
εικονοκλάστες συνεργάστηκαν το 1945, µε στόχοτο πάντρεµ α τουπαραδοσιακού animation µε τον σουρεαλισµό. Προέκυψαν µονάχα 20 δευτερόλεπτα υλικού – η κρίσητου Β' Παγκοσµίου Πολέµουείχε χτυπήσει γιατα καλά τοστούντιο –, αν και, το 2003, µια ενισχυµένη εκδοχή 7 λεπτών, βασισµένη σε τόνους αρχειακού υλικού,σηµειώσεις καιυποδείξεις, θα µαγέψει τα πλήθη. ∆ικαίως.
Queen Kelly
του Ερικ Φον Στρόχαϊµ Τηλεγόµενη «χρυσήεποχή τουΧόλιγουντ»,κανείς
δεν µπορούσε να πιέσει την Γκλόρια Σουάνσον να συµµετάσχει σε µια ταινία που δεν ήθελε, ακόµη κι αν αυτή βρισκόταν στα γυρίσµατα:στα πλατό του «Queen Kelly», εν έτει 1929, η Σουάνσον ανακαλύπτει πως ο χώρος που, στο σενάριο, περιγραφόταν ωςαίθουσα χορού ήταν στην πραγµατικότητα ένα µπορντέλο, µε αποτέλεσµα να εγκαταλείψει το σετ. Η κολοβή εκδοχή του φιλµ, µε φινάλε δικής της έµπνευσης, προβάλλεται στην Ευρώπη και τη Νότια Αµερική.
Δον Κιχώτης
του Τέρι Γκίλιαµ
Λογικό που, µετά τον «Βαρόνο Μινχάουζεν»,ο Γκίλιαµ θέλησε να φιλµάρει τηδική του εκδοχή του «∆ον Κιχώτη». Βρήκε µάλιστα τον ιδανικό ερµηνευτή στο πρόσωπο του Ζαν Ροσφόρ. Ελα όµως που µια σειρά καταστροφών (καταιγίδες, πληµµύρες, προβλήµατα υγείας του πρωταγωνιστή) γονάτισε τον προϋπολογισµό το έτος 2000. Ο σκηνοθέτηςακόµη παλεύει να τη γυρίσει.
Frankenstein
του Ντάριο Αρτζέντο
Το 1980, ο ιταλός σκηνοθέτης στράφηκε στην Paramount για ένα ριµέικ του Φρανκενστάιν, τοποθετηµένο στη ναζιστική Γερµανία. Το 1981, γράφει το σενάριο και ταξιδεύει για το Λος Αντζελες αλλά οι δυο πλευρές δεν τα βρίσκουν. Συν τις άλλοις, έχει να «αντιµετωπίσει» και έναν «θαυµαστή» που τον ξαγρυπνά µε απειλητικά τηλεφωνήµατα! Τελικά, θα γυρίσει στηΡώµη δίχως deal αλλά µε µια νέα ιδέα: η δυσάρεστη εµπειρία του θα αποτελέσει την έµπνευση για το σενάριο του Tenebrae.
Dune
του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι
Το 1974 ογάλλος παραγωγός Μισέλ Σεντού προτείνει στον Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι να φιλµάρει το ογκωδέστατο «Dune» του Φρανκ Χέρµπερτ. Η ταινίαθα είχεδιάρκεια10 ώρες, το soundtrack θα υπέγραφαν οι PinkFloyd, ενώ θα πρωταγωνιστούσαν οι Ορσον Ουέλς, Μικ Τζάγκερ, Αλέν Ντελόν και ο Νταλί! Μέσασ' έναν χρόνο η παραγωγή ξεµένει απόλεφτά. Ηοικονοµική κατάρρευση θα αναγκάσει τον Σεντού να εγκαταλείψει. Ο Ντέιβιντ Λιντς γυρίζει µια άλλη εκδοχή το 1984 και στη συνέχεια την αποκηρύττει.
Δον Κιχώτης
του Ορσον Ουέλς Από το 1957 µέχρι το 1985 πάλευε µε τον Θερβάντες ο Ορσον
Ουέλς, γυρίζοντας αποσπασµατικά κάποιες σεκάνς εδώ κι εκεί, για να καταλήξει µε ένανόγκο υλικού δίχωςπραγµατική συνοχή. Η απόπειρα του σκηνοθέτη Τζες Φράνκο να µοντάρει µια εκδοχή 90 λεπτών αποκάλυψε όλες τις χάρες, αλλά και τις αδυναµίες του άναρχου φιλµ, που µπαινοβγαίνει κατά βούληση από τη φιξιόν στο ντοκιµαντέρ κι από 'κείστο καθαρό παραµύθι Κόλαση
Του Ανρί-Ζορζ Κλουζό
Εναςάντρας ερωτευµένος. Παθιασµένακαι ολοκληρωτικά. Που τυγχάνει να είναι παντρεµέ νος µε µια πανέµορφη γυναίκα (η Ρόµι Σνάιντερ πλάιστονΣερζΡετζιανί).Η ζωή του σεάσπρο- µαύρο. Οι φαντασιώσεις του σεοργιώδες Technicolor. Ο Κλουζό στα πρόθυρα νευρικής κρίσης: εξουθενωτικές πρόβες, µε τους ηθοποιούς να φεύγουν ρετάλια από το πλατό. Στο τέλος, αυτός και ο πρωταγωνιστής του θα καταλήξουνστο νοσοκοµείο, ο πρώτος µε έµφραγµα. Τα διασωθέντα κλιπ φανερώνουν µια τροµακτική στη σύλληψή της δουλειά: µέσα από την τριπαριστή ψυχεδέλεια των εικόνων της αναδύεται το πιο µαύρο σκοτάδι
των Γουόλτ Ντίσνεϊ και Σαλβαδόρ Νταλί Φίλοιαγαπηµένοι,οιδυο
εικονοκλάστες συνεργάστηκαν το 1945, µε στόχοτο πάντρεµ α τουπαραδοσιακού animation µε τον σουρεαλισµό. Προέκυψαν µονάχα 20 δευτερόλεπτα υλικού – η κρίσητου Β' Παγκοσµίου Πολέµουείχε χτυπήσει γιατα καλά τοστούντιο –, αν και, το 2003, µια ενισχυµένη εκδοχή 7 λεπτών, βασισµένη σε τόνους αρχειακού υλικού,σηµειώσεις καιυποδείξεις, θα µαγέψει τα πλήθη. ∆ικαίως.Queen Kelly
του Ερικ Φον Στρόχαϊµ Τηλεγόµενη «χρυσήεποχή τουΧόλιγουντ»,κανείς
δεν µπορούσε να πιέσει την Γκλόρια Σουάνσον να συµµετάσχει σε µια ταινία που δεν ήθελε, ακόµη κι αν αυτή βρισκόταν στα γυρίσµατα:στα πλατό του «Queen Kelly», εν έτει 1929, η Σουάνσον ανακαλύπτει πως ο χώρος που, στο σενάριο, περιγραφόταν ωςαίθουσα χορού ήταν στην πραγµατικότητα ένα µπορντέλο, µε αποτέλεσµα να εγκαταλείψει το σετ. Η κολοβή εκδοχή του φιλµ, µε φινάλε δικής της έµπνευσης, προβάλλεται στην Ευρώπη και τη Νότια Αµερική.
Δον Κιχώτης
του Τέρι Γκίλιαµ
Λογικό που, µετά τον «Βαρόνο Μινχάουζεν»,ο Γκίλιαµ θέλησε να φιλµάρει τηδική του εκδοχή του «∆ον Κιχώτη». Βρήκε µάλιστα τον ιδανικό ερµηνευτή στο πρόσωπο του Ζαν Ροσφόρ. Ελα όµως που µια σειρά καταστροφών (καταιγίδες, πληµµύρες, προβλήµατα υγείας του πρωταγωνιστή) γονάτισε τον προϋπολογισµό το έτος 2000. Ο σκηνοθέτηςακόµη παλεύει να τη γυρίσει.
Frankenstein
του Ντάριο Αρτζέντο
Το 1980, ο ιταλός σκηνοθέτης στράφηκε στην Paramount για ένα ριµέικ του Φρανκενστάιν, τοποθετηµένο στη ναζιστική Γερµανία. Το 1981, γράφει το σενάριο και ταξιδεύει για το Λος Αντζελες αλλά οι δυο πλευρές δεν τα βρίσκουν. Συν τις άλλοις, έχει να «αντιµετωπίσει» και έναν «θαυµαστή» που τον ξαγρυπνά µε απειλητικά τηλεφωνήµατα! Τελικά, θα γυρίσει στηΡώµη δίχως deal αλλά µε µια νέα ιδέα: η δυσάρεστη εµπειρία του θα αποτελέσει την έµπνευση για το σενάριο του Tenebrae.
Dune
του Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι
Το 1974 ογάλλος παραγωγός Μισέλ Σεντού προτείνει στον Αλεχάντρο Γιοντορόφσκι να φιλµάρει το ογκωδέστατο «Dune» του Φρανκ Χέρµπερτ. Η ταινίαθα είχεδιάρκεια10 ώρες, το soundtrack θα υπέγραφαν οι PinkFloyd, ενώ θα πρωταγωνιστούσαν οι Ορσον Ουέλς, Μικ Τζάγκερ, Αλέν Ντελόν και ο Νταλί! Μέσασ' έναν χρόνο η παραγωγή ξεµένει απόλεφτά. Ηοικονοµική κατάρρευση θα αναγκάσει τον Σεντού να εγκαταλείψει. Ο Ντέιβιντ Λιντς γυρίζει µια άλλη εκδοχή το 1984 και στη συνέχεια την αποκηρύττει.
Δον Κιχώτης
του Ορσον Ουέλς Από το 1957 µέχρι το 1985 πάλευε µε τον Θερβάντες ο Ορσον
Ουέλς, γυρίζοντας αποσπασµατικά κάποιες σεκάνς εδώ κι εκεί, για να καταλήξει µε ένανόγκο υλικού δίχωςπραγµατική συνοχή. Η απόπειρα του σκηνοθέτη Τζες Φράνκο να µοντάρει µια εκδοχή 90 λεπτών αποκάλυψε όλες τις χάρες, αλλά και τις αδυναµίες του άναρχου φιλµ, που µπαινοβγαίνει κατά βούληση από τη φιξιόν στο ντοκιµαντέρ κι από 'κείστο καθαρό παραµύθι Κόλαση
Του Ανρί-Ζορζ Κλουζό
Εναςάντρας ερωτευµένος. Παθιασµένακαι ολοκληρωτικά. Που τυγχάνει να είναι παντρεµέ νος µε µια πανέµορφη γυναίκα (η Ρόµι Σνάιντερ πλάιστονΣερζΡετζιανί).Η ζωή του σεάσπρο- µαύρο. Οι φαντασιώσεις του σεοργιώδες Technicolor. Ο Κλουζό στα πρόθυρα νευρικής κρίσης: εξουθενωτικές πρόβες, µε τους ηθοποιούς να φεύγουν ρετάλια από το πλατό. Στο τέλος, αυτός και ο πρωταγωνιστής του θα καταλήξουνστο νοσοκοµείο, ο πρώτος µε έµφραγµα. Τα διασωθέντα κλιπ φανερώνουν µια τροµακτική στη σύλληψή της δουλειά: µέσα από την τριπαριστή ψυχεδέλεια των εικόνων της αναδύεται το πιο µαύρο σκοτάδι
Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου