Ένας χρόνος χωρίς τον Μάνο Ξυδούς

Πέρασε ένας χρόνος από τον θάνατο του Μάνου Ξυδού (ή Ξυδούς) δεν ξέρω ακόμα πιο είναι το σωστό. Οι απόψεις των φιλολόγων ταλαντεύονται. Καμία σημασία όμως δεν έχει το πώς είναι σωστό από φιλολογικής άποψης το όνομά του. Σημασία έχει το έργο που άφησε πίσω του και την αγάπη που κατέθεσε στη μουσική. Τόσο στη δισκογραφία όσο και εκτός αυτής. Ο Μάνος Ξυδούς δεν ήταν απλώς ένας τραγουδοποιός. Στήριζε πολλά πράγματα και πολλούς νέους που δεν είχαν σχέση με τα δικά του τραγούδια. Αυτό που πίστευε το στήριζε όσο μπορούσε.

Ήταν από εκείνους που άνοιγαν πόρτες τις οποίες έκλειναν κάποιοι άλλοι. Δεν ήταν ποτέ αυτός που βγήκε μπροστά στους Πυξ Λαξ αλλά ήταν η βασική τους κολώνα. Κανένα νόημα όμως δεν έχει να ξαναγράψουμε πράγματα που γράφτηκαν τότε. Απλώς και μόνο για τη μνήμη που περνάει με ταχύτητα χρόνου αφήνουμε τους παρακάτω στίχους του.

Όταν θα φύγω ένα βράδυ από δώ

(με τη συμβολή του Πάμπου Φιλίππου Μουσική-Πρώτη εκτέλεση: Μ. Ξυδούς)
όπως θα φεύγουνε τα τρένα απ' το σταθμό

http://ola-einai-mousiki.blogspot.com/2011/04/blog-post_13.html

Όπως θα φεύγουνε τα πλοία απ' το λιμάνι

όπως θα φεύγουνε οι μέρες μάνι - μάνι
έτσι θα φύγω ένα βράδυ από 'δω.

Σαν το τραγούδι που χάνει τη μιλιά του
με αλήτες στίχους που δεν άντεξαν το φως
σαν ένας έρωτας που πέρασε η μπογιά του
έτσι θα φύγω ένα βράδυ από 'δω.

Δε θα θυμάμαι τίποτα ωραίο
δε θα θυμάμαι τίποτα κακό
δε θα θυμάμαι την αρχή ούτε το τέλος
όταν θα φύγω ένα βράδυ από 'δω.

Δε θα θυμάμαι τίποτα καινούργιο
ούτε και τίποτα παλιό
δε θα θυμάμαι αν σε άφησα μονάχη
ούτε ποιος είμαι και τι ήθελα να πω.