Heliconius sara

Κι όμως εσύ Sara
Δε φοβάσαι τα φρούτα του πάθους
Κυλά το δηλητήριο στο σώμα σου,Sara
Κι όπου να 'ναι σου χαρίζει τα μαύρα φτερά.
Ντύνεσαι νύχτα ανάλαφρη,Sara
Δεν ξέρω σε ποιους τόπους γυρνάς
Με τέσσερα φεγγάρια στην πλάτη σου,Sara
Τέσσερα γαλήνια ξέφωτα.

Το σκουλήκι της γνώσης ζήλεψε,Sara
Γόνιμη ομορφιά, ζιζάνιο
Φωλιάζει στη χλόη του στέρνου μου, Sara
Και περιμένει τα δώρα απ' το κυάνιο.
Μπορεί στα φεγγάρια των Σιου,Sara
Μπορεί και στον Σμόλικα,
Κάνει τις πέτρες να σκιρτάνε,Sara
Σπάζοντας τον άγνωστο κώδικα.

Στίχοι-Μουσική: Θανάσης 

            Παπακωνσταντίνου

Αφιερώνεται σε αυτήν, που ως άλλη Heliconius sara, απέκτησε τα μαύρα φτερά με τα τέσσερα φεγγάρια λόγω του ότι ζήτησε να γευτεί τους καρπούς του δέντρου της γνώσης...

Από το ιστολόγιο "Καταθετήριο Σκέψεων" του φίλου μας Καλλισθένη!
Πολύ ωραία ανάρτηση,μπράβο!