«Ονειδος!» ακούστηκεη νεανική φωνή από το ακροατήριο. «Ονειδος σε σας!» απάντησε ο καθηγητής, από το πάνελ των οµιλητών. Ο ιστορικός Θάνος Βερέµης, που είχε µόλιςπει στη µεγάλη αίθουσα της Στέγης Γραµµάτων και Τεχνών ότι «η συµπαθής τάξη των κλεφταρµατολών, µε έµφαση στο πρώτοσυνθετικό της λέξης, που κάνουν καταλήψεις στα πανεπιστήµι α και δεν είναιφοιτητές,κλέβουν υπολογιστές και µετά οι καθηγητές, που βάζουν πλέον και το όνοµά τους πάνω, πηγαίνουν και τους αγοράζουν ξανά, τους ίδιους, στο Μοναστηράκι». Σε γενικές γραµµές, πάντως,η συζήτηση ήταν κόσµια. Το θέµα, βέβαια, καυτό:«Πολιτική βία καιφανατισµός», στοπεριθώριο της παράστασης «Ο θάνατος του∆αντόν» του Γκέοργκ Μπίχνερ,που ανεβάζει ο Στάθης Λιβαθινός.
Η κουβέντα πέρασε από σαράντα κύµατα πριν φτάσει στους κλέφτες και τους αρµατολούς. «∆εν είναι τυχαίο ότι τιµούµε για την Επανάσταση του ‘21 αποκλειστικά τους ληστές, ενώ τους διανοούµενους που είχαν µεγάλο ρόλο σε αυτή δεν τους θεωρούµε κανεπαναστάτες», είχεπει ο δηµοσιογράφοςτου «Βήµατος» ∆ηµήτρης Ψυχογιός, ζήτηµα στο οποίο συµφώνησε και ο ΘάνοςΒερέµης. «Επαναστάτες ήταν και οι Φιλικοί και οι Φαναριώτες», είπε, «και ο πιο επαναστατικός επαναστάτης ήταν ο Κοραήςπου τα έβαλε µε την Εκκλησία και επέβαλε, µαζί µε τον Ρήγα, την ενιαία γλώσσα.
Αυτοί έκαναν την Ελλάδα ενιαία ως χώρα», σηµείωσε.
Αυτά ως προς τα σηµεία συµφωνίας. Γιατί κατά τα άλλα οι περισσότεροι οµιλητές δεν φάνηκαν να συµµερίζονται την άποψη του κ. Βερέµη ότι εµείς, στη σηµερινή Ελλάδα, «είµαστε παιδιά της οµαλότητας και της ειρήνης».
Ο Θάνος Βερέµης σηµείωσε µάλιστα ότι σταυπόλοιπαΒαλκάνια έχουνπραγµατοποιηθεί οργανωµένα αδιανόητες γιαµας φρικαλεότητες, ενώ η Ελλάδα, ακόµη και το 19ο αιώνα, τουλάχιστον µέχρι το 1897, έζησε ειρηνικά.
Ο ∆ηµήτρης Ψυχογιόςδιαφώνησε πλήρως, λέγοντας ότι «είµαστεη χώρα της Ευρώπης µε τη µεγαλύτερη ιστορία πολιτικής βίας στον 20ό αιώνα», τουλάχιστον µεταπολεµικά, δίνοντας ως παραδείγµατατον Εµφύλιο, τη δικτατορία,ξερονήσια, το 114, το«15% για την παιδεία». Και βέβαια την τροµοκρατία µε τους νεκρούς αλλάκαι τουςφονευµένους από την Αστυνοµία διαδηλωτές στη µεταπολίτευση. «Η µη βίαείναι ανάπαυλα», ισχυρίστηκε ο γνωστός δηµοσιογράφος που έκανε και ειδική µνεία ως παράδειγµα για τη νοοτροπία στη χώρα στην προ ηµερών προτροπή του Μητροπολίτη Καρυστίας Σεραφείµ Ρόρη να ξαναπιάσουµε τα καριοφίλια.
Για «µεγάλο απόθεµα βίας που έχει ενεργοποιηθεί αυτή την εποχή» µίλησε και η καθηγήτρια στο Πάντειο Βασιλική Γεωργιάδου,επισηµαίνοντας ότι «ο ριζοσπαστισµός και η βία δεν εκδηλώνονται µόνο στο πλαίσιο των µεγάλων ανατροπών, αλλά σε κάθε στιγµή επιτάχυνσης της Ιστορίας». Με τη διαφοράότι σήµερα «δενείναι οι απόκληροι και οι παρίες πουπρωταγωνιστούν στηβία αλλάο ριζοσπαστισµός έγινε υπόθεση αυτών που χάνουν κεκτηµένα, υπόθεση δηλαδή ωφεληµένων και προνοµιούχων». Επισήµανε επίσης ότι «τον ∆εκέµβρη του 2008 η διαθεσιµότητα για βία δεν υπήρχε µόνοανάµεσα στους νέους, υπήρχε και στους γονείς τους».
Για «σαφείς ενδείξεις γενίκευσης της βίας» µίλησε ο Κωστής Παπαϊωάννου, πρόεδρος τηςΕθνικής Επιτροπής για τα ∆ικαιώµατα του Ανθρώπου.
«Υπάρχει επίσης µιακουλτούρα ανοχής στη βία», πρόσθεσε, ενώ απαντώντας σε ερώτηση για το κίνηµα του«∆εν πληρώνω», είπε: «Αυτά δενσυνιστούνπολιτική ανυπακοή. Η πραγµατική πολιτική ανυπακοή προϋποθέτει ανάληψη ατοµικής ευθύνηςκαι πρόταγµα ρεαλιστικό και µετρήσιµο. Οτανο Θορό, που έγραψε το δοκίµιο “Πολιτική Ανυπακοή”, είπε δενπληρώνω φόρους για τον πόλεµό σας, έδωσεονοµατεπώνυµο και διεύθυνση για να υποστεί τις συνέπειες».
Από το ακροατήριοκαταγράφηκαν προσωπικές εµπειρίες: θαµώνες καφενείου πανηγύριζαν όταν τααεροπλάνα έπεσανπάνω στους ∆ίδυµους Πύργους πρόεδρος συλλόγου γονέων και κηδεµόνων, χαρούµενος που ο γιος του ήταν επικεφαλής των καταληψιών σε σχολείο της Αθήνας, είπε σε καθηγήτρια: «Είναι δυνατόν το παιδί µου ναµην έχει την εµπειρία που είχα εγώ πριν από 19 χρόνια;».
«Υπάρχει πλέον στην κοινωνία µας µεγαλύτερη διαθεσιµότητα στις προκαταλήψεις, κάτι που νοµίζαµε ότι είχε τελειώσει από καιρό», είπε η καθηγήτρια Βασιλική ΓεωργιάδουΠηγή: Τα νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου