Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

31 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟY ΞΥΛΟΥΡΗ

Σαν αύριο (8 Φεβρουαρίου του 1980) και πριν από 31 χρόνια έφευγε απ’ τη ζωή επώδυνα από καρκίνο ο τραγουδιστής Νίκος Ξυλούρης στο Νοσοκοµείο Μεταξά του Πειραιά.


Ο Ψαρονίκος,ο «Αρχάγγελος της Κρήτης»– κατά τον µεγάλο µας φιλόλογοΓ.Π. Σαββίδη – έκανε το δικό του µακρύ ταξίδι µέσα στη µουσική και τηνεώτερη Ιστορία γράφοντας τη σελίδα του στον Πολιτισµό. Σήµερα, που το downloading γνωρίζει δόξες, η αναλογική δισκογραφία φθίνει και η ρευστότητα του µουσικού τοπίου πυροδοτεί αµηχανία, αναζητήσεις και νέους τρόπους δηµιουργίας, η µεγάλη του παρακαταθήκη, το µοναδικό του παίξιµο στη λύρα (µια πλευρά της πορείας του που 
αγνοήθηκε αδίκως απ’ το ευρύ κοινό), τορεπερτόριο, η δισκογραφία του αλλά και η κοινωνική του στάση παραµένουν θέµατα προςανακάλυψη απ’ τους νεώτερους.
∆εν είναι τυχαίο πως και τώρα που η πιο εµπορική πτέρυγα της νεοκρητικής σκηνής έχει γίνει µόδα (και όχι µόνον στην Κρήτη), ο Ξυλούρης και ηδισκογραφία του ανήκουν στα πιοευπώλητα της µουσικής βιοµηχανίας, νέοι όλων των αφετηριών περνούναπ’ το ιστορικό δισκάδικο της µονάκριβης γυναίκας του Ουρανίας Μελαµπιανάκη στη Στοά Πεσµαζόγλου και ζητούν τους πιο αγνώστους δίσκους του ενώ αφιερώµατα στήνονται καιξαναστήνονται για εκείνον.

Κορυφαία µάλιστα για τη χρονιά που πέρασε ήταν η ∆ιήµερη Συνάντηση για τονΝίκο Ξυλούρη στη γενέτειρά του, στα Ανώγεια, στις 26 και 27 Ιουνίου πουπεριελάµβανε συµπόσιο αποτίµησης του έργου του, εκδηλώσεις και ένα µεγάλο γλέντιπου διοργάνωσε η µεγάλη µουσική οικογένεια των Ξυλούρηδων.

Και κάπως έτσιξανασκύβουµε στη λούπα του χρόνου µε αφορµή µάλιστα ένα νέο βιβλίο - αφιέρωµα στον Νίκο Ξυλούρη. Ενα βιβλίο που συµπίπτει µε τατριανταένα χρόνια απ’ το φευγιό του, µια έκδοση µε ανέκδοτο υλικό και φωτογραφίες, δεκάδες κείµενα (ανάµεσά τους και πολλών συνεργατών και φίλων του Ψαρονίκου) και άγνωστες πληροφορίες. «Ο Ξυλούρης είχε το πλεονέκτηµα οτιδήποτε και αν τραγούδησε να το κάνει κτήµα όλων,γεγονός πουχαρακτηρίζειµόνο τους πολύ µεγάλους ερµηνευτές. Κι αυτό γιατί δεν ήταν απλώς ένας µεσολαβητής τωντραγουδιών αλλά µύστης µιας τελετουργίας. Είπε βέβαια, και σπουδαία τραγούδια. Αυτός ο συνδυασµός είχε ως αποτέλεσµα να παραµείνει αλώβητος στοπέρασµα του χρόνου και να καταφέρνει να περνά από γενιά σε γενιά», σηµειώνει εύστοχα στον πρόλογό του στην έκδοση «Νίκος Ξυλούρης... τραγουδάµε για να σµίξουµε τον κόσµο» (εκδ. Μετρονόµος) ο επιµελητής της Θανάσης Συλιβός. Και έτσι είναι, αφού τώρα αποτιµάµε την αξία των πιο άγνωστων στιγµών του στη δισκογραφία (δώστε εκ νέου βάση στις δουλειέςτου µε τον Χριστόδουλο Χάλαρη, τα υπέροχα ποιήµατα που µελοποίησε ο Λουκάς Θάνος στο «Σάλπισµα» ή τα «Αντιπολεµικά» του Λίνου Κόκοτου), ή επανερχόµαστε στα παλιά και δοκιµασµέναπου ακούγονται στις µικρές µουσικές σκηνές απ’ τους νεώτερους καλλιτέχνες αλλάκαι σε YouTube και facebook.
Πηγή: Τα νέα

3 σχόλια:

  1. Ο Ξυλουρης καταφερε να κανει γνωστη την Κρητη και την μουσικη της παραδοση, μεσω και της φωνης αλλα και της προσωπικοτητας και παρουσιας του. Περα απο την τεραστια φωνη του αποτελεσε και πηγη εμπνευσης για την νεολαια της εποχης (χουντα). Η παρουσια του διπλα στους εξεγερμενους φοιτητες του πολυτεχνειου αλλα και η παρασταση Το Μεγαλο μας Τσιρκο αποτέλεσαν στιγμες που τον ανεδειξαν σε προσωπο αγωνιστη με καθαρους και οχι πολιτικους σκοπους. Ευτυχως που τοσα χρονια μετα το θανατο του υπαρχουν νεοι ανθρωποι που τον θυμουνται και τον τιμουν. Συγχαρητηρια λοιπον σε teacher και Ηλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να'σαι καλά Γιώργη!
    Τέτοιοι άνθρωποι δεν ξεχνιούνται ποτέ!Λυπάσαι όμως που δεν τους γνώρισες και που δεν έζησες την εποχή που έζησαν αυτοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή