Γιάννης Αγγελάκας

Η πρώτη φορά στην Αθήνα;
Πρέπει να ήταν το 1977-78. Ήμουν σχεδόν 18 και μου έδωσε την αίσθηση πολλών μικρών πόλεων μαζεμένων σε μία.
Τι θα έφερνες από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα;
Οι ωραίες μέρες της Θεσ/κης ήταν από το ’74 μέχρι τα τέλη του ’80. Υστερα έγινε σταδιακά ανοησία. Η παραλία του σκυλάδικου, παπάδες και φραπέδες.

Τι έχει η Κρήτη που δεν έχει η πρωτεύουσα;
Τη δυνατότητα απομόνωσης που πάντα έψαχνα από μικρός.
Ο αγαπημένος σου αθηναϊκός ήχος/θόρυβος…
Όταν χαζεύω ασθενοφόρα, μπατσάδικα κτλ. με αναμμένες σειρήνες. Είναι παρανοϊκή αυτή η μηχανική κίνηση, αλλά ταυτόχρονα έχει και γοητεία.
Το αγαπημένο σου στέκι…
Αλλάζουν κατά καιρούς. Όταν ζούσα στη Νεάπολη ήταν  η «Ράμπα» της Καλλιδρομίου.
Η αγαπημένη σου live σκηνή…
Σίγουρα οι πρώτες μέρες στο «ΑΝ», στα τέλη των 80s, ήταν μοναδικές. Κάπνα και κίτρινος ιδρώτας να στάζει από το χαμηλό ταβάνι. Και μετά το «Ρόδον»…

Μια συναυλία που δε θα ξεχάσεις ποτέ…
Η τελευταία ήταν ο Leonard Cohen στη Μαλακάσα το 2008. Ξαφνιάστηκα, δεν τον περίμενα τόσο ζωντανό.
Ένα πρόσφατο στιγμιότυπο που διαπίστωσες την κρίση…
Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο, αλλά οι άνθρωποι δεν είναι στα καλά τους. Πόσο σπάνια χαμογελούν  πια; Πόσο χαμένοι είναι όλοι στον κόσμο τους;
Είναι επικίνδυνη πόλη η Αθήνα;
Δεν έχω νιώσει κίνδυνο, αν και φίλοι μού μιλάνε για περιστατικά. Ακόμα δεν φοβάμαι, όμως η κατάσταση ολοφάνερα μυρίζει μπαρούτι. Καλύτερα από το να μυρίζει κατάθλιψη, πάντως.
Η Αθήνα σε 50 χρόνια;
Οι οιωνοί προετοιμάζουν για μια πόλη πιο εφιαλτική, ρομποτική. Θέλω να πιστεύω ότι θα αλλάξουμε, αλλά αυτό είναι ευχή και μάλλον δεν θα γίνει τα επόμενα 50 χρόνια. Θα γίνει όταν την πληρώσουμε ακριβά.
Ο Γιάννης Αγγελάκας εμφανίζεται με το καινούργιο τρίο του (Σαδίκης, Αραμπατζής, Καργιωτάκης) στο Fuzz club το τριήμερο Παρ. 28/1 - Κυρ. 30/1.

Σκίτσο: Βασίλης Γκογτζιλάς
Πηγή: Athens Voice