Βραδυνή βόλτα στα δρομάκια της Αθήνας...

Η ώρα 00:30'...Αρκετά αργά για μια συνηθισμένη μέρα,αλλά όχι για ένα κρύο βράδυ Παρασκευής όπως αυτό.Άρπαξα το ποδήλατο και δίχως να το στριφογυρίσω πολύ μέσα μου (ναί Στέλιο το κλείδωσα αμέσως) , κατέβηκα τα σκαλιά (απο τον 3ο ούφ!) χεράκι χεράκι με το ΜΒ και ξεχύθηκα στα στενά για να βρώ τα υπόλοιπα παιδιά που ήδη είχαν κάνει κανά 2ωρο με τους FREEDAY της Παρασκευής...Κάνοντας ήδη μια μεγάλη απόσταση σταμάτησα στην πλατεία στο Γκάζι για μια ανάσα...Όσο περίμενα ήταν ένας τύπος δίπλα μου με ποδήλατο και αυτός και με ρωτάει αρχικά κάτι σχετικά με το κοντέρ στο τιμόνι.Στην συνέχεια για πρώτη φορά άκουσα το τρομερό λοιπόν...Μιά μέρα ξεκινώντας απο το σπίτι του για να πάει Πάτρα φτάνει στα ΚΤΕΛ 3 λεπτά πιο αργά με αποτέλεσμα να χάσει το λεωφορείο.Να όμως που έπρεπε το πρωί να ήταν εκεί με ΚΑΘΕ μέσο,με ΚΑΘΕ όμως...Δίχως να το σκεφτεί(το κλείδωσε αμέσως μέσα του) αρπάζει το ποδήλατό του και ξεκινάει στις 22.30' με προορισμό την...Πάτρα.Μοναδική του συντροφιά το ποδήλατό του...Έπειτα απο δύο ώρες καθαρή διαδρομή κάνει την πρώτη στάση επάνω στην Αθηνών - Κορίνθου για τα απαραίτητα (νερό και φαί).Ξεκινά πάλι και στις 05.00' περίπου το πρωί έφτασε ΠΑΤΡΑ.....Έτσι απλά δίχως δεύτερη σκέψη ...Για την ιστορία το ποδήλατο έφερε και μοτεράκι αναγκαστικά αλλά απο τις 3 ώρες ποδηλασίας η μία ήταν με την βοήθεια του μοτέρ,το οποίο πρόσεχε σαν τα μάτια του στην διαδρομή,γιατί άξιζε μια περιουσία χά!!!Anyway , η ιστορία είναι απόλυτα αληθινή και ήταν η πρώη φορά που γνώρισα κάποιον που έκανε την διαδρομή Αθήνα-Πάτρα.Του είπα ότι η ιστορία του ΕΠΡΕΠΕ να γίνει γνωστή μέσα απο τους Απαράδεκτους86.Ελπίζω να είσαι καλά φίλε μου και να το επαναλάβεις στο μέλλον...Χαιρετισμούς σε όλη την ομάδα του APOLLO...