Οι κυριότερες από τις μεταρρυθμίσεις στις οποίες συνέβαλε αποφασιστικά ήταν η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας και ο χωρισμός της Μέσης Εκπαίδευσης σε Γυμνάσιο και Λύκειο. Ο Παπανούτσος σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία και άρχισε να υπηρετεί την εκπαίδευση από τις αρχές της δεκαετίας του 1920 διατρέχοντας όλες τις βαθμίδες της και φτάνοντας μέχρι τη θέση του διδάκτορα φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τούμπιγκεν της Γερμανίας, με «διαβατήριο» μια ανεπανάληπτη διατριβή πάνω στον Πλάτωνα.
Μετά τη γερμανική κατοχή και μέχρι την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, ο Παπανούτσος υπηρέτησε κατά καιρούς (1944, 1953, 1963) σε υψηλές θέσεις του υπουργείου Παιδείας (διευθυντής και γενικός γραμματέας). Σταθμός στο παιδαγωγικό έργο του ήταν η συμβολή του το 1964 στην επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η οποία διακόπηκε βίαια, αρχικά από την αποστασία και κατόπιν από τη χούντα. Περιγράφηκε, πάντως, από τον ίδιο στο έργο του «Αγώνες και αγωνία για την Παιδεία» (1965).Μετά τη μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα της Ένωσης Κέντρου του Γ. Μαύρου, ενώ η κυβέρνηση Καραμανλή προώθησε αρκετές από τις βασικές ιδέες της μεταρρύθμισης που επινόησε κατά τη δεκαετία του 1960. Το 1980 ο Ευάγγελος Παπανούτσος τιμήθηκε με την ένταξή του στην Ακαδημία Αθηνών.
Δεκάδες βιβλία και εργασίες του έχουν δημοσιευτεί όχι μόνο στα ελληνικά αλλά και στις βασικές ξένες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου